espurrir
Jump to navigation
Jump to search
Asturian[edit]
Verb[edit]
espurrir (first-person singular indicative present espurro, past participle espurríu)
Conjugation[edit]
Conjugation of espurrir
Galician[edit]
Etymology[edit]
Attested since circa 1750. From Latin porrigo, prefixed with es-.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
espurrir (first-person singular present espurro, first-person singular preterite espurrín, past participle espurrido)
- (transitive) to stretch
- Synonym: estricar
- (takes a reflexive pronoun) to stretch oneself
- Synonyms: espreguizar, estricar
Conjugation[edit]
Conjugation of espurrir
Related terms[edit]
References[edit]
- “espurrirse” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “espurrir” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “espurrir” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “espurrir” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.