zwakken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch swacken, swaken. Equivalent to zwak +‎ -en.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈzʋɑkə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: zwak‧ken
  • Rhymes: -ɑkən

Verb[edit]

zwakken

  1. (ergative, obsolete) to weaken, to become/make strengthless

Inflection[edit]

Conjugation of zwakken (weak)
infinitive zwakken
past singular zwakte
past participle gezwakt
infinitive zwakken
gerund zwakken n
present tense past tense
1st person singular zwak zwakte
2nd person sing. (jij) zwakt zwakte
2nd person sing. (u) zwakt zwakte
2nd person sing. (gij) zwakt zwakte
3rd person singular zwakt zwakte
plural zwakken zwakten
subjunctive sing.1 zwakke zwakte
subjunctive plur.1 zwakken zwakten
imperative sing. zwak
imperative plur.1 zwakt
participles zwakkend gezwakt
1) Archaic.

Derived terms[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zwakken&oldid=64461997"