From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
Etymology 1
From voor + zeggen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvoːrˌzɛ.ɣə(n)/
- Hyphenation: voor‧zeg‧gen
Verb
voorzeggen
- to say in advance/beforehand;
- to say in order to have someone repeat (contrast nazeggen)
- to spoil; to ruin (a challenge, secret, story or similar) by giving the answer, solution or outcome prematurely
Inflection
Conjugation of voorzeggen (weak, irregular, separable)
|
infinitive
|
voorzeggen
|
past singular
|
zei voor, zegde voor
|
past participle
|
voorgezegd
|
infinitive
|
voorzeggen
|
gerund
|
voorzeggen n
|
|
main clause
|
subordinate clause
|
|
present tense
|
past tense
|
present tense
|
past tense
|
1st person singular
|
zeg voor |
zei voor, zegde voor |
voorzeg |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (jij)
|
zegt voor, zeg voor2 |
zei voor, zegde voor |
voorzegt |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (u)
|
zegt voor |
zei voor, zegde voor |
voorzegt |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (gij)
|
zegt voor |
zeidt voor, zegde voor |
voorzegt |
voorzeidt, voorzegde
|
3rd person singular
|
zegt voor |
zei voor, zegde voor |
voorzegt |
voorzei, voorzegde
|
plural
|
zeggen voor |
zeiden voor, zegden voor |
voorzeggen |
voorzeiden, voorzegden
|
|
|
|
subjunctive sing.1
|
zegge voor |
zeide voor, zegde voor |
voorzegge |
voorzeide, voorzegde
|
subjunctive plur.1
|
zeggen voor |
zeiden voor, zegden voor |
voorzeggen |
voorzeiden, voorzegden
|
|
|
|
imperative sing.
|
zeg voor
|
|
imperative plur.1
|
zegt voor
|
|
|
participles
|
voorzeggend |
voorgezegd
|
1) Archaic. 2) In case of inversion.
|
Etymology 2
From voor- + zeggen.
Pronunciation
- Rhymes: -ɛɣən
- IPA(key): /ˌvoːrˈzɛɣə(n)/
- Hyphenation: voor‧zeg‧gen
Verb
voorzeggen
- to predict, foretell, forespell
Inflection
Conjugation of voorzeggen (weak, irregular, prefixed)
|
infinitive
|
voorzeggen
|
past singular
|
voorzei, voorzegde
|
past participle
|
voorzegd
|
infinitive
|
voorzeggen
|
gerund
|
voorzeggen n
|
|
present tense
|
past tense
|
1st person singular
|
voorzeg |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (jij)
|
voorzegt, voorzeg2 |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (u)
|
voorzegt |
voorzei, voorzegde
|
2nd person sing. (gij)
|
voorzegt |
voorzeidt, voorzegde
|
3rd person singular
|
voorzegt |
voorzei, voorzegde
|
plural
|
voorzeggen |
voorzeiden, voorzegden
|
|
|
subjunctive sing.1
|
voorzegge |
voorzeide, voorzegde
|
subjunctive plur.1
|
voorzeggen |
voorzeiden, voorzegden
|
|
|
imperative sing.
|
voorzeg
|
|
imperative plur.1
|
voorzegt
|
|
|
participles
|
voorzeggend |
voorzegd
|
1) Archaic. 2) In case of inversion.
|
Synonyms