afzuigen

Dutch

Etymology

Compound of af +‎ zuigen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌzœy̯.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧zui‧gen

Verb

afzuigen

1. (transitive) to suck off
   1. to exhaust, to drain by means of suction, to extract by suction (of fluids)
   2. to suck clean, to suck in order to remove something
   3. (sex) to perform oral sex

Inflection

Conjugation of afzuigen (strong class 2, separable)
infinitive	afzuigen
past singular	zoog af
past participle	afgezogen
infinitive	afzuigen
gerund	afzuigen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zuig af	zoog af	afzuig	afzoog
2nd person sing. (jij)	zuigt af, zuig af2	zoog af	afzuigt	afzoog
2nd person sing. (u)	zuigt af	zoog af	afzuigt	afzoog
2nd person sing. (gij)	zuigt af	zoogt af	afzuigt	afzoogt
3rd person singular	zuigt af	zoog af	afzuigt	afzoog
plural	zuigen af	zogen af	afzuigen	afzogen
subjunctive sing.1	zuige af	zoge af	afzuige	afzoge
subjunctive plur.1	zuigen af	zogen af	afzuigen	afzogen
imperative sing.	zuig af
imperative plur.1	zuigt af
participles	afzuigend	afgezogen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afzuiger
• afzuiging
• afzuigkanaal
• afzuigkap