bezinnen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besinnen. Equivalent to be- +‎ zinnen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzɪnə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧zin‧nen
• Rhymes: -ɪnən

Verb

bezinnen

1. (intransitive) to reflect (i.e. think about)
2. (reflexive) to reconsider, to think carefully

Inflection

Conjugation of bezinnen (strong class 3, prefixed)
infinitive	bezinnen
past singular	bezon
past participle	bezonnen
infinitive	bezinnen
gerund	bezinnen n
	present tense	past tense
1st person singular	bezin	bezon
2nd person sing. (jij)	bezint	bezon
2nd person sing. (u)	bezint	bezon
2nd person sing. (gij)	bezint	bezont
3rd person singular	bezint	bezon
plural	bezinnen	bezonnen
subjunctive sing.1	bezinne	bezonne
subjunctive plur.1	bezinnen	bezonnen
imperative sing.	bezin
imperative plur.1	bezint
participles	bezinnend	bezonnen
1) Archaic.

Derived terms

• bezinning