τρέφω

Ancient Greek

Alternative forms

• τρᾰ́φω (tráphō) — Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *tʰrépʰō with deaspiration of the /tʰ/ to /t/ by Grassmann's law everywhere except in forms where the /pʰ/ has been deaspirated to /p/ by a following consonant (future, first aorist, perfect middle). According to Beekes, substratum word. Within Indo-European it is usually compared to Lithuanian drìbti (“to fall down in flakes”) and drė̃bti (“to throw a thick fluid”) but with unclear semantic connection, as well as expressions for "dregs" in Celtic, Germanic and Slavic, linking it to Proto-Indo-European *dʰrebʰ-.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tré.pʰɔː/ → /ˈtre.ɸo/ → /ˈtre.fo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tré.pʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtre.pʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtre.ɸo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtre.fo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtre.fo/

Verb

τρέφω • (tréphō)

1. to thicken, congeal, curdle
2. to make to grow, to increase, bring up, breed, rear (especially of children)
   1. (of slaves, cattle, etc.) to rear and keep, raise
   2. to tend, cherish
   3. (of parts of the body) to let grown, cherish, foster
   4. (poetic, of earth and sea) to breed. produce, teem with
   5. (poetic) to have within oneself, to contain, keep, have
3. to maintain, support
   1. (in historical writers) to maintain or subsist an army
   2. (of land) to feed, maintain one
4. to bring up, rear, educate
5. the passive sometimes came to mean little more than "to be"

Inflection

   Present: τρέφω, τρέφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέφω	τρέφεις	τρέφει	τρέφετον	τρέφετον	τρέφομεν	τρέφετε	τρέφουσῐ(ν)
	subjunctive	τρέφω	τρέφῃς	τρέφῃ	τρέφητον	τρέφητον	τρέφωμεν	τρέφητε	τρέφωσῐ(ν)
	optative	τρέφοιμῐ	τρέφοις	τρέφοι	τρέφοιτον	τρεφοίτην	τρέφοιμεν	τρέφοιτε	τρέφοιεν
	imperative		τρέφε	τρεφέτω	τρέφετον	τρεφέτων		τρέφετε	τρεφόντων
middle/ passive	indicative	τρέφομαι	τρέφῃ, τρέφει	τρέφεται	τρέφεσθον	τρέφεσθον	τρεφόμεθᾰ	τρέφεσθε	τρέφονται
	subjunctive	τρέφωμαι	τρέφῃ	τρέφηται	τρέφησθον	τρέφησθον	τρεφώμεθᾰ	τρέφησθε	τρέφωνται
	optative	τρεφοίμην	τρέφοιο	τρέφοιτο	τρέφοισθον	τρεφοίσθην	τρεφοίμεθᾰ	τρέφοισθε	τρέφοιντο
	imperative		τρέφου	τρεφέσθω	τρέφεσθον	τρεφέσθων		τρέφεσθε	τρεφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρέφειν				τρέφεσθαι
participle	m	τρέφων				τρεφόμενος
	f	τρέφουσᾰ				τρεφομένη
	n	τρέφον				τρεφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτρεφον, ἐτρεφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεφον	ἔτρεφες	ἔτρεφε(ν)	ἐτρέφετον	ἐτρεφέτην	ἐτρέφομεν	ἐτρέφετε	ἔτρεφον
middle/ passive	indicative	ἐτρεφόμην	ἐτρέφου	ἐτρέφετο	ἐτρέφεσθον	ἐτρεφέσθην	ἐτρεφόμεθᾰ	ἐτρέφεσθε	ἐτρέφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: θρέψω, θρέψομαι, τρᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θρέψω	θρέψεις	θρέψει	θρέψετον	θρέψετον	θρέψομεν	θρέψετε	θρέψουσῐ(ν)
	optative	θρέψοιμῐ	θρέψοις	θρέψοι	θρέψοιτον	θρεψοίτην	θρέψοιμεν	θρέψοιτε	θρέψοιεν
middle	indicative	θρέψομαι	θρέψῃ, θρέψει	θρέψεται	θρέψεσθον	θρέψεσθον	θρεψόμεθᾰ	θρέψεσθε	θρέψονται
	optative	θρεψοίμην	θρέψοιο	θρέψοιτο	θρέψοισθον	θρεψοίσθην	θρεψοίμεθᾰ	θρέψοισθε	θρέψοιντο
passive	indicative	τρᾰφήσομαι	τρᾰφήσῃ	τρᾰφήσεται	τρᾰφήσεσθον	τρᾰφήσεσθον	τρᾰφησόμεθᾰ	τρᾰφήσεσθε	τρᾰφήσονται
	optative	τρᾰφησοίμην	τρᾰφήσοιο	τρᾰφήσοιτο	τρᾰφήσοισθον	τρᾰφησοίσθην	τρᾰφησοίμεθᾰ	τρᾰφήσοισθε	τρᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θρέψειν			θρέψεσθαι		τρᾰφήσεσθαι
participle	m	θρέψων			θρεψόμενος		τρᾰφησόμενος
	f	θρέψουσᾰ			θρεψομένη		τρᾰφησομένη
	n	θρέψον			θρεψόμενον		τρᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔθρεψᾰ, ἐθρεψᾰ́μην, ἐθρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθρεψᾰ	ἔθρεψᾰς	ἔθρεψε(ν)	ἐθρέψᾰτον	ἐθρεψᾰ́την	ἐθρέψᾰμεν	ἐθρέψᾰτε	ἔθρεψᾰν
	subjunctive	θρέψω	θρέψῃς	θρέψῃ	θρέψητον	θρέψητον	θρέψωμεν	θρέψητε	θρέψωσῐ(ν)
	optative	θρέψαιμῐ	θρέψειᾰς, θρέψαις	θρέψειε(ν), θρέψαι	θρέψαιτον	θρεψαίτην	θρέψαιμεν	θρέψαιτε	θρέψειᾰν, θρέψαιεν
	imperative		θρέψον	θρεψᾰ́τω	θρέψᾰτον	θρεψᾰ́των		θρέψᾰτε	θρεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθρεψᾰ́μην	ἐθρέψω	ἐθρέψᾰτο	ἐθρέψᾰσθον	ἐθρεψᾰ́σθην	ἐθρεψᾰ́μεθᾰ	ἐθρέψᾰσθε	ἐθρέψᾰντο
	subjunctive	θρέψωμαι	θρέψῃ	θρέψηται	θρέψησθον	θρέψησθον	θρεψώμεθᾰ	θρέψησθε	θρέψωνται
	optative	θρεψαίμην	θρέψαιο	θρέψαιτο	θρέψαισθον	θρεψαίσθην	θρεψαίμεθᾰ	θρέψαισθε	θρέψαιντο
	imperative		θρέψαι	θρεψᾰ́σθω	θρέψᾰσθον	θρεψᾰ́σθων		θρέψᾰσθε	θρεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐθρέφθην	ἐθρέφθης	ἐθρέφθη	ἐθρέφθητον	ἐθρεφθήτην	ἐθρέφθημεν	ἐθρέφθητε	ἐθρέφθησᾰν
	subjunctive	θρεφθῶ	θρεφθῇς	θρεφθῇ	θρεφθῆτον	θρεφθῆτον	θρεφθῶμεν	θρεφθῆτε	θρεφθῶσῐ(ν)
	optative	θρεφθείην	θρεφθείης	θρεφθείη	θρεφθεῖτον, θρεφθείητον	θρεφθείτην, θρεφθειήτην	θρεφθεῖμεν, θρεφθείημεν	θρεφθεῖτε, θρεφθείητε	θρεφθεῖεν, θρεφθείησᾰν
	imperative		θρέφθητῐ	θρεφθήτω	θρέφθητον	θρεφθήτων		θρέφθητε	θρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		θρέψαι			θρέψᾰσθαι		θρεφθῆναι
participle	m	θρέψᾱς			θρεψᾰ́μενος		θρεφθείς
	f	θρέψᾱσᾰ			θρεψᾰμένη		θρεφθεῖσᾰ
	n	θρέψᾰν			θρεψᾰ́μενον		θρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτρᾰφον, ἐτρᾰφόμην, ἐτρᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρᾰφον	ἔτρᾰφες	ἔτρᾰφε(ν)	ἐτρᾰ́φετον	ἐτρᾰφέτην	ἐτρᾰ́φομεν	ἐτρᾰ́φετε	ἔτρᾰφον
	subjunctive	τρᾰ́φω	τρᾰ́φῃς	τρᾰ́φῃ	τρᾰ́φητον	τρᾰ́φητον	τρᾰ́φωμεν	τρᾰ́φητε	τρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	τρᾰ́φοιμῐ	τρᾰ́φοις	τρᾰ́φοι	τρᾰ́φοιτον	τρᾰφοίτην	τρᾰ́φοιμεν	τρᾰ́φοιτε	τρᾰ́φοιεν
	imperative		τρᾰ́φε	τρᾰφέτω	τρᾰ́φετον	τρᾰφέτων		τρᾰ́φετε	τρᾰφόντων
middle	indicative	ἐτρᾰφόμην	ἐτρᾰ́φου	ἐτρᾰ́φετο	ἐτρᾰ́φεσθον	ἐτρᾰφέσθην	ἐτρᾰφόμεθᾰ	ἐτρᾰ́φεσθε	ἐτρᾰ́φοντο
	subjunctive	τρᾰ́φωμαι	τρᾰ́φῃ	τρᾰ́φηται	τρᾰ́φησθον	τρᾰ́φησθον	τρᾰφώμεθᾰ	τρᾰ́φησθε	τρᾰ́φωνται
	optative	τρᾰφοίμην	τρᾰ́φοιο	τρᾰ́φοιτο	τρᾰ́φοισθον	τρᾰφοίσθην	τρᾰφοίμεθᾰ	τρᾰ́φοισθε	τρᾰ́φοιντο
	imperative		τρᾰφοῦ	τρᾰφέσθω	τρᾰ́φεσθον	τρᾰφέσθων		τρᾰ́φεσθε	τρᾰφέσθων
passive	indicative	ἐτρᾰ́φην	ἐτρᾰ́φης	ἐτρᾰ́φη	ἐτρᾰ́φητον	ἐτρᾰφήτην	ἐτρᾰ́φημεν	ἐτρᾰ́φητε	ἐτρᾰ́φησᾰν
	subjunctive	τρᾰφῶ	τρᾰφῇς	τρᾰφῇ	τρᾰφῆτον	τρᾰφῆτον	τρᾰφῶμεν	τρᾰφῆτε	τρᾰφῶσῐ(ν)
	optative	τρᾰφείην	τρᾰφείης	τρᾰφείη	τρᾰφεῖτον, τρᾰφείητον	τρᾰφείτην, τρᾰφειήτην	τρᾰφεῖμεν, τρᾰφείημεν	τρᾰφεῖτε, τρᾰφείητε	τρᾰφεῖεν, τρᾰφείησᾰν
	imperative		τρᾰ́φηθῐ	τρᾰφήτω	τρᾰ́φητον	τρᾰφήτων		τρᾰ́φητε	τρᾰφέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρᾰφεῖν			τρᾰφέσθαι		τρᾰφῆναι
participle	m	τρᾰφών			τρᾰφόμενος		τρᾰφείς
	f	τρᾰφοῦσᾰ			τρᾰφομένη		τρᾰφεῖσᾰ
	n	τρᾰφόν			τρᾰφόμενον		τρᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτροφᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτροφᾰ	τέτροφᾰς	τέτροφε(ν)	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰμεν	τετρόφᾰτε	τετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρόφω	τετρόφῃς	τετρόφῃ	τετρόφητον	τετρόφητον	τετρόφωμεν	τετρόφητε	τετρόφωσῐ(ν)
	optative	τετρόφοιμῐ, τετροφοίην	τετρόφοις, τετροφοίης	τετρόφοι, τετροφοίη	τετρόφοιτον	τετροφοίτην	τετρόφοιμεν	τετρόφοιτε	τετρόφοιεν
	imperative		τέτροφε	τετροφέτω	τετρόφετον	τετροφέτων		τετρόφετε	τετροφόντων
		active
infinitive		τετροφέναι
participle	m	τετροφώς
	f	τετροφυῖᾰ
	n	τετροφός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτραφᾰ, τέθραμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτραφᾰ	τέτραφᾰς	τέτραφε(ν)	τετράφᾰτον	τετράφᾰτον	τετράφᾰμεν	τετράφᾰτε	τετράφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετράφω	τετράφῃς	τετράφῃ	τετράφητον	τετράφητον	τετράφωμεν	τετράφητε	τετράφωσῐ(ν)
	optative	τετράφοιμῐ, τετραφοίην	τετράφοις, τετραφοίης	τετράφοι, τετραφοίη	τετράφοιτον	τετραφοίτην	τετράφοιμεν	τετράφοιτε	τετράφοιεν
	imperative		τέτραφε	τετραφέτω	τετράφετον	τετραφέτων		τετράφετε	τετραφόντων
middle/ passive	indicative	τέθραμμαι	τέθραψαι	τέθραπται	τέθραφθον	τέθραφθον	τεθράμμεθᾰ	τέθραφθε	τεθράπᾰται
	subjunctive	τεθραμμένος ὦ	τεθραμμένος ᾖς	τεθραμμένος ᾖ	τεθραμμένω ἦτον	τεθραμμένω ἦτον	τεθραμμένοι ὦμεν	τεθραμμένοι ἦτε	τεθραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τεθραμμένος εἴην	τεθραμμένος εἴης	τεθραμμένος εἴη	τεθραμμένω εἴητον/εἶτον	τεθραμμένω εἰήτην/εἴτην	τεθραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τεθραμμένοι εἴητε/εἶτε	τεθραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέθραψο	τεθράφθω	τέθραφθον	τεθράφθων		τέθραφθε	τεθράφθων
		active				middle/passive
infinitive		τετραφέναι				τεθρᾶφθαι
participle	m	τετραφώς				τεθραμμένος
	f	τετραφυῖᾰ				τεθραμμένη
	n	τετραφός				τεθραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνατρέφω (anatréphō)
• ἀντεκτρέφω (antektréphō)
• ἀντιτρέφω (antitréphō)
• ἀποτρέφω (apotréphō)
• διατρέφω (diatréphō)
• ἐκτρέφω (ektréphō)
• ἐντρέφω (entréphō)
• ἐπανατρέφω (epanatréphō)
• ἐπιτρέφω (epitréphō)
• θρεπτῐκός (threptikós)
• ἰχθυοτρόφος (ikhthuotróphos)
• μετατρέφω (metatréphō)
• παρατρέφω (paratréphō)
• περιτρέφω (peritréphō)
• προσανατρέφω (prosanatréphō)
• προστρέφω (prostréphō)
• προτρέφω (protréphō)
• προϋποτρέφω (proüpotréphō)
• συμπαρατρέφω (sumparatréphō)
• συνανατρέφω (sunanatréphō)
• συνδιατρέφω (sundiatréphō)
• συνεκτρέφω (sunektréphō)
• συντρέφω (suntréphō)
• τρόφος (tróphos)
• ὑποτρέφω (hupotréphō)

 

Further reading

• “τρέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τρέφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τρέφω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τρέφω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τρέφω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5142 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1504ff
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • board idem, page 86.
  • breed idem, page 97.
  • bring idem, page 99.
  • cater idem, page 118.
  • cherish idem, page 129.
  • cultivate idem, page 188.
  • educate idem, page 262.
  • entertain idem, page 277.
  • fatten idem, page 310.
  • feed idem, page 313.
  • foster idem, page 340.
  • grow idem, page 376.
  • harbour idem, page 385.
  • keep idem, page 467.
  • maintain idem, page 508.
  • nourish idem, page 562.
  • nurse idem, page 563.
  • nurture idem, page 563.
  • rear idem, page 676.
  • support idem, page 841.
  • sustain idem, page 846.
  • teach idem, page 859.
  • train idem, page 886.

---

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek.

Verb

τρέφω • (tréfo) (past έθρεψα, passive τρέφομαι)

1. (transitive) feed, nourish, maintain
2. (intransitive) heal, be raised