uitlezen

Dutch

Etymology

From uit +‎ lezen

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitlezen

1. to read through, to read completely to the end
2. to read out (e.g. a device)
3. (increasingly rare) to separate (the good items from the bad ones), to pick, to select
   • 1959 October 30, Belgisch staatsblad, Federal Department of Justice of the Kingdom of Belgium, page 7771:

     Erwtenpiksel . . . . . . . .  Bijprodukt verkregen bij het uitlezen (triëren) van erwten bestemd voor mensenvoeding of voor zaaigoed.

     Pea pickings . . . . . . . .  By-product obtained when selecting (sorting) peas intended for human consumption or for seeds for sowing.

Inflection

Conjugation of uitlezen (strong class 5, separable)
infinitive	uitlezen
past singular	las uit
past participle	uitgelezen
infinitive	uitlezen
gerund	uitlezen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lees uit	las uit	uitlees	uitlas
2nd person sing. (jij)	leest uit, lees uit2	las uit	uitleest	uitlas
2nd person sing. (u)	leest uit	las uit	uitleest	uitlas
2nd person sing. (gij)	leest uit	laast uit	uitleest	uitlaast
3rd person singular	leest uit	las uit	uitleest	uitlas
plural	lezen uit	lazen uit	uitlezen	uitlazen
subjunctive sing.1	leze uit	laze uit	uitleze	uitlaze
subjunctive plur.1	lezen uit	lazen uit	uitlezen	uitlazen
imperative sing.	lees uit
imperative plur.1	leest uit
participles	uitlezend	uitgelezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• uitlezing

Anagrams

• lezen uit