interviewen
Dutch
Etymology
Borrowed from English interview.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪntərˌvju.ʋə(n)/, [ˈɪntərˌvju.wə(n)], [ˈɪntərˌvju.ʋə(n)]
Audio: (file) - Hyphenation: in‧ter‧vie‧wen
Verb
interviewen
- (transitive, intransitive) to interview
Inflection
Conjugation of interviewen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | interviewen | |||
past singular | interviewde | |||
past participle | geïnterviewd | |||
infinitive | interviewen | |||
gerund | interviewen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | interview | interviewde | ||
2nd person sing. (jij) | interviewt | interviewde | ||
2nd person sing. (u) | interviewt | interviewde | ||
2nd person sing. (gij) | interviewt | interviewde | ||
3rd person singular | interviewt | interviewde | ||
plural | interviewen | interviewden | ||
subjunctive sing.1 | interviewe | interviewde | ||
subjunctive plur.1 | interviewen | interviewden | ||
imperative sing. | interview | |||
imperative plur.1 | interviewt | |||
participles | interviewend | geïnterviewd | ||
1) Archaic. |
Related terms
German
Pronunciation
Verb
- to interview (for newspapers etc.)
Conjugation
Related terms
Further reading
- “interviewen” in Duden online