مات

Arabic

Etymology

From the root م و ت (m-w-t). Cognate with Hebrew מֵת (mét), Aramaic מית (mīt), Egyptian mwt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmaːta/

• Audio:

  (file)

  • IPA^(key): /mōt/

Verb

مَاتَ • (māta) I, non-past يَمُوتُ‎ (yamūtu)

1. to die

Conjugation

Conjugation of

مَاتَ

(form-I hollow, verbal nouns مَوْت or مَمَات)

verbal nouns الْمَصَادِر						مَوْت or مَمَات mawt or mamāt
active participle اِسْم الْفَاعِل						مَائِت māʔit
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مُتُّ muttu	مُتَّ mutta	مَاتَ māta		مُتُّمَا muttumā	مَاتَا mātā		مُتْنَا mutnā	مُتُّمْ muttum	مَاتُوا mātū
	f		مُتِّ mutti	مَاتَتْ mātat			مَاتَتَا mātatā			مُتُّنَّ muttunna	مُتْنَ mutna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَمُوتُ ʔamūtu	تَمُوتُ tamūtu	يَمُوتُ yamūtu		تَمُوتَانِ tamūtāni	يَمُوتَانِ yamūtāni		نَمُوتُ namūtu	تَمُوتُونَ tamūtūna	يَمُوتُونَ yamūtūna
	f		تَمُوتِينَ tamūtīna	تَمُوتُ tamūtu			تَمُوتَانِ tamūtāni			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمُوتَ ʔamūta	تَمُوتَ tamūta	يَمُوتَ yamūta		تَمُوتَا tamūtā	يَمُوتَا yamūtā		نَمُوتَ namūta	تَمُوتُوا tamūtū	يَمُوتُوا yamūtū
	f		تَمُوتِي tamūtī	تَمُوتَ tamūta			تَمُوتَا tamūtā			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمُتْ ʔamut	تَمُتْ tamut	يَمُتْ yamut		تَمُوتَا tamūtā	يَمُوتَا yamūtā		نَمُتْ namut	تَمُوتُوا tamūtū	يَمُوتُوا yamūtū
	f		تَمُوتِي tamūtī	تَمُتْ tamut			تَمُوتَا tamūtā			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
imperative الْأَمْر	m		مُتْ mut			مُوتَا mūtā				مُوتُوا mūtū
	f		مُوتِي mūtī							مُتْنَ mutna

Verb

مَاتَ • (māta) I, non-past يَمُوتُ‎ (yamūtu)

1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Conjugation

Conjugation of

مَاتَ

(form-I hollow, verbal noun مَوَات)

verbal noun الْمَصْدَر						مَوَات mawāt
active participle اِسْم الْفَاعِل						مَائِت māʔit
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مُتُّ muttu	مُتَّ mutta	مَاتَ māta		مُتُّمَا muttumā	مَاتَا mātā		مُتْنَا mutnā	مُتُّمْ muttum	مَاتُوا mātū
	f		مُتِّ mutti	مَاتَتْ mātat			مَاتَتَا mātatā			مُتُّنَّ muttunna	مُتْنَ mutna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَمُوتُ ʔamūtu	تَمُوتُ tamūtu	يَمُوتُ yamūtu		تَمُوتَانِ tamūtāni	يَمُوتَانِ yamūtāni		نَمُوتُ namūtu	تَمُوتُونَ tamūtūna	يَمُوتُونَ yamūtūna
	f		تَمُوتِينَ tamūtīna	تَمُوتُ tamūtu			تَمُوتَانِ tamūtāni			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمُوتَ ʔamūta	تَمُوتَ tamūta	يَمُوتَ yamūta		تَمُوتَا tamūtā	يَمُوتَا yamūtā		نَمُوتَ namūta	تَمُوتُوا tamūtū	يَمُوتُوا yamūtū
	f		تَمُوتِي tamūtī	تَمُوتَ tamūta			تَمُوتَا tamūtā			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمُتْ ʔamut	تَمُتْ tamut	يَمُتْ yamut		تَمُوتَا tamūtā	يَمُوتَا yamūtā		نَمُتْ namut	تَمُوتُوا tamūtū	يَمُوتُوا yamūtū
	f		تَمُوتِي tamūtī	تَمُتْ tamut			تَمُوتَا tamūtā			تَمُتْنَ tamutna	يَمُتْنَ yamutna
imperative الْأَمْر	m		مُتْ mut			مُوتَا mūtā				مُوتُوا mūtū
	f		مُوتِي mūtī							مُتْنَ mutna

Verb

مَاتَ • (māta) I, non-past يَمَاتُ‎ (yamātu)

1. (archaic, dialectal) to die
   • 609–632 CE, Qur'an, 19:23:

     فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا

     (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

• This conjugation sometimes occurs in the Quran, particularly the past forms with -i- in some manners of recitation.

