حافظ

Arabic

Etymology 1

From the root ح ف ظ‏ (ḥ-f-ẓ).

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

حَافَظَ • (ḥāfaẓa) III, non-past يُحَافِظُ‏‎ (yuḥāfiẓu)

1. to preserve, to maintain, to keep up, to uphold, to sustain
2. to supervise, to control, to watch over, to watch out for
3. to take care, to attend, to pay attention
4. to keep, to follow, to observe, to comply, to conform
5. to protect, to guard, to defend

Conjugation

Conjugation of

حَافَظَ

(form-III sound)

verbal nouns الْمَصَادِر						مُحَافَظَة‏ or حِفَاظ‏ muḥāfaẓa or ḥifāẓ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُحَافِظ‏ muḥāfiẓ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُحَافَظ‏ muḥāfaẓ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَافَظْتُ‏ ḥāfaẓtu	حَافَظْتَ‏ ḥāfaẓta	حَافَظَ ḥāfaẓa		حَافَظْتُمَا‏ ḥāfaẓtumā	حَافَظَا‏ ḥāfaẓā		حَافَظْنَا‏ ḥāfaẓnā	حَافَظْتُمْ‏ ḥāfaẓtum	حَافَظُوا‏ ḥāfaẓū
	f		حَافَظْتِ‏ ḥāfaẓti	حَافَظَتْ‏ ḥāfaẓat			حَافَظَتَا‏ ḥāfaẓatā			حَافَظْتُنَّ‏ ḥāfaẓtunna	حَافَظْنَ‏ ḥāfaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُحَافِظُ‏ ʾuḥāfiẓu	تُحَافِظُ‏ tuḥāfiẓu	يُحَافِظُ‏ yuḥāfiẓu		تُحَافِظَانِ‏ tuḥāfiẓāni	يُحَافِظَانِ‏ yuḥāfiẓāni		نُحَافِظُ‏ nuḥāfiẓu	تُحَافِظُونَ‏ tuḥāfiẓūna	يُحَافِظُونَ‏ yuḥāfiẓūna
	f		تُحَافِظِينَ‏ tuḥāfiẓīna	تُحَافِظُ‏ tuḥāfiẓu			تُحَافِظَانِ‏ tuḥāfiẓāni			تُحَافِظْنَ‏ tuḥāfiẓna	يُحَافِظْنَ‏ yuḥāfiẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَافِظَ‏ ʾuḥāfiẓa	تُحَافِظَ‏ tuḥāfiẓa	يُحَافِظَ‏ yuḥāfiẓa		تُحَافِظَا‏ tuḥāfiẓā	يُحَافِظَا‏ yuḥāfiẓā		نُحَافِظَ‏ nuḥāfiẓa	تُحَافِظُوا‏ tuḥāfiẓū	يُحَافِظُوا‏ yuḥāfiẓū
	f		تُحَافِظِي‏ tuḥāfiẓī	تُحَافِظَ‏ tuḥāfiẓa			تُحَافِظَا‏ tuḥāfiẓā			تُحَافِظْنَ‏ tuḥāfiẓna	يُحَافِظْنَ‏ yuḥāfiẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَافِظْ‏ ʾuḥāfiẓ	تُحَافِظْ‏ tuḥāfiẓ	يُحَافِظْ‏ yuḥāfiẓ		تُحَافِظَا‏ tuḥāfiẓā	يُحَافِظَا‏ yuḥāfiẓā		نُحَافِظْ‏ nuḥāfiẓ	تُحَافِظُوا‏ tuḥāfiẓū	يُحَافِظُوا‏ yuḥāfiẓū
	f		تُحَافِظِي‏ tuḥāfiẓī	تُحَافِظْ‏ tuḥāfiẓ			تُحَافِظَا‏ tuḥāfiẓā			تُحَافِظْنَ‏ tuḥāfiẓna	يُحَافِظْنَ‏ yuḥāfiẓna
imperative الْأَمْر	m		حَافِظْ ḥāfiẓ			حَافِظَا‏ ḥāfiẓā				حَافِظُوا‏ ḥāfiẓū
	f		حَافِظِي‏ ḥāfiẓī							حَافِظْنَ‏ ḥāfiẓna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُوفِظْتُ‏ ḥūfiẓtu	حُوفِظْتَ‏ ḥūfiẓta	حُوفِظَ‏ ḥūfiẓa		حُوفِظْتُمَا‏ ḥūfiẓtumā	حُوفِظَا‏ ḥūfiẓā		حُوفِظْنَا‏ ḥūfiẓnā	حُوفِظْتُمْ‏ ḥūfiẓtum	حُوفِظُوا‏ ḥūfiẓū
	f		حُوفِظْتِ‏ ḥūfiẓti	حُوفِظَتْ‏ ḥūfiẓat			حُوفِظَتَا‏ ḥūfiẓatā			حُوفِظْتُنَّ‏ ḥūfiẓtunna	حُوفِظْنَ‏ ḥūfiẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُحَافَظُ‏ ʾuḥāfaẓu	تُحَافَظُ‏ tuḥāfaẓu	يُحَافَظُ‏ yuḥāfaẓu		تُحَافَظَانِ‏ tuḥāfaẓāni	يُحَافَظَانِ‏ yuḥāfaẓāni		نُحَافَظُ‏ nuḥāfaẓu	تُحَافَظُونَ‏ tuḥāfaẓūna	يُحَافَظُونَ‏ yuḥāfaẓūna
	f		تُحَافَظِينَ‏ tuḥāfaẓīna	تُحَافَظُ‏ tuḥāfaẓu			تُحَافَظَانِ‏ tuḥāfaẓāni			تُحَافَظْنَ‏ tuḥāfaẓna	يُحَافَظْنَ‏ yuḥāfaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَافَظَ‏ ʾuḥāfaẓa	تُحَافَظَ‏ tuḥāfaẓa	يُحَافَظَ‏ yuḥāfaẓa		تُحَافَظَا‏ tuḥāfaẓā	يُحَافَظَا‏ yuḥāfaẓā		نُحَافَظَ‏ nuḥāfaẓa	تُحَافَظُوا‏ tuḥāfaẓū	يُحَافَظُوا‏ yuḥāfaẓū
	f		تُحَافَظِي‏ tuḥāfaẓī	تُحَافَظَ‏ tuḥāfaẓa			تُحَافَظَا‏ tuḥāfaẓā			تُحَافَظْنَ‏ tuḥāfaẓna	يُحَافَظْنَ‏ yuḥāfaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَافَظْ‏ ʾuḥāfaẓ	تُحَافَظْ‏ tuḥāfaẓ	يُحَافَظْ‏ yuḥāfaẓ		تُحَافَظَا‏ tuḥāfaẓā	يُحَافَظَا‏ yuḥāfaẓā		نُحَافَظْ‏ nuḥāfaẓ	تُحَافَظُوا‏ tuḥāfaẓū	يُحَافَظُوا‏ yuḥāfaẓū
	f		تُحَافَظِي‏ tuḥāfaẓī	تُحَافَظْ‏ tuḥāfaẓ			تُحَافَظَا‏ tuḥāfaẓā			تُحَافَظْنَ‏ tuḥāfaẓna	يُحَافَظْنَ‏ yuḥāfaẓna

Etymology 2

Derived from the active participle of حَفِظَ‏ (ḥafiẓa, “to guard, to keep, to memorize (esp. the Koran)”), from the root ح ف ظ‏ (ḥ-f-ẓ).

Noun

حَافِظ • (ḥāfiẓ) m

1. guard, guardian, keeper, custodian, caretaker

Declension

Declension of noun حَافِظ (ḥāfiẓ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَافِظ ḥāfiẓ	الْحَافِظ‏ al-ḥāfiẓ	حَافِظ ḥāfiẓ
Nominative	حَافِظٌ ḥāfiẓun	الْحَافِظُ‏ al-ḥāfiẓu	حَافِظُ ḥāfiẓu
Accusative	حَافِظًا‏ ḥāfiẓan	الْحَافِظَ‏ al-ḥāfiẓa	حَافِظَ ḥāfiẓa
Genitive	حَافِظٍ ḥāfiẓin	الْحَافِظِ‏ al-ḥāfiẓi	حَافِظِ ḥāfiẓi

Noun

حَافِظ • (ḥāfiẓ) m (plural حُفَّاظ‏ (ḥuffāẓ) or حَفَظَة‏ (ḥafaẓa))

1. hafiz (one who knows the Qur'an by heart)

Declension

Declension of noun حَافِظ (ḥāfiẓ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَافِظ ḥāfiẓ	الْحَافِظ‏ al-ḥāfiẓ	حَافِظ ḥāfiẓ
Nominative	حَافِظٌ ḥāfiẓun	الْحَافِظُ‏ al-ḥāfiẓu	حَافِظُ ḥāfiẓu
Accusative	حَافِظًا‏ ḥāfiẓan	الْحَافِظَ‏ al-ḥāfiẓa	حَافِظَ ḥāfiẓa
Genitive	حَافِظٍ ḥāfiẓin	الْحَافِظِ‏ al-ḥāfiẓi	حَافِظِ ḥāfiẓi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَافِظَيْن‏ ḥāfiẓayn	الْحَافِظَيْن‏ al-ḥāfiẓayn	حَافِظَيْ‏ ḥāfiẓay
Nominative	حَافِظَانِ‏ ḥāfiẓāni	الْحَافِظَانِ‏ al-ḥāfiẓāni	حَافِظَا‏ ḥāfiẓā
Accusative	حَافِظَيْنِ‏ ḥāfiẓayni	الْحَافِظَيْنِ‏ al-ḥāfiẓayni	حَافِظَيْ‏ ḥāfiẓay
Genitive	حَافِظَيْنِ‏ ḥāfiẓayni	الْحَافِظَيْنِ‏ al-ḥāfiẓayni	حَافِظَيْ‏ ḥāfiẓay
Plural	basic broken plural triptote‎; broken plural triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حُفَّاظ‏‎; حَفَظَة‏ ḥuffāẓ‎; ḥafaẓa	الْحُفَّاظ‏‎; الْحَفَظَة‏ al-ḥuffāẓ‎; al-ḥafaẓa	حُفَّاظ‏‎; حَفَظَة‏ ḥuffāẓ‎; ḥafaẓat
Nominative	حُفَّاظٌ‏‎; حَفَظَةٌ‏ ḥuffāẓun‎; ḥafaẓatun	الْحُفَّاظُ‏‎; الْحَفَظَةُ‏ al-ḥuffāẓu‎; al-ḥafaẓatu	حُفَّاظُ‏‎; حَفَظَةُ‏ ḥuffāẓu‎; ḥafaẓatu
Accusative	حُفَّاظًا‏‎; حَفَظَةً‏ ḥuffāẓan‎; ḥafaẓatan	الْحُفَّاظَ‏‎; الْحَفَظَةَ‏ al-ḥuffāẓa‎; al-ḥafaẓata	حُفَّاظَ‏‎; حَفَظَةَ‏ ḥuffāẓa‎; ḥafaẓata
Genitive	حُفَّاظٍ‏‎; حَفَظَةٍ‏ ḥuffāẓin‎; ḥafaẓatin	الْحُفَّاظِ‏‎; الْحَفَظَةِ‏ al-ḥuffāẓi‎; al-ḥafaẓati	حُفَّاظِ‏‎; حَفَظَةِ‏ ḥuffāẓi‎; ḥafaẓati

Proper noun

حَافِظ • (ḥāfiẓ) m

1. A male given name, Hafez

---

Persian

Etymology

From Arabic حافظ‏, from verb حفظ‏ (“to preserve, to protect, to defend”).

Pronunciation

• IPA^(key): /hɒːfez/

Adjective

حافظ • (hâfez)

1. retaining

Noun

Hâfez-e Shirâzi

حافظ • (hâfez)

1. protector
2. guardian
3. keeper
4. preserver
5. hafiz (one who knows the Qur'an by heart)

Proper noun

حافظ • (Hâfez)

1. Hafez

Related terms

• حافظه‏ (hâfeze)
• خدا حافظ‏ (khodâ hâfez)

---

Urdu

Etymology

From Persian حافظ‏, from Arabic حافظ‏, from verb حفظ‏ (to preserve, to protect, to defend)

Adjective

حافظ • (hāfiz) — Hindi spelling: ह़ाफ़िज़ (ह़āfiz)

1. retaining

Noun

حافظ • (hāfiz) m (Hindi spelling ह़ाफ़िज़)

1. keeper
2. guardian
3. protector
4. governor
5. preserver
6. hafiz (one who knows the Qur'an by heart)

Related terms

• حافظہ‏
• حافظی‏
• خدا حافظ‏