depoclo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēpōclō (present infinitive dēpōclāre, perfect active dēpōclāvī, supine dēpōclātum); first conjugation

  1. (intransitive) to ruin oneself with drinking
  2. (intransitive) to steal cups
  3. (intransitive, humorous) to down one's drink

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēpōclō (first conjugation, impersonal in passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēpōclō dēpōclās dēpōclat dēpōclāmus dēpōclātis dēpōclant
imperfect dēpōclābam dēpōclābās dēpōclābat dēpōclābāmus dēpōclābātis dēpōclābant
future dēpōclābō dēpōclābis dēpōclābit dēpōclābimus dēpōclābitis dēpōclābunt
perfect dēpōclāvī dēpōclāvistī dēpōclāvit dēpōclāvimus dēpōclāvistis dēpōclāvērunt,
dēpōclāvēre
pluperfect dēpōclāveram dēpōclāverās dēpōclāverat dēpōclāverāmus dēpōclāverātis dēpōclāverant
future perfect dēpōclāverō dēpōclāveris dēpōclāverit dēpōclāverimus dēpōclāveritis dēpōclāverint
sigmatic future1 dēpōclāssō dēpōclāssis dēpōclāssit dēpōclāssimus dēpōclāssitis dēpōclāssint
passive present dēpōclātur
imperfect dēpōclābātur
future dēpōclābitur
perfect dēpōclātum est
pluperfect dēpōclātum erat
future perfect dēpōclātum erit
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēpōclem dēpōclēs dēpōclet dēpōclēmus dēpōclētis dēpōclent
imperfect dēpōclārem dēpōclārēs dēpōclāret dēpōclārēmus dēpōclārētis dēpōclārent
perfect dēpōclāverim dēpōclāverīs dēpōclāverit dēpōclāverīmus dēpōclāverītis dēpōclāverint
pluperfect dēpōclāvissem dēpōclāvissēs dēpōclāvisset dēpōclāvissēmus dēpōclāvissētis dēpōclāvissent
sigmatic aorist1 dēpōclāssim dēpōclāssīs dēpōclāssīt dēpōclāssīmus dēpōclāssītis dēpōclāssint
passive present dēpōclētur
imperfect dēpōclārētur
perfect dēpōclātum sit
pluperfect dēpōclātum esset,
dēpōclātum foret
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēpōclā dēpōclāte
future dēpōclātō dēpōclātō dēpōclātōte dēpōclantō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēpōclāre dēpōclāvisse dēpōclātūrum esse dēpōclārī dēpōclātum esse
participles dēpōclāns dēpōclātūrus dēpōclātum dēpōclandum
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēpōclandī dēpōclandō dēpōclandum dēpōclandō dēpōclātum dēpōclātū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").

References[edit]

  • depoclo in Enrico Olivetti, editor (2003-2024), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication