światło

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *světъlo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfʲa.twɔ/

• audio

  (file)

Noun

światło n (diminutive światełko)

1. light

   Zgaś światło! ― Turn off the light!

Declension

declension of światło

	singular	plural
nominative	światło	światła
genitive	światła	świateł
dative	światłu	światłom
accusative	światło	światła
instrumental	światłem	światłami
locative	świetle	światłach
vocative	światło	światła

Derived terms

• (adjectives) światłoczuły, światłoodporny, świetlany, świetlisty, świetlny
• (nouns) światłomierz, świetlica, świetlik, świetlówka
• (verbs) naświetlać, naświetlić, oświetlać, oświetlić, prześwietlać, prześwietlić, rozświetlać, rozświetlić

Related terms

• (noun) światełeczko

Further reading

• światło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• światło in Polish dictionaries at PWN