aanmaken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From aan +‎ maken.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈaː(n)ˌmaːkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧ma‧ken

Verb

[edit]

aanmaken

  1. (transitive) to produce on a large scale, to manufacture (often to have things in stock)
    Voor de oorlog maakten zij nieuwe wapenvoorraden aan.
    They produced and stockpiled new arm supplies for the war.
  2. (transitive, usually of mixtures) to prepare, to ready
    Sla aangemaakt met olie en azijn.
    Lettuce prepared with oil and vinegar.
  3. (transitive) to burn, to light (a fire)
    Gebruik de afzuigkap niet wanneer je de kachel aanmaakt.
    Don't use the damper when you are lighting a fire in the stove.
  4. (transitive) to create
    Hij heeft een profiel op Wiktionary aangemaakt.
    He created a profile on Wiktionary.
  5. (obsolete) to affix, to connect, to merge together

Conjugation

[edit]
Conjugation of aanmaken (weak, separable)
infinitive aanmaken
past singular maakte aan
past participle aangemaakt
infinitive aanmaken
gerund aanmaken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular maak aan maakte aan aanmaak aanmaakte
2nd person sing. (jij) maakt aan, maak aan2 maakte aan aanmaakt aanmaakte
2nd person sing. (u) maakt aan maakte aan aanmaakt aanmaakte
2nd person sing. (gij) maakt aan maakte aan aanmaakt aanmaakte
3rd person singular maakt aan maakte aan aanmaakt aanmaakte
plural maken aan maakten aan aanmaken aanmaakten
subjunctive sing.1 make aan maakte aan aanmake aanmaakte
subjunctive plur.1 maken aan maakten aan aanmaken aanmaakten
imperative sing. maak aan
imperative plur.1 maakt aan
participles aanmakend aangemaakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Anagrams

[edit]