ekmek

See also: əkmək

English

Noun

ekmek (uncountable)

1. Synonym of ekmek kadayif (“bread pudding dessert”)

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *ek-. Cognate to Turkish ekmek, etc.

Verb

ekmek

1. to sow

References

• “ekmek”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [e̞c.ˈme̞c]

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from earlier اتمك (etmek), from Common Turkic *etmek. The medial consonant -t- is irregularly changed to -k- to avoid homophony with the verb etmek (“to do”) as expected.

Noun

ekmek (definite accusative ekmeği, plural ekmekler)

1. bread

Declension

Inflection
Nominative	ekmek
Definite accusative	ekmeği
	Singular	Plural
Nominative	ekmek	ekmekler
Definite accusative	ekmeği	ekmekleri
Dative	ekmeğe	ekmeklere
Locative	ekmekte	ekmeklerde
Ablative	ekmekten	ekmeklerden
Genitive	ekmeğin	ekmeklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ekmeğim ekmeklerim 2nd singular ekmeğin ekmeklerin 3rd singular ekmeği ekmekleri 1st plural ekmeğimiz ekmeklerimiz 2nd plural ekmeğiniz ekmekleriniz 3rd plural ekmekleri ekmekleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ekmeğimi ekmeklerimi 2nd singular ekmeğini ekmeklerini 3rd singular ekmeğini ekmeklerini 1st plural ekmeğimizi ekmeklerimizi 2nd plural ekmeğinizi ekmeklerinizi 3rd plural ekmeklerini ekmeklerini Dative Singular Plural 1st singular ekmeğime ekmeklerime 2nd singular ekmeğine ekmeklerine 3rd singular ekmeğine ekmeklerine 1st plural ekmeğimize ekmeklerimize 2nd plural ekmeğinize ekmeklerinize 3rd plural ekmeklerine ekmeklerine Locative Singular Plural 1st singular ekmeğimde ekmeklerimde 2nd singular ekmeğinde ekmeklerinde 3rd singular ekmeğinde ekmeklerinde 1st plural ekmeğimizde ekmeklerimizde 2nd plural ekmeğinizde ekmeklerinizde 3rd plural ekmeklerinde ekmeklerinde Ablative Singular Plural 1st singular ekmeğimden ekmeklerimden 2nd singular ekmeğinden ekmeklerinden 3rd singular ekmeğinden ekmeklerinden 1st plural ekmeğimizden ekmeklerimizden 2nd plural ekmeğinizden ekmeklerinizden 3rd plural ekmeklerinden ekmeklerinden Genitive Singular Plural 1st singular ekmeğimin ekmeklerimin 2nd singular ekmeğinin ekmeklerinin 3rd singular ekmeğinin ekmeklerinin 1st plural ekmeğimizin ekmeklerimizin 2nd plural ekmeğinizin ekmeklerinizin 3rd plural ekmeklerinin ekmeklerinin

Derived terms

• arı ekmeği
• arpa ekmeği
• bakkal ekmeği
• çarşı ekmeği
• çavdar ekmeği
• dürüm ekmeği
• ekmeği dizinde
• ekmeği ekmekçiye ver, bir ekmek de üste ver
• ekmeğin büyüğü, hamurun çoğundan olur
• ekmeğinden etmek
• ekmeğinden olmak
• ekmeğine göz koymak
• ekmeğine yağ sürmek
• ekmeğini çıkarmak
• ekmeğini eline almak
• ekmeğini kana doğramak
• ekmeğini kazanmak
• ekmeğini taştan çıkarmak
• ekmeğini yemek
• ekmeğiyle oynamak
• ekmek ağacı
• ekmek arası
• ekmek aslanın ağzında
• ekmek ayvası
• ekmek çarpsın
• ekmek dolması
• ekmek düşmanı
• ekmek elden su gölden
• ekmek istemez su istemez
• ekmek kadayıfı
• ekmek kapısı
• ekmek kavgası
• ekmek kaygısı
• ekmek kırıntısı
• ekmek küfü
• ekmek mayası
• ekmek öpmek
• ekmek parası
• ekmek tahtası
• ekmek tatlısı
• ekmek ufağı
• ekmekçi
• ekmekçilik
• ekmekle oynayanın ekmeğiyle oynanır
• ekmeklik
• ekmeksiz
• ekmekten kaşık olur ama her yoğurdun hakkına değil
• er ekmeği
• etli ekmek
• ev ekmeği
• glüten ekmeği
• halk ekmeği
• köy ekmeği
• kuru ekmek
• kuşekmeği
• mısır ekmeği
• sac ekmeği
• soğan ekmek
• tam ekmek
• tandır ekmeği
• taş ekmek
• taş fırın ekmeği
• tava ekmeği
• tost ekmeği
• tuz ekmek düşmanı
• tuz ekmek hakkı
• yufka ekmeği
• zengin ekmek

 

Etymology 2

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from Proto-Turkic *ek- (“to sow”). Compare to Azerbaijani əkmək (“to sow”), Southern Altai эк- (ek-, “to aim at, curve”), etc.

Verb

ekmek

1. to sow, plant

Conjugation

Conjugation of ekmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			ekmek
impersonal participle	imperfective		eken
	perfective		ekmiş
	prospective		ekecek
personal participle	non-prospective		ektiğim	ektiğin	ektiği	ektiğimiz	ektiğiniz	ektikleri
	prospective		ekeceğim	ekeceğin	ekeceği	ekeceğimiz	ekeceğiniz	ekecekleri
verbal noun			ekme
way of doing			ekiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ekerim	ekersin	eker	ekeriz	ekersiniz	ekerler
		imperfective	ekiyorum	ekiyorsun	ekiyor	ekiyoruz	ekiyorsunuz	ekiyorlar
	past	perfective	ektim	ektin	ekti	ektik	ektiniz	ektiler
		imperfective	ekiyordum	ekiyordun	ekiyordu	ekiyorduk	ekiyordunuz	ekiyorlardı (or ekiyordular)
	future		ekeceğim	ekeceksin	ekecek	ekeceğiz	ekeceksiniz	ekecekler
inferential	perfective		ekmişim	ekmişsin	ekmiş	ekmişiz	ekmişsiniz	ekmişler
	aorist		ekermişim	ekermişsin	ekermiş	ekermişiz	ekermişsiniz	ekerlermiş (or ekermişlar)
	imperfective		ekiyormuşum	ekiyormuşsun	ekiyormuş	ekiyormuşuz	ekiyormuşsunuz	ekiyorlarmış
conditional	simple		eksem	eksen	ekse	eksek	ekseniz	ekseler
	perfective		ekseydim	ekseydin	ekseydi	ekseydik	ekseydiniz	ekseydiler
optative			ekeyim	ekesin	eke	ekelim	ekesiniz	ekeler
progressive			ekmekteyim	ekmektesin	ekmekte	ekmekteyiz	ekmektesiniz	ekmekteler
necessitative			ekmeliyim	ekmelisin	ekmeli	ekmeliyiz	ekmelisiniz	ekmeliler
imperative				ek	eksin		ekin	eksinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eker miyim?	eker misin?	eker mi?	eker miyiz?	eker misiniz?	ekerler mi?
		imperfective	ekiyor muyum?	ekiyor musun?	ekiyor mu?	ekiyor muyuz?	ekiyor musunuz?	ekiyorlar mı?
	past	perfective	ektim mi?	ektin mi?	ekti mi?	ektik mi?	ektiniz mi?	ektiler mi?
		imperfective	ekiyor muydum?	ekiyor muydun?	ekiyor muydu?	ekiyor muyduk?	ekiyor muydunuz?	ekiyorlar mıydı?
	future		ekecek miyim?	ekecek misin?	ekecek mi?	ekecek miyiz?	ekecek misiniz?	ekecekler mi?
inferential	perfective		ekmiş miyim?	ekmiş misin?	ekmiş mi?	ekmiş miyiz?	ekmiş misiniz?	ekmişler mi?
	aorist		eker miymişim?	eker miymişsin?	eker miymiş?	eker miymişiz?	eker miymişsiniz?	ekerler miymiş?
	imperfective		ekiyor muymuşum?	ekiyor muymuşsun?	ekiyor muymuş?	ekiyor muymuşuz?	ekiyor muymuşsunuz?	ekiyorlar mıymış?
conditional	simple		eksem mi?	eksen mi?	ekse mi?	eksek mi?	ekseniz mi?	ekseler mi?
	perfective		ekse miydim?	ekse miydin?	ekse miydi?	ekse miydik?	ekse miydiniz?	ekseler miydi?
progressive			ekmekte miyim?	ekmekte misin?	ekmekte mi?	ekmekte miyiz?	ekmekte misiniz?	ekmekteler mi?
necessitative			ekmeli miyim?	ekmeli misin?	ekmeli mi?	ekmeli miyiz?	ekmeli misiniz?	ekmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			ekmemek
impersonal participle	imperfective		ekmeyen
	perfective		ekmemiş
	prospective		ekmeyecek
personal participle	non-prospective		ekmediğim	ekmediğin	ekmediği	ekmediğimiz	ekmediğiniz	ekmedikleri
	prospective		ekmeyeceğim	ekmeyeceğin	ekmeyeceği	ekmeyeceğimiz	ekmeyeceğiniz	ekmeyecekleri
verbal noun			ekmeme
way of doing			ekmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ekmem	ekmezsin	ekmez	ekmeyiz	ekmezsiniz	ekmezler
		imperfective	ekmiyorum	ekmiyorsun	ekmiyor	ekmiyoruz	ekmiyorsunuz	ekmiyorlar
	past	perfective	ekmedim	ekmedin	ekmedi	ekmedik	ekmediniz	ekmediler
		imperfective	ekmiyordum	ekmiyordun	ekmiyordu	ekmiyorduk	ekmiyordunuz	ekmiyorlardı
	future		ekmeyeceğim	ekmeyeceksin	ekmeyecek	ekmeyeceğiz	ekmeyeceksiniz	ekmeyecekler
inferential	perfective		ekmemişim	ekmemişsin	ekmemiş	ekmemişiz	ekmemişsiniz	ekmemişler
	aorist		ekmezmişim	ekmezmişsin	ekmezmiş	ekmezmişiz	ekmezmişsiniz	ekmezlermiş
	imperfective		ekmiyormuşum	ekmiyormuşsun	ekmiyormuş	ekmiyormuşuz	ekmiyormuşsunuz	ekmiyorlarmış
conditional	simple		ekmesem	ekmesen	ekmese	ekmesek	ekmeseniz	ekmeseler
	perfective		ekmeseydim	ekmeseydin	ekmeseydi	ekmeseydik	ekmeseydiniz	ekmeseydiler
optative			ekmeyeyim	ekmeyesin	ekmeye	ekmeyelim	ekmeyesiniz	ekmeyeler
progressive			ekmemekteyim	ekmemektesin	ekmemekte	ekmemekteyiz	ekmemektesiniz	ekmemekteler
necessitative			ekmemeliyim	ekmemelisin	ekmemeli	ekmemeliyiz	ekmemelisiniz	ekmemeliler
imperative				ekme	ekmesin		ekmeyin	ekmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ekmez miyim?	ekmez misin?	ekmez mi?	ekmez miyiz?	ekmez misiniz?	ekmezler mi?
		imperfective	ekmiyor muyum?	ekmiyor musun?	ekmiyor mu?	ekmiyor muyuz?	ekmiyor musunuz?	ekmiyorlar mı?
	past	perfective	ekmedim mi?	ekmedin mi?	ekmedi mi?	ekmedik mi?	ekmediniz mi?	ekmediler mi?
		imperfective	ekmiyor muydum?	ekmiyor muydun?	ekmiyor muydu?	ekmiyor muyduk?	ekmiyor muydunuz?	ekmiyorlar mıydı?
	future		ekmeyecek miyim?	ekmeyecek misin?	ekmeyecek mi?	ekmeyecek miyiz?	ekmeyecek misiniz?	ekmeyecekler mi?
inferential	perfective		ekmemiş miyim?	ekmemiş misin?	ekmemiş mi?	ekmemiş miyiz?	ekmemiş misiniz?	ekmemişler mi?
	aorist		ekmez miymişim?	ekmez miymişsin?	ekmez miymiş?	ekmez miymişiz?	ekmez miymişsiniz?	ekmezler miymiş?
	imperfective		ekmiyor muymuşum?	ekmiyor muymuşsun?	ekmiyor muymuş?	ekmiyor muymuşuz?	ekmiyor muymuşsunuz?	ekmiyorlar mıymış?
conditional	simple		ekmesem mi?	ekmesen mi?	ekmese mi?	ekmesek mi?	ekmeseniz mi?	ekmeseler mi?
	perfective		ekmese miydim?	ekmese miydin?	ekmese miydi?	ekmese miydik?	ekmese miydiniz?	ekmeseler miydi?
progressive			ekmemekte miyim?	ekmemekte misin?	ekmemekte mi?	ekmemekte miyiz?	ekmemekte misiniz?	ekmemekteler mi?
necessitative			ekmemeli miyim?	ekmemeli misin?	ekmemeli mi?	ekmemeli miyiz?	ekmemeli misiniz?	ekmemeliler mi?

Further reading

• “ekmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• ekmek in Reverso (Turkish-English)