ρουφάω

Greek

Alternative forms

• ρουφώ (roufó)

Etymology

ρουφ-ώ (rouf-ó) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek ρουφῶ (rouphô), from Ancient Greek ῥοφῶ (rhophô), contracted form of ῥοφέω (rhophéō).

Verb

ρουφάω • (roufáo) / ρουφώ (past ρούφηξα, passive ρουφιέμαι, p‑past ρουφήχτηκα, ppp ρουφηγμένος)

1. to swallow, gulp, slurp, drain, sniff, guzzle (obnoxious sounds made when swallowing)
2. to sip
3. to suck, breathe in

   (of blood) exploit

4. to soak up, absorb (of knowledge, learning)
5. (idiomatic, transitive): to suck (it) up
6. (vulgar, sex) to blow, to suck off

Conjugation

ρουφάω / ρουφώ, ρουφιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ρουφάω, ρουφώ	ρουφήξω	ρουφιέμαι	ρουφηχτώ
2 sg	ρουφάς	ρουφήξεις	ρουφιέσαι	ρουφηχτείς
3 sg	ρουφάει, ρουφά	ρουφήξει	ρουφιέται	ρουφηχτεί
1 pl	ρουφάμε, ρουφούμε	ρουφήξουμε, [‑ομε]	ρουφιόμαστε	ρουφηχτούμε
2 pl	ρουφάτε	ρουφήξετε	ρουφιέστε, (‑ιόσαστε)	ρουφηχτείτε
3 pl	ρουφάνε, ρουφάν, ρουφούν(ε)	ρουφήξουν(ε)	ρουφιούνται, (‑ιόνται)	ρουφηχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ρουφούσα, ρούφαγα	ρούφηξα	ρουφιόμουν(α)	ρουφήχτηκα
2 sg	ρουφούσες, ρούφαγες	ρούφηξες	ρουφιόσουν(α)	ρουφήχτηκες
3 sg	ρουφούσε, ρούφαγε	ρούφηξε	ρουφιόταν(ε)	ρουφήχτηκε
1 pl	ρουφούσαμε, ρουφάγαμε	ρουφήξαμε	ρουφιόμασταν, (‑ιόμαστε)	ρουφηχτήκαμε
2 pl	ρουφούσατε, ρουφάγατε	ρουφήξατε	ρουφιόσασταν, (‑ιόσαστε)	ρουφηχτήκατε
3 pl	ρουφούσαν(ε), ρούφαγαν, (ρουφάγανε)	ρούφηξαν, ρουφήξαν(ε)	ρουφιόνταν(ε), ρουφιόντουσαν, ρουφιούνταν	ρουφήχτηκαν, ρουφηχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ρουφάω, θα ρουφώ ➤	θα ρουφήξω ➤	θα ρουφιέμαι ➤	θα ρουφηχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ρουφάς, …	θα ρουφήξεις, …	θα ρουφιέσαι, …	θα ρουφηχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ρουφήξει   έχω, έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ρουφηχτεί   είμαι, είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ρουφήξει   είχα, είχες, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ρουφηχτεί   ήμουν, ήσουν, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ρουφήξει   θα έχω, θα έχεις, … ρουφηγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ρουφηχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ρούφα, ρούφαγε	ρούφηξε, ρούφα	—	ρουφήξου
2 pl	ρουφάτε	ρουφήξτε	ρουφιέστε	ρουφηχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ρουφώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ρουφήξει ➤		ρουφηγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ρουφήξει		ρουφηχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• μονορούφι (monoroúfi, “in one sip”, adverb)
• ρούφηγμα f (roúfigma, “sipping”)
• ρουφηγματιά f (roufigmatiá, “sip”)
• ρουφηξιά f (roufixiá, “sip”)
• ρουφήχτρα f (roufíchtra)
• ρούφουλας m (roúfoulas)

Further reading

• ρουφάω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language