odkuć

See also: òdkùc and ôdkuć

Polish[edit]

From od- +‎ kuć. First attested in 1601–1650.^[1] Compare Kashubian òdkùc and Silesian ôdkuć.

odkuć pf (imperfective odkuwać)

(transitive) to forge (to shape something made of stone or metal with something heavy) [+ z (genitive) = from what] [+ w (locative) = in what]
Synonym: wykuć
(transitive) to knock off, to beat off [+ z (genitive)] or [+ od (genitive) = off of what]
Synonym: skuć
(transitive) to unchain (to free someone from chains or handcuffs, etc.) [+ od (genitive) = from what]
Synonym: rozkuć

Antonym: skuć
(transitive, obsolete) to finish forging (to complete the act of beating stone or metal)
(reflexive with się, colloquial) to make up for, to get one's own back [+ za (accusative) = for what] [+ na (locative) = on whom/what]
Synonyms: odbić sobie, powetować
(reflexive with się) to unchain oneself

Conjugation of odkuć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odkuć
future tense	1^st	odkuję			odkujemy
	2^nd	odkujesz			odkujecie
	3^rd	odkuje			odkują
	impersonal	odkuje się
past tense	1^st	odkułem, -(e)m odkuł	odkułam, -(e)m odkuła	odkułom, -(e)m odkuło	odkuliśmy, -(e)śmy odkuli	odkułyśmy, -(e)śmy odkuły
	2^nd	odkułeś, -(e)ś odkuł	odkułaś, -(e)ś odkuła	odkułoś, -(e)ś odkuło	odkuliście, -(e)ście odkuli	odkułyście, -(e)ście odkuły
	3^rd	odkuł	odkuła	odkuło	odkuli	odkuły
	impersonal	odkuto
conditional	1^st	odkułbym, bym odkuł	odkułabym, bym odkuła	odkułobym, bym odkuło	odkulibyśmy, byśmy odkuli	odkułybyśmy, byśmy odkuły
	2^nd	odkułbyś, byś odkuł	odkułabyś, byś odkuła	odkułobyś, byś odkuło	odkulibyście, byście odkuli	odkułybyście, byście odkuły
	3^rd	odkułby, by odkuł	odkułaby, by odkuła	odkułoby, by odkuło	odkuliby, by odkuli	odkułyby, by odkuły
	impersonal	odkuto by
imperative	1^st	niech odkuję			odkujmy
	2^nd	odkuj			odkujcie
	3^rd	niech odkuje			niech odkują
passive adjectival participle		odkuty	odkuta	odkute	odkuci	odkute
anterior adverbial participle		odkuwszy
verbal noun		odkucie

odkuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
odkuć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
odkuć in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odkuć”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
Aleksander Zdanowicz (1861) “odkuć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odkuć”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 612
odkuć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego