καρυκεύω

Ancient Greek

Etymology

From κᾰρῡ́κη (karū́kē, “rich sauce made of blood and spices”) +‎ -εύω (-eúō, verb-forming suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ryˈce.βo/ → /ka.riˈce.vo/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ryˈke.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ryˈce.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ryˈce.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.riˈce.vo/

Verb

κᾰρῡκεύω • (karūkeúō) (Koine)

1. dress with rich sauce

   Synonyms: ἀρτύω (artúō), φαρμάσσω (pharmássō)

2. (figuratively, of speech) season a story with nice words or phrases
3. (figