Jump to content

peritus

From Wiktionary, the free dictionary

English

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

[edit]

From Latin perītus (skillful).

Noun

[edit]

peritus (plural periti)

  1. (Christianity) A Roman Catholic theologian attending an ecumenical council to give advice.
    • 2013 February 12, Tracey Rowland, “Pope Benedict XVI: God's Rottweiler or the Church's German shepherd?”, in Australian Broadcasting Corporation[1]:
      Among the leading periti at Vatican II, there was an almost universal belief that this theological diet was inadequate for dealing with the problems of the late-twentieth century.

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect active participle of the unattested verb *perior, a root found in experior (try, test, experience). Cognate with Ancient Greek περᾰ́ω (perắō, to pass through). Compare perīculum.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

perītus (feminine perīta, neuter perītum, comparative perītior, superlative perītissimus, adverb perītē); first/second-declension adjective

  1. skillful, skilled, expert, experienced, practised (+ genitive or in + ablative or ad + accusative)
    Synonyms: expertus, gnarus, doctus, callidus, instructus, cōnsultus, sollers
    Antonyms: imperītus, rudis, inexpertus, iners, ignārus, hospes
  2. clever, skilfully constructed

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative perītus perīta perītum perītī perītae perīta
genitive perītī perītae perītī perītōrum perītārum perītōrum
dative perītō perītae perītō perītīs
accusative perītum perītam perītum perītōs perītās perīta
ablative perītō perītā perītō perītīs
vocative perīte perīta perītum perītī perītae perīta

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • peritus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • peritus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "peritus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • peritus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
    • an accomplished dialectician: disserendi peritus et artifex
    • a connoisseur; a specialist: (artis, artium) intellegens, peritus (opp. idiota, a layman)
    • statesmen: viri rerum civilium, rei publicae gerendae periti or viri in re publica prudentes
  • Dizionario Latino, Olivetti