zweten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch swêten. Equivalent to zweet +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋeː.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwe‧ten
• Rhymes: -eːtən

Verb

zweten

1. (intransitive, transitive) to sweat

Inflection

Conjugation of zweten (weak)
infinitive	zweten
past singular	zweette
past participle	gezweet
infinitive	zweten
gerund	zweten n
	present tense	past tense
1st person singular	zweet	zweette
2nd person sing. (jij)	zweet	zweette
2nd person sing. (u)	zweet	zweette
2nd person sing. (gij)	zweet	zweette
3rd person singular	zweet	zweette
plural	zweten	zweetten
subjunctive sing.1	zwete	zweette
subjunctive plur.1	zweten	zweetten
imperative sing.	zweet
imperative plur.1	zweet
participles	zwetend	gezweet
1) Archaic.

Derived terms

• uitzweten

Descendants

• Afrikaans: sweet