schouwen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxɑu̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɑu̯ən

Etymology 1

(deprecated template usage) From Middle Dutch schouwen, from Old Dutch skouwon, from Proto-Germanic *skawwōną, from Proto-Indo-European *(s)kewh₁-.

Verb

schouwen

1. (transitive, archaic) to see, watch
2. (transitive) to inspect formally, as with an honor guard
3. (transitive) to examine physically, as in forensics
4. (transitive) to see mentally

Inflection

Conjugation of schouwen (weak)
infinitive	schouwen
past singular	schouwde
past participle	geschouwd
infinitive	schouwen
gerund	schouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	schouw	schouwde
2nd person sing. (jij)	schouwt	schouwde
2nd person sing. (u)	schouwt	schouwde
2nd person sing. (gij)	schouwt	schouwde
3rd person singular	schouwt	schouwde
plural	schouwen	schouwden
subjunctive sing.1	schouwe	schouwde
subjunctive plur.1	schouwen	schouwden
imperative sing.	schouw
imperative plur.1	schouwt
participles	schouwend	geschouwd
1) Archaic.

Derived terms

• schouwing
• aanschouwen
• beschouwen
• schouwbaar
• schouwburg
• schouwheer
• schouwplaats
• schouwplicht
• schouwsloot
• schouwspel
• schouwtoneel

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

schouwen

1. (deprecated template usage) Plural form of schouw