Conjugation

Conjugation of

مَاتَ

(form-I hollow, verbal noun مَوْت)

verbal noun الْمَصْدَر						مَوْت mawt
active participle اِسْم الْفَاعِل						مَائِت māʔit
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مِتُّ mittu	مِتَّ mitta	مَاتَ māta		مِتُّمَا mittumā	مَاتَا mātā		مِتْنَا mitnā	مِتُّمْ mittum	مَاتُوا mātū
	f		مِتِّ mitti	مَاتَتْ mātat			مَاتَتَا mātatā			مِتُّنَّ mittunna	مِتْنَ mitna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَمَاتُ ʔamātu	تَمَاتُ tamātu	يَمَاتُ yamātu		تَمَاتَانِ tamātāni	يَمَاتَانِ yamātāni		نَمَاتُ namātu	تَمَاتُونَ tamātūna	يَمَاتُونَ yamātūna
	f		تَمَاتِينَ tamātīna	تَمَاتُ tamātu			تَمَاتَانِ tamātāni			تَمَتْنَ tamatna	يَمَتْنَ yamatna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمَاتَ ʔamāta	تَمَاتَ tamāta	يَمَاتَ yamāta		تَمَاتَا tamātā	يَمَاتَا yamātā		نَمَاتَ namāta	تَمَاتُوا tamātū	يَمَاتُوا yamātū
	f		تَمَاتِي tamātī	تَمَاتَ tamāta			تَمَاتَا tamātā			تَمَتْنَ tamatna	يَمَتْنَ yamatna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمَتْ ʔamat	تَمَتْ tamat	يَمَتْ yamat		تَمَاتَا tamātā	يَمَاتَا yamātā		نَمَتْ namat	تَمَاتُوا tamātū	يَمَاتُوا yamātū
	f		تَمَاتِي tamātī	تَمَتْ tamat			تَمَاتَا tamātā			تَمَتْنَ tamatna	يَمَتْنَ yamatna
imperative الْأَمْر	m		مَتْ mat			مَاتَا mātā				مَاتُوا mātū
	f		مَاتِي mātī							مَتْنَ matna

Verb

مَاتَ • (māta) I, non-past يَمِيتُ‎ (yamītu)

1. (obsolete, dialectal) to die

Conjugation

Conjugation of

مَاتَ

(form-I hollow, verbal noun ?)

verbal noun الْمَصْدَر						?
active participle اِسْم الْفَاعِل						مَائِت māʔit
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	مِتُّ mittu	مِتَّ mitta	مَاتَ māta		مِتُّمَا mittumā	مَاتَا mātā		مِتْنَا mitnā	مِتُّمْ mittum	مَاتُوا mātū
	f		مِتِّ mitti	مَاتَتْ mātat			مَاتَتَا mātatā			مِتُّنَّ mittunna	مِتْنَ mitna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَمِيتُ ʔamītu	تَمِيتُ tamītu	يَمِيتُ yamītu		تَمِيتَانِ tamītāni	يَمِيتَانِ yamītāni		نَمِيتُ namītu	تَمِيتُونَ tamītūna	يَمِيتُونَ yamītūna
	f		تَمِيتِينَ tamītīna	تَمِيتُ tamītu			تَمِيتَانِ tamītāni			تَمِتْنَ tamitna	يَمِتْنَ yamitna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَمِيتَ ʔamīta	تَمِيتَ tamīta	يَمِيتَ yamīta		تَمِيتَا tamītā	يَمِيتَا yamītā		نَمِيتَ namīta	تَمِيتُوا tamītū	يَمِيتُوا yamītū
	f		تَمِيتِي tamītī	تَمِيتَ tamīta			تَمِيتَا tamītā			تَمِتْنَ tamitna	يَمِتْنَ yamitna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَمِتْ ʔamit	تَمِتْ tamit	يَمِتْ yamit		تَمِيتَا tamītā	يَمِيتَا yamītā		نَمِتْ namit	تَمِيتُوا tamītū	يَمِيتُوا yamītū
	f		تَمِيتِي tamītī	تَمِتْ tamit			تَمِيتَا tamītā			تَمِتْنَ tamitna	يَمِتْنَ yamitna
imperative الْأَمْر	m		مِتْ mit			مِيتَا mītā				مِيتُوا mītū
	f		مِيتِي mītī							مِتْنَ mitna

See also

• هَلَكَ (halaka)
• تُوُفِّيَ (tuwuffiya)
• نَفَقَ (nafaqa)

---

Baluchi

Etymology

From Proto-Iranian *máHtā (compare Persian مادر (mâdar), Pashto مور (mor), Kurdish, Avestan 𐬨𐬁𐬙𐬀𐬭 (mātar)), from Proto-Indo-Iranian *máHtā (compare Sanskrit मातृ (mā́tṛ), Hindi माता (mātā)), from Proto-Indo-European *méh₂tēr.

Noun

مات • (mát)

1. mother

See also

• ماس (más)

---

Egyptian Arabic

Verb

1. to die

---

Malay

Noun

مات (Rumi spelling mata, plural مات-مات or مات۲, informal 1st possessive ماتکو, 2nd possessive ماتمو, 3rd possessive ماتڽ)

1. Jawi spelling of mata

---

Persian

Adjective

مات • (mât)

1. amazed
2. astonished

Derived terms

• مات کردن (mât kardan)