utkać

Polish

Etymology

From u- +‎ tkać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.tkat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -utkat͡ɕ
• Syllabification: u‧tkać

Verb

utkać pf (imperfective utykać)

1. (transitive) to fill, to seal (make airtight or watertight)
2. (transitive) to stuff, to cram
3. (transitive) to spin, to weave (make out of yarn by spinning or weaving)
4. (transitive) to weave (of spiders, caterpillars, etc.; to make a web or cocoon)

Conjugation

Conjugation of utkać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utkać
future tense	1st	utkam			utkamy
	2nd	utkasz			utkacie
	3rd	utka			utkają
	impersonal	utka się
past tense	1st	utkałem, -(e)m utkał	utkałam, -(e)m utkała	utkałom, -(e)m utkało	utkaliśmy, -(e)śmy utkali	utkałyśmy, -(e)śmy utkały
	2nd	utkałeś, -(e)ś utkał	utkałaś, -(e)ś utkała	utkałoś, -(e)ś utkało	utkaliście, -(e)ście utkali	utkałyście, -(e)ście utkały
	3rd	utkał	utkała	utkało	utkali	utkały
	impersonal	utkano
conditional	1st	utkałbym, bym utkał	utkałabym, bym utkała	utkałobym, bym utkało	utkalibyśmy, byśmy utkali	utkałybyśmy, byśmy utkały
	2nd	utkałbyś, byś utkał	utkałabyś, byś utkała	utkałobyś, byś utkało	utkalibyście, byście utkali	utkałybyście, byście utkały
	3rd	utkałby, by utkał	utkałaby, by utkała	utkałoby, by utkało	utkaliby, by utkali	utkałyby, by utkały
	impersonal	utkano by
imperative	1st	niech utkam			utkajmy
	2nd	utkaj			utkajcie
	3rd	niech utka			niech utkają
passive adjectival participle		utkany	utkana	utkane	utkani	utkane
anterior adverbial participle		utkawszy
verbal noun		utkanie

Further reading

• utkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utkać in Polish dictionaries at PWN