کار

See also: گاز, گار, and كار

Khowar

Etymology

From Sanskrit कर्ण (kárṇa, “ear”).

Noun

کار (kar)

1. (anatomy) ear

References

• Elena Bashir, Maula Nigah, Rahmat Karim Baig (2005) “کار”, in A digital Khowar-English dictionary with audio, Chicago: South Asia Language and Area Center, University of Chicago.

Persian

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [kɑːɾ]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [kʰɑːɾ]

• (Dari, formal) IPA^(key): [kʰɑːɾ]
  • (Kabuli) IPA^(key): [kʰɑːɾ]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [kʰɔːɾ]

• (Iran, formal) IPA^(key): [kʰɒːɹ]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [kʰɔɾ]

Readings
Classical reading?	kār
Dari reading?	kār
Iranian reading?	kâr
Tajik reading?	kor

• Audio

  (file)

• Rhymes: -âr

Etymology 1

From Middle Persian [script needed] (kʾl /⁠kār⁠/, “work, deed, affair”). Ultimately a derivative of Proto-Indo-European *kʷer- (“to do, make, construct”). Related to کردن (kardan), پیکر (peykar), etc. Cognates include Sanskrit -कार (-kāra) and Armenian կար- (kar-) (to be able to).

Noun

Dari	کار
Iranian Persian
Tajik	кор

کار • (kâr) (plural کارها (kâr-hâ))

1. work
2. (physics) work
3. deed
4. occupation, job

   دنبال یک کار تازه می‌گردم.

   donbâl-e yek kâr-e tâze mi-gardam.

   I'm looking for a new (lit. fresh) job.

5. business

Derived terms

• کار کردن (kâr kardan)
• کار داشتن (kâr dâštan)
• به کار بردن (be kâr bordan)
• به کار رفتن (be kâr raftan)
• به کار آمدن (be kâr âmadan)
• به کار انداختن (be kâr andâxtan)
• از کار انداختن (az kâr andâxtan)
• از کار افتادن (az kâr oftâdan)
• بی‌کار (bê-kâr)
• همکار (hamkâr)
• پرکار (por-kâr)
• کم‌کار (kam-kâr)
• کارگر (kârgar)
• کاردان (kârdân)
• کارآزمایی (kâr-âzmâyi)
• کار و زندگی (kâr-o-zendegi)
• کار و بار (kâr-o-bâr)
• کارفرما (kârfarmâ)
• کارآفرین (kâr-âfarin)
• کارآفرینی (kâr-âfarini)
• کارآگاه (kâr-âgâh)
• کارشناس (kâršenâs)
• کاربرد (kârbord)
• کارسوق (kârsuq)
• کارویژه (kârviže)
• کارایی (kârâyi)
• کارمند (kârmand)
• کارکن (kârkon)
• کاربر (kârbar)
• کارآموز (kâr-âmuz)
• کارمایه (kârmâye)
• سرکار (sarkâr)
• کاردرمانی (kârdarmâni)
• کارورزی (kârvarzi)
• کارآمد (kâr-âmad)
• کارکرده (kârkarde)
• کارکرد (kârkard)
• کارکاه (kârkâh)
• کارنامه (kârnâme)
• کارخانه (kârxâne)

Descendants

• → Azerbaijani: kar
• → Baharna Arabic: كار (kār)
• → Gulf Arabic: كار (kār, “hard-worker”)
• → Hindustani:

  Hindi: कार (kār)

  Urdu: کار (kār)

• → Ottoman Turkish: كار (kâr)
  • Turkish: kâr
  • → Armenian: քյար (kʻyar)
  • → Bulgarian: кяр (kjar)
  • → Serbo-Croatian: ćȃr/ћа̑р
  • → Crimean Tatar: kâr

Etymology 2

Verb

کار • (kâr)

1. present stem form of کشتن (keštan, “to sow, to plant”)

Urdu

Etymology 1

Borrowed from Classical Persian کار (kār).

Noun

کار • (kār) m (Hindi spelling कार)

1. work, occupation, action
2. function, duty, use

Etymology 2

From Sanskrit कारक (kāraka).

Suffix

ـکار • (-kār) (Hindi spelling कार-)

1. denotes a doer or agent; -er

Derived terms

Urdu terms suffixed with ـکار