aangeven

Dutch

From Middle Dutch aengeven. Equivalent to aan +‎ geven.

aangeven

(transitive) to hand, to pass
Kun je me de afstandsbediening aangeven?
Could you hand me the remote control?
(transitive) to indicate, to point out
Hij heeft aangegeven waar het is.
He indicated where it is (to be found).
(transitive) to report, to notify, to declare
Iemand aangeven.
To report someone (to the authorities).

Niets aan te geven.
Nothing to declare.

Conjugation of aangeven (strong class 5, separable)
infinitive	aangeven
past singular	gaf aan
past participle	aangegeven
infinitive	aangeven
gerund	aangeven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	geef aan	gaf aan	aangeef	aangaf
2nd person sing. (jij)	geeft aan	gaf aan	aangeeft	aangaf
2nd person sing. (u)	geeft aan	gaf aan	aangeeft	aangaf
2nd person sing. (gij)	geeft aan	gaaft aan	aangeeft	aangaaft
3rd person singular	geeft aan	gaf aan	aangeeft	aangaf
plural	geven aan	gaven aan	aangeven	aangaven

subjunctive sing.¹	geve aan	gave aan	aangeve	aangave
subjunctive plur.¹	geven aan	gaven aan	aangeven	aangaven

imperative sing.	geef aan
imperative plur.¹	geeft aan

participles	aangevend	aangegeven
¹⁾ Archaic.