urzec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish urzec, from Proto-Slavic *ureťi. By surface analysis, u- +‎ rzec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.ʐɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uʐɛt͡s
• Syllabification: u‧rzec

Verb

urzec impf (perfective urzekać)

1. (transitive, intransitive) to captivate, to charm, to bewitch, to entrance

   Synonyms: oczarowywać, ujmować

Conjugation

Conjugation of urzec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urzec
future tense	1st	urzeknę			urzekniemy
	2nd	urzekniesz			urzekniecie
	3rd	urzeknie			urzekną
	impersonal	urzeknie się
past tense	1st	urzekłem, -(e)m urzekł	urzekłam, -(e)m urzekła	urzekłom, -(e)m urzekło	urzekliśmy, -(e)śmy urzekli	urzekłyśmy, -(e)śmy urzekły
	2nd	urzekłeś, -(e)ś urzekł	urzekłaś, -(e)ś urzekła	urzekłoś, -(e)ś urzekło	urzekliście, -(e)ście urzekli	urzekłyście, -(e)ście urzekły
	3rd	urzekł	urzekła	urzekło	urzekli	urzekły
	impersonal	urzeczono
conditional	1st	urzekłbym, bym urzekł	urzekłabym, bym urzekła	urzekłobym, bym urzekło	urzeklibyśmy, byśmy urzekli	urzekłybyśmy, byśmy urzekły
	2nd	urzekłbyś, byś urzekł	urzekłabyś, byś urzekła	urzekłobyś, byś urzekło	urzeklibyście, byście urzekli	urzekłybyście, byście urzekły
	3rd	urzekłby, by urzekł	urzekłaby, by urzekła	urzekłoby, by urzekło	urzekliby, by urzekli	urzekłyby, by urzekły
	impersonal	urzeczono by
imperative	1st	niech urzeknę			urzeknijmy
	2nd	urzeknij			urzeknijcie
	3rd	niech urzeknie			niech urzekną
passive adjectival participle		urzeczony	urzeczona	urzeczone	urzeczeni	urzeczone
anterior adverbial participle		urzekłszy
verbal noun		urzeczenie

Related terms

noun

• urok

 

Further reading

• urzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urzec in Polish dictionaries at PWN