rzec

See also: rżeć and rzëc

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *reťi (stem *rek-).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛt͡s/

Verb 1

1. (dated, literary) to say

Conjugation

Conjugation of rzec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rzec
future tense	1st	rzeknę			rzekniemy
	2nd	rzekniesz			rzekniecie
	3rd	rzeknie			rzekną
	impersonal	rzeknie się
past tense	1st	rzekłem, -(e)m rzekł	rzekłam, -(e)m rzekła	rzekłom, -(e)m rzekło	rzekliśmy, -(e)śmy rzekli	rzekłyśmy, -(e)śmy rzekły
	2nd	rzekłeś, -(e)ś rzekł	rzekłaś, -(e)ś rzekła	rzekłoś, -(e)ś rzekło	rzekliście, -(e)ście rzekli	rzekłyście, -(e)ście rzekły
	3rd	rzekł	rzekła	rzekło	rzekli	rzekły
	impersonal	rzeknięto
conditional	1st	rzekłbym, bym rzekł	rzekłabym, bym rzekła	rzekłobym, bym rzekło	rzeklibyśmy, byśmy rzekli	rzekłybyśmy, byśmy rzekły
	2nd	rzekłbyś, byś rzekł	rzekłabyś, byś rzekła	rzekłobyś, byś rzekło	rzeklibyście, byście rzekli	rzekłybyście, byście rzekły
	3rd	rzekłby, by rzekł	rzekłaby, by rzekła	rzekłoby, by rzekło	rzekliby, by rzekli	rzekłyby, by rzekły
	impersonal	rzeknięto by
imperative	1st	niech rzeknę			rzeknijmy
	2nd	rzeknij			rzeknijcie
	3rd	niech rzeknie			niech rzekną
passive adjectival participle		rzeczony	rzeczona	rzeczone	rzeczeni	rzeczone
anterior adverbial participle		rzeknąwszy
verbal noun		rzeczenie

Verb 2

1. (dated, literary) to say

   Tako rzecze Pan.

   Thus sayeth the Lord.

Conjugation

Conjugation of rzec impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rzec
present tense	1st	rzekę			rzeczemy
	2nd	rzeczesz			rzeczecie
	3rd	rzecze			rzeką
	impersonal	rzecze się
past tense	1st	rzekłem, -(e)m rzekł	rzekłam, -(e)m rzekła	rzekłom, -(e)m rzekło	rzekliśmy, -(e)śmy rzekli	rzekłyśmy, -(e)śmy rzekły
	2nd	rzekłeś, -(e)ś rzekł	rzekłaś, -(e)ś rzekła	rzekłoś, -(e)ś rzekło	rzekliście, -(e)ście rzekli	rzekłyście, -(e)ście rzekły
	3rd	rzekł	rzekła	rzekło	rzekli	rzekły
	impersonal	rzeczono
future tense	1st	będę rzekł, będę rzec	będę rzekła, będę rzec	będę rzekło, będę rzec	będziemy rzekli, będziemy rzec	będziemy rzekły, będziemy rzec
	2nd	będziesz rzekł, będziesz rzec	będziesz rzekła, będziesz rzec	będziesz rzekło, będziesz rzec	będziecie rzekli, będziecie rzec	będziecie rzekły, będziecie rzec
	3rd	będzie rzekł, będzie rzec	będzie rzekła, będzie rzec	będzie rzekło, będzie rzec	będą rzekli, będą rzec	będą rzekły, będą rzec
	impersonal	będzie rzec się
conditional	1st	rzekłbym, bym rzekł	rzekłabym, bym rzekła	rzekłobym, bym rzekło	rzeklibyśmy, byśmy rzekli	rzekłybyśmy, byśmy rzekły
	2nd	rzekłbyś, byś rzekł	rzekłabyś, byś rzekła	rzekłobyś, byś rzekło	rzeklibyście, byście rzekli	rzekłybyście, byście rzekły
	3rd	rzekłby, by rzekł	rzekłaby, by rzekła	rzekłoby, by rzekło	rzekliby, by rzekli	rzekłyby, by rzekły
	impersonal	rzeczono by
imperative	1st	niech rzekę			rzeczmy
	2nd	rzecz			rzeczcie
	3rd	niech rzecze			niech rzeką
active adjectival participle		rzekący	rzekąca	rzekące	rzekący	rzekące
passive adjectival participle		rzeczony	rzeczona	rzeczone	rzeczeni	rzeczone
contemporary adverbial participle		rzekąc
verbal noun		rzeczenie

Derived terms

verbs derived from rzec

• narzekać impf
• odrzekać impf, odrzec pf
• orzekać impf, orzec pf
• przyrzekać impf, przyrzec pf
• urzekać impf, urzec pf
• wyrzekać (się) impf, wyrzec (się) pf
• zarzekać się impf, zarzec się pf
• zrzekać się impf, zrzec się pf

• (nouns) orzeczenie n, orzecznictwo n, porzekadło n, przyrzeczenie n, rzecznik m, wyrzeczenie n
• (adjectives) rzekomy, urzekający

Related terms

• (noun) rzecz f

Further reading

• rzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN