υποφέρω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ὑποφέρω (hupophérō).[1] By surface analysis, υπο- (ypo-) + φέρω (féro).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]υποφέρω • (ypoféro) (past υπέφερα/υπόφερα, passive υποφέρομαι, p‑past υποφέρθηκα)
- (intransitive) to suffer [with από (apó, + accusative) ‘from’]
- (transitive) to suffer, to endure (to experience as pain or discomfort)
- (transitive) to bear, to endure, to stand (to tolerate)
Conjugation
[edit]υποφέρω υποφέρομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | υποφέρω | υποφέρω | υποφέρομαι | υποφερθώ |
| 2 sg | υποφέρεις | υποφέρεις | υποφέρεσαι | υποφερθείς |
| 3 sg | υποφέρει | υποφέρει | υποφέρεται | υποφερθεί |
| 1 pl | υποφέρουμε, [‑ομε] | υποφέρουμε, [‑ομε] | υποφερόμαστε | υποφερθούμε |
| 2 pl | υποφέρετε | υποφέρετε | υποφέρεστε, υποφερόσαστε | υποφερθείτε |
| 3 pl | υποφέρουν(ε) | υποφέρουν(ε) | υποφέρονται | υποφερθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | υπέφερα, υπόφερα | υπέφερα, υπόφερα | υποφερόμουν(α) | υποφέρθηκα |
| 2 sg | υπέφερες, υπόφερες | υπέφερες, υπόφερες | υποφερόσουν(α) | υποφέρθηκες |
| 3 sg | υπέφερε, υπόφερε | υπέφερε, υπόφερε | υποφερόταν(ε) | υποφέρθηκε |
| 1 pl | υποφέραμε | υποφέραμε | υποφερόμασταν, (‑όμαστε) | υποφερθήκαμε |
| 2 pl | υποφέρατε | υποφέρατε | υποφερόσασταν, (‑όσαστε) | υποφερθήκατε |
| 3 pl | υπέφεραν, υποφέραν(ε), υπόφεραν | υπέφεραν, υποφέραν(ε), υπόφεραν | υποφέρονταν, (υποφερόντουσαν) | υποφέρθηκαν, υποφερθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα υποφέρω ➤ | θα υποφέρω ➤ | θα υποφέρομαι ➤ | θα υποφερθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα υποφέρεις, … | θα υποφέρεις, … | θα υποφέρεσαι, … | θα υποφερθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … υποφέρει έχω, έχεις, … υποφερμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … υποφερθεί είμαι, είσαι, … υποφερμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … υποφέρει είχα, είχες, … υποφερμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … υποφερθεί ήμουν, ήσουν, … υποφερμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … υποφέρει θα έχω, θα έχεις, … υποφερμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … υποφερθεί θα είμαι, θα είσαι, … υποφερμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | υπέφερε | υπέφερε, υπόφερε | — | — |
| 2 pl | υποφέρετε | υποφέρτε | υποφέρεστε | υποφερθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | υποφέροντας ➤ | υποφερόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας υποφέρει ➤ | υποφερμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | υποφέρει | υποφερθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
[edit]References
[edit]- ^ υποφέρω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language