złapać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ łapać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzwa.pat͡ɕ/
  • Audio 1; złapać:(file)
  • Audio 2; złapać się:(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: zła‧pać

Verb

[edit]

złapać pf (imperfective łapać)

  1. (transitive) to catch (to intercept something that was thrown)
  2. (transitive) to capture, to trap, to snare
    Czekaj no, zaraz cię złapię!Just you wait, I'll catch you in a moment!
  3. (transitive) to catch (e.g. a bus, a train)
  4. (transitive, colloquial) to get, to understand
  5. (transitive, colloquial, pathology) to catch, to contract (e.g. a disease)
  6. (transitive, colloquial) to grab, to seize, to make the most of (e.g. an opportunity)
  7. (reflexive with się) to catch oneself
  8. (reflexive with się) to catch each other
  9. (reflexive with się) to steady oneself, to grab hold [with genitive ‘of what’]
  10. (reflexive with się) to catch oneself (to realize one is doing something) [with na (+ locative) ‘what’]
  11. (reflexive with się, of insects) to be caught

Conjugation

[edit]
Conjugation of złapać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive złapać
future tense 1st złapię złapiemy
2nd złapiesz złapiecie
3rd złapie złapią
impersonal złapie się
past tense 1st złapałem,
-(e)m złapał
złapałam,
-(e)m złapała
złapałom,
-(e)m złapało
złapaliśmy,
-(e)śmy złapali
złapałyśmy,
-(e)śmy złapały
2nd złapałeś,
-(e)ś złapał
złapałaś,
-(e)ś złapała
złapałoś,
-(e)ś złapało
złapaliście,
-(e)ście złapali
złapałyście,
-(e)ście złapały
3rd złapał złapała złapało złapali złapały
impersonal złapano
conditional 1st złapałbym,
bym złapał
złapałabym,
bym złapała
złapałobym,
bym złapało
złapalibyśmy,
byśmy złapali
złapałybyśmy,
byśmy złapały
2nd złapałbyś,
byś złapał
złapałabyś,
byś złapała
złapałobyś,
byś złapało
złapalibyście,
byście złapali
złapałybyście,
byście złapały
3rd złapałby,
by złapał
złapałaby,
by złapała
złapałoby,
by złapało
złapaliby,
by złapali
złapałyby,
by złapały
impersonal złapano by
imperative 1st niech złapię złapmy
2nd złap złapcie
3rd niech złapie niech złapią
passive adjectival participle złapany złapana złapane złapani złapane
anterior adverbial participle złapawszy
verbal noun złapanie

Further reading

[edit]
  • złapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • złapać in Polish dictionaries at PWN