συντάσσω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-) +‎ τάσσω (tássō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tás.sɔː/ → /synˈtas.so/ → /sinˈda.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈtas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈtas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈda.so/

Verb

συντάσσω • (suntássō)

1. to put in order together, to draw up, put in array
2. (middle voice) to form in line
3. (passive voice) to be collected, resolute, steady
4. to arrange, organize, concoct
5. to fix or assess (a tax payment)
6. to ordain, prescribe [with infinitve]
7. (middle voice) to agree together
8. (middle voice) to take leave of, bid farewell to [with dative]
9. (Koine) to appoint
   • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 26:19:

     καὶ ἐποίησαν οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.

     kaì epoíēsan hoi mathētaì hōs sunétaxen autoîs ho Iēsoûs, kaì hētoímasan tò páskha.

     • Translation by KJV

       And the disciples did as Jesus had appointed them; and they made ready the passover.

Conjugation

   Present: σῠντᾰ́σσω, σῠντᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντᾰ́σσω	σῠντᾰ́σσεις	σῠντᾰ́σσει	σῠντᾰ́σσετον	σῠντᾰ́σσετον	σῠντᾰ́σσομεν	σῠντᾰ́σσετε	σῠντᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠντᾰ́σσω	σῠντᾰ́σσῃς	σῠντᾰ́σσῃ	σῠντᾰ́σσητον	σῠντᾰ́σσητον	σῠντᾰ́σσωμεν	σῠντᾰ́σσητε	σῠντᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	σῠντᾰ́σσοιμῐ	σῠντᾰ́σσοις	σῠντᾰ́σσοι	σῠντᾰ́σσοιτον	σῠντᾰσσοίτην	σῠντᾰ́σσοιμεν	σῠντᾰ́σσοιτε	σῠντᾰ́σσοιεν
	imperative		σῠ́ντᾰσσε	σῠντᾰσσέτω	σῠντᾰ́σσετον	σῠντᾰσσέτων		σῠντᾰ́σσετε	σῠντᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	σῠντᾰ́σσομαι	σῠντᾰ́σσῃ, σῠντᾰ́σσει	σῠντᾰ́σσεται	σῠντᾰ́σσεσθον	σῠντᾰ́σσεσθον	σῠντᾰσσόμεθᾰ	σῠντᾰ́σσεσθε	σῠντᾰ́σσονται
	subjunctive	σῠντᾰ́σσωμαι	σῠντᾰ́σσῃ	σῠντᾰ́σσηται	σῠντᾰ́σσησθον	σῠντᾰ́σσησθον	σῠντᾰσσώμεθᾰ	σῠντᾰ́σσησθε	σῠντᾰ́σσωνται
	optative	σῠντᾰσσοίμην	σῠντᾰ́σσοιο	σῠντᾰ́σσοιτο	σῠντᾰ́σσοισθον	σῠντᾰσσοίσθην	σῠντᾰσσοίμεθᾰ	σῠντᾰ́σσοισθε	σῠντᾰ́σσοιντο
	imperative		σῠντᾰ́σσου	σῠντᾰσσέσθω	σῠντᾰ́σσεσθον	σῠντᾰσσέσθων		σῠντᾰ́σσεσθε	σῠντᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠντᾰ́σσειν				σῠντᾰ́σσεσθαι
participle	m	σῠντᾰ́σσων				σῠντᾰσσόμενος
	f	σῠντᾰ́σσουσᾰ				σῠντᾰσσομένη
	n	σῠντᾰ́σσον				σῠντᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέτᾰσσον, σῠνετᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτᾰσσον	σῠνέτᾰσσες	σῠνέτᾰσσε(ν)	σῠνετᾰ́σσετον	σῠνετᾰσσέτην	σῠνετᾰ́σσομεν	σῠνετᾰ́σσετε	σῠνέτᾰσσον
middle/ passive	indicative	σῠνετᾰσσόμην	σῠνετᾰ́σσου	σῠνετᾰ́σσετο	σῠνετᾰ́σσεσθον	σῠνετᾰσσέσθην	σῠνετᾰσσόμεθᾰ	σῠνετᾰ́σσεσθε	σῠνετᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠντᾰ́ξω, σῠντᾰ́ξομαι, σῠντᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντᾰ́ξω	σῠντᾰ́ξεις	σῠντᾰ́ξει	σῠντᾰ́ξετον	σῠντᾰ́ξετον	σῠντᾰ́ξομεν	σῠντᾰ́ξετε	σῠντᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	σῠντᾰ́ξοιμῐ	σῠντᾰ́ξοις	σῠντᾰ́ξοι	σῠντᾰ́ξοιτον	σῠντᾰξοίτην	σῠντᾰ́ξοιμεν	σῠντᾰ́ξοιτε	σῠντᾰ́ξοιεν
middle	indicative	σῠντᾰ́ξομαι	σῠντᾰ́ξῃ, σῠντᾰ́ξει	σῠντᾰ́ξεται	σῠντᾰ́ξεσθον	σῠντᾰ́ξεσθον	σῠντᾰξόμεθᾰ	σῠντᾰ́ξεσθε	σῠντᾰ́ξονται
	optative	σῠντᾰξοίμην	σῠντᾰ́ξοιο	σῠντᾰ́ξοιτο	σῠντᾰ́ξοισθον	σῠντᾰξοίσθην	σῠντᾰξοίμεθᾰ	σῠντᾰ́ξοισθε	σῠντᾰ́ξοιντο
passive	indicative	σῠντᾰχθήσομαι	σῠντᾰχθήσῃ	σῠντᾰχθήσεται	σῠντᾰχθήσεσθον	σῠντᾰχθήσεσθον	σῠντᾰχθησόμεθᾰ	σῠντᾰχθήσεσθε	σῠντᾰχθήσονται
	optative	σῠντᾰχθησοίμην	σῠντᾰχθήσοιο	σῠντᾰχθήσοιτο	σῠντᾰχθήσοισθον	σῠντᾰχθησοίσθην	σῠντᾰχθησοίμεθᾰ	σῠντᾰχθήσοισθε	σῠντᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠντᾰ́ξειν			σῠντᾰ́ξεσθαι		σῠντᾰχθήσεσθαι
participle	m	σῠντᾰ́ξων			σῠντᾰξόμενος		σῠντᾰχθησόμενος
	f	σῠντᾰ́ξουσᾰ			σῠντᾰξομένη		σῠντᾰχθησομένη
	n	σῠντᾰ́ξον			σῠντᾰξόμενον		σῠντᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠντᾰγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σῠντᾰγήσομαι	σῠντᾰγήσῃ	σῠντᾰγήσεται	σῠντᾰγήσεσθον	σῠντᾰγήσεσθον	σῠντᾰγησόμεθᾰ	σῠντᾰγήσεσθε	σῠντᾰγήσονται
	optative	σῠντᾰγησοίμην	σῠντᾰγήσοιο	σῠντᾰγήσοιτο	σῠντᾰγήσοισθον	σῠντᾰγησοίσθην	σῠντᾰγησοίμεθᾰ	σῠντᾰγήσοισθε	σῠντᾰγήσοιντο
							passive
infinitive							σῠντᾰγήσεσθαι
participle	m						σῠντᾰγησόμενος
	f						σῠντᾰγησομένη
	n						σῠντᾰγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέτᾰξᾰ, σῠνετᾰξᾰ́μην, σῠνετᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτᾰξᾰ	σῠνέτᾰξᾰς	σῠνέτᾰξε(ν)	σῠνετᾰ́ξᾰτον	σῠνετᾰξᾰ́την	σῠνετᾰ́ξᾰμεν	σῠνετᾰ́ξᾰτε	σῠνέτᾰξᾰν
	subjunctive	σῠντᾰ́ξω	σῠντᾰ́ξῃς	σῠντᾰ́ξῃ	σῠντᾰ́ξητον	σῠντᾰ́ξητον	σῠντᾰ́ξωμεν	σῠντᾰ́ξητε	σῠντᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	σῠντᾰ́ξαιμῐ	σῠντᾰ́ξειᾰς, σῠντᾰ́ξαις	σῠντᾰ́ξειε(ν), σῠντᾰ́ξαι	σῠντᾰ́ξαιτον	σῠντᾰξαίτην	σῠντᾰ́ξαιμεν	σῠντᾰ́ξαιτε	σῠντᾰ́ξειᾰν, σῠντᾰ́ξαιεν
	imperative		σῠ́ντᾰξον	σῠντᾰξᾰ́τω	σῠντᾰ́ξᾰτον	σῠντᾰξᾰ́των		σῠντᾰ́ξᾰτε	σῠντᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνετᾰξᾰ́μην	σῠνετᾰ́ξω	σῠνετᾰ́ξᾰτο	σῠνετᾰ́ξᾰσθον	σῠνετᾰξᾰ́σθην	σῠνετᾰξᾰ́μεθᾰ	σῠνετᾰ́ξᾰσθε	σῠνετᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	σῠντᾰ́ξωμαι	σῠντᾰ́ξῃ	σῠντᾰ́ξηται	σῠντᾰ́ξησθον	σῠντᾰ́ξησθον	σῠντᾰξώμεθᾰ	σῠντᾰ́ξησθε	σῠντᾰ́ξωνται
	optative	σῠντᾰξαίμην	σῠντᾰ́ξαιο	σῠντᾰ́ξαιτο	σῠντᾰ́ξαισθον	σῠντᾰξαίσθην	σῠντᾰξαίμεθᾰ	σῠντᾰ́ξαισθε	σῠντᾰ́ξαιντο
	imperative		σῠ́ντᾰξαι	σῠντᾰξᾰ́σθω	σῠντᾰ́ξᾰσθον	σῠντᾰξᾰ́σθων		σῠντᾰ́ξᾰσθε	σῠντᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνετᾰ́χθην	σῠνετᾰ́χθης	σῠνετᾰ́χθη	σῠνετᾰ́χθητον	σῠνετᾰχθήτην	σῠνετᾰ́χθημεν	σῠνετᾰ́χθητε	σῠνετᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	σῠντᾰχθῶ	σῠντᾰχθῇς	σῠντᾰχθῇ	σῠντᾰχθῆτον	σῠντᾰχθῆτον	σῠντᾰχθῶμεν	σῠντᾰχθῆτε	σῠντᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	σῠντᾰχθείην	σῠντᾰχθείης	σῠντᾰχθείη	σῠντᾰχθεῖτον, σῠντᾰχθείητον	σῠντᾰχθείτην, σῠντᾰχθειήτην	σῠντᾰχθεῖμεν, σῠντᾰχθείημεν	σῠντᾰχθεῖτε, σῠντᾰχθείητε	σῠντᾰχθεῖεν, σῠντᾰχθείησᾰν
	imperative		σῠντᾰ́χθητῐ	σῠντᾰχθήτω	σῠντᾰ́χθητον	σῠντᾰχθήτων		σῠντᾰ́χθητε	σῠντᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠντᾰ́ξαι			σῠντᾰ́ξᾰσθαι		σῠντᾰχθῆναι
participle	m	σῠντᾰ́ξᾱς			σῠντᾰξᾰ́μενος		σῠντᾰχθείς
	f	σῠντᾰ́ξᾱσᾰ			σῠντᾰξᾰμένη		σῠντᾰχθεῖσᾰ
	n	σῠντᾰ́ξᾰν			σῠντᾰξᾰ́μενον		σῠντᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνετᾰ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σῠνετᾰ́γην	σῠνετᾰ́γης	σῠνετᾰ́γη	σῠνετᾰ́γητον	σῠνετᾰγήτην	σῠνετᾰ́γημεν	σῠνετᾰ́γητε	σῠνετᾰ́γησᾰν
	subjunctive	σῠντᾰγῶ	σῠντᾰγῇς	σῠντᾰγῇ	σῠντᾰγῆτον	σῠντᾰγῆτον	σῠντᾰγῶμεν	σῠντᾰγῆτε	σῠντᾰγῶσῐ(ν)
	optative	σῠντᾰγείην	σῠντᾰγείης	σῠντᾰγείη	σῠντᾰγεῖτον, σῠντᾰγείητον	σῠντᾰγείτην, σῠντᾰγειήτην	σῠντᾰγεῖμεν, σῠντᾰγείημεν	σῠντᾰγεῖτε, σῠντᾰγείητε	σῠντᾰγεῖεν, σῠντᾰγείησᾰν
	imperative		σῠντᾰ́γηθῐ	σῠντᾰγήτω	σῠντᾰ́γητον	σῠντᾰγήτων		σῠντᾰ́γητε	σῠντᾰγέντων
							passive
infinitive							σῠντᾰγῆναι
participle	m						σῠντᾰγείς
	f						σῠντᾰγεῖσᾰ
	n						σῠντᾰγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠντέτᾰχᾰ, σῠντέτᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντέτᾰχᾰ	σῠντέτᾰχᾰς	σῠντέτᾰχε(ν)	σῠντετᾰ́χᾰτον	σῠντετᾰ́χᾰτον	σῠντετᾰ́χᾰμεν	σῠντετᾰ́χᾰτε	σῠντετᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠντετᾰ́χω	σῠντετᾰ́χῃς	σῠντετᾰ́χῃ	σῠντετᾰ́χητον	σῠντετᾰ́χητον	σῠντετᾰ́χωμεν	σῠντετᾰ́χητε	σῠντετᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	σῠντετᾰ́χοιμῐ, σῠντετᾰχοίην	σῠντετᾰ́χοις, σῠντετᾰχοίης	σῠντετᾰ́χοι, σῠντετᾰχοίη	σῠντετᾰ́χοιτον	σῠντετᾰχοίτην	σῠντετᾰ́χοιμεν	σῠντετᾰ́χοιτε	σῠντετᾰ́χοιεν
	imperative		σῠντέτᾰχε	σῠντετᾰχέτω	σῠντετᾰ́χετον	σῠντετᾰχέτων		σῠντετᾰ́χετε	σῠντετᾰχόντων
middle/ passive	indicative	σῠντέτᾰγμαι	σῠντέτᾰξαι	σῠντέτᾰκται	σῠντέτᾰχθον	σῠντέτᾰχθον	σῠντετᾰ́γμεθᾰ	σῠντέτᾰχθε	σῠντετᾰ́γᾰται
	subjunctive	σῠντετᾰγμένος ὦ	σῠντετᾰγμένος ᾖς	σῠντετᾰγμένος ᾖ	σῠντετᾰγμένω ἦτον	σῠντετᾰγμένω ἦτον	σῠντετᾰγμένοι ὦμεν	σῠντετᾰγμένοι ἦτε	σῠντετᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠντετᾰγμένος εἴην	σῠντετᾰγμένος εἴης	σῠντετᾰγμένος εἴη	σῠντετᾰγμένω εἴητον/εἶτον	σῠντετᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	σῠντετᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠντετᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	σῠντετᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠντέτᾰξο	σῠντετᾰ́χθω	σῠντέτᾰχθον	σῠντετᾰ́χθων		σῠντέτᾰχθε	σῠντετᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠντετᾰχέναι				σῠντετᾰ́χθαι
participle	m	σῠντετᾰχώς				σῠντετᾰγμένος
	f	σῠντετᾰχυῖᾰ				σῠντετᾰγμένη
	n	σῠντετᾰχός				σῠντετᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: σῠνετετᾰ́χειν, σῠνετετᾰ́γμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνετετᾰ́χειν, σῠνετετᾰ́χη	σῠνετετᾰ́χεις, σῠνετετᾰ́χης	σῠνετετᾰ́χει(ν)	σῠνετετᾰ́χετον	σῠνετετᾰχέτην	σῠνετετᾰ́χεμεν	σῠνετετᾰ́χετε	σῠνετετᾰ́χεσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνετετᾰ́γμην	σῠνετέτᾰξο	σῠνετέτᾰκτο	σῠνετέτᾰχθον	σῠνετετᾰ́χθην	σῠνετετᾰ́γμεθᾰ	σῠνετέτᾰχθε	σῠνετετᾰ́γᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• σύνταγμα (súntagma)
• σύνταξις (súntaxis)

Further reading

• συντάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συντάσσω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “συντάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4929 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek συντάσσω (suntássō). By surface analysis, συν- (syn-) +‎ τάσσω (tásso)

Pronunciation

• IPA^(key): /sinˈdaso/

Verb

συντάσσω • (syntásso) (past συνέταξα)

1. to draft (a document)
2. to compose (a statement)
3. to compile
4. to design
5. to indite

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

• see: σύνταξη f (sýntaxi, “syntax”)