uitvissen

Dutch

Etymology

From uit- +‎ vissen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tvɪ.sə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧vis‧sen

Verb

uitvissen

1. to figure out, to dig up

   Synonyms: nagaan, uitzoeken, oplossen, uitknobbelen, uitkienen, uitdokteren, opsnuffelen, uitvogelen, onderzoeken, uitvinden, uitpluizen

   En ik krijg het ook lang niet altijd rechtstreeks te horen. Maar op een handige manier kan je dat wel vaak uitvissen.

   And I also don't always get to hear it directly. But you can often find this out in a handy way.

Conjugation

Conjugation of uitvissen (weak, separable)
infinitive	uitvissen
past singular	viste uit
past participle	uitgevist
infinitive	uitvissen
gerund	uitvissen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vis uit	viste uit	uitvis	uitviste
2nd person sing. (jij)	vist uit, vis uit2	viste uit	uitvist	uitviste
2nd person sing. (u)	vist uit	viste uit	uitvist	uitviste
2nd person sing. (gij)	vist uit	viste uit	uitvist	uitviste
3rd person singular	vist uit	viste uit	uitvist	uitviste
plural	vissen uit	visten uit	uitvissen	uitvisten
subjunctive sing.1	visse uit	viste uit	uitvisse	uitviste
subjunctive plur.1	vissen uit	visten uit	uitvissen	uitvisten
imperative sing.	vis uit
imperative plur.1	vist uit
participles	uitvissend	uitgevist
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• vissen uit