aanschouwen

Dutch

Etymology

From aan- +‎ schouwen.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːnˈsxɑu̯ə(n)/

• Audio

  (file)

Verb

aanschouwen

1. (transitive) to behold, see, watch

Inflection

Inflection of aanschouwen (weak, prefixed)
infinitive	aanschouwen
past singular	aanschouwde
past participle	aanschouwd
infinitive	aanschouwen
gerund	aanschouwen n
verbal noun	—
	present tense	past tense
1st person singular	aanschouw	aanschouwde
2nd person sing. (jij)	aanschouwt	aanschouwde
2nd person sing. (u)	aanschouwt	aanschouwde
2nd person sing. (gij)	aanschouwt	aanschouwde
3rd person singular	aanschouwt	aanschouwde
plural	aanschouwen	aanschouwden
subjunctive sing.1	aanschouwe	aanschouwde
subjunctive plur.1	aanschouwen	aanschouwden
imperative sing.	aanschouw
imperative plur.1	aanschouwt
participles	aanschouwend	aanschouwd
1) Archaic.

Synonyms

• aanzien
• bekijken
• in ogenschouw nemen

Derived terms

• aanschouwelijk