εκτελώ

See also: ἐκτελῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐκτελῶ (ektelô, “to complete, to bring to an end”), from ἐκ (ek, “from, out of”) + τέλος (télos, “completion, end”). Sense 2 is a semantic loan from French exécuter. Sense 3 developed in Byzantine Greek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ekteˈlo/
• Hyphenation: εκ‧τε‧λώ

Verb

εκτελώ • (ekteló) (past εκτέλεσα/εξετέλεσα, passive εκτελούμαι)

1. (transitive) carry out, execute, do (put into effect)

   Εκτέλεσα τις εντολές του. ― Ektélesa tis entolés tou. ― I carried out his orders.

   Εκτελώ τα καθήκοντά μου. ― Ekteló ta kathíkontá mou. ― I do my duty.

2. (transitive, law) execute, kill (put to death, both by judicial process or unlawfully)

   Εκτελέστηκε δι' αποκεφαλισμού. ― Ekteléstike di' apokefalismoú. ― He was executed by decapitation.

   Η τρομοκρατική οργάνωση εκτέλεσε νεαρό. ― I tromokratikí orgánosi ektélese nearó. ― The terrorist group killed a young person.

3. (transitive, music) perform, execute (give a performance of)

   Εκτέλεσαν άψογα το κομμάτι του Μότσαρτ. ― Ektélesan ápsoga to kommáti tou Mótsart. ― They performed Mozart's piece brilliantly.

Conjugation

εκτελώ, εκτελούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εκτελώ	εκτελέσω	εκτελούμαι	εκτελεστώ, (εκτελεσθώ)
2 sg	εκτελείς	εκτελέσεις	εκτελείσαι	εκτελεστείς, (εκτελεσθείς)
3 sg	εκτελεί	εκτελέσει	εκτελείται	εκτελεστεί, (εκτελεσθεί)
1 pl	εκτελούμε	εκτελέσουμε, [-ομε]	εκτελούμαστε, {εκτελούμεθα}	εκτελεστούμε, (εκτελεσθούμε)
2 pl	εκτελείτε	εκτελέσετε	εκτελείστε, {εκτελείσθε}	εκτελεστείτε, (εκτελεσθείτε)
3 pl	εκτελούν(ε)	εκτελέσουν(ε)	εκτελούνται	εκτελεστούν(ε), (εκτελεσθούν)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εκτελούσα	εκτέλεσα, {εξετέλεσα}	[εκτελούμουν(α)]	εκτελέστηκα, (εκτελέσθηκα), [{εξετελέσθην}]
2 sg	εκτελούσες	εκτέλεσες, {εξετέλεσες}	[εκτελούσουν(α)]	εκτελέστηκες, (εκτελέσθηκες), [{εξετελέσθης}]
3 sg	εκτελούσε	εκτέλεσε, {εξετέλεσε}	εκτελούνταν, {εκτελείτο}	εκτελέστηκε, (εκτελέσθηκε), {εξετελέσθη}
1 pl	εκτελούσαμε	εκτελέσαμε	εκτελούμασταν, (‑ούμαστε)	εκτελεστήκαμε, (εκτελεσθήκαμε), [{εξετελέσθημεν}]
2 pl	εκτελούσατε	εκτελέσατε	[εκτελούσασταν, (‑ούσαστε)]	εκτελεστήκατε, (εκτελεσθήκατε), [{εξετελέσθητε}]
3 pl	εκτελούσαν(ε)	εκτέλεσαν, εκτελέσαν(ε), {εξετέλεσαν}	εκτελούνταν, {εκτελούντο}	εκτελέστηκαν, εκτελεστήκαν(ε), (‑σθηκαν), {εξετελέσθησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εκτελώ ➤	θα εκτελέσω ➤	θα εκτελούμαι ➤	θα εκτελεστώ, (εκτελεσθώ) ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εκτελείς, …	θα εκτελέσεις, …	θα εκτελείσαι, …	θα εκτελεστείς, (εκτελεσθείς), ...
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εκτελέσει   έχω, έχεις, … εκτελεσμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, ... εκτελεστεί, (εκτελεσθεί)   είμαι, είσαι, … εκτελεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εκτελέσει   είχα, είχες, … εκτελεσμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, ... εκτελεστεί, (εκτελεσθεί)   ήμουν, ήσουν, … εκτελεσμένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εκτελέσει   θα έχω, θα έχεις, … εκτελεσμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, έχεις, ... εκτελεστεί, (εκτελεσθεί)   θα είμαι, θα είσαι, … εκτελεσμένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	εκτέλεσε	—	εκτελέσου
2 pl	εκτελείτε	εκτελέστε	εκτελείστε, {εκτελείσθε}	εκτελεστείτε, (εκτελεσθείτε)
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εκτελώντας ➤		εκτελούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας εκτελέσει ➤		εκτελεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εκτελέσει		εκτελεστεί, (εκτελεσθεί)
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• εκτέλεση f (ektélesi, “execution”) (action noun, for all senses above)
• εκτελεστής m (ektelestís, “performer, executor”), εκτελέστρια f (ekteléstria, “performer, executor”)
• εκτελεστικός (ektelestikós, “executive”) (adjective, for all senses above)
• εκτελώ χρέη (ekteló chréi, “to officiate, to deputize for”)

Synonyms

• (carry out): πραγματοποιώ (pragmatopoió), επιτελώ (epiteló)
• (kill): θανατώνω (thanatóno), σκοτώνω (skotóno)
• (perform): ερμηνεύω (erminévo), παίζω (paízo)