poczucie humoru

poczucie humoru (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈʧ̑uʨ̑ɛ xũˈmɔru], AS: [počuće χũmoru], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) umiejętność dostrzegania rzeczy śmiesznych, zabawnych, wrażliwość na komizm czegoś

odmiana:

(1.1) związek rządu,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	poczucie humoru
dopełniacz	poczucia humoru
celownik	poczuciu humoru
biernik	poczucie humoru
narzędnik	poczuciem humoru
miejscownik	poczuciu humoru
wołacz	poczucie humoru

przykłady:

(1.1) Twój chłopak jest zupełnie pozbawiony poczucia humoru: obraża się z byle powodu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć poczucie humoru • nie mieć poczucia humoru • brak poczucia humoru

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) ndjenjë humori
• angielski: (1.1) sense of humour
• białoruski: (1.1) пачуццё гумару n
• bułgarski: (1.1) чувство за хумор n
• chorwacki: (1.1) smisao za humor m
• duński: (1.1) humoristisk sans w
• fiński: (1.1) huumorintaju
• francuski: (1.1) sens de l'humour
• hiszpański: (1.1) sentido del humor m
• irlandzki: (1.1) ciall do ghreann ż
• kurmandżi: (1.1) ḧisa laqirdîyê
• macedoński: (1.1) смисла за хумор ż
• maltański: (1.1) sens ta' umoriżmu m
• niemiecki: (1.1) Sinn für Humor m
• nowogrecki: (1.1) αίσθηση του χιούμορ ż
• portugalski: (1.1) senso de humor m
• rosyjski: (1.1) чувство юмора n
• serbski: (1.1) смисао за хумор m
• słoweński: (1.1) smisel za humor m
• ukraiński: (1.1) почуття гумору n
• węgierski: (1.1) humorérzék

źródła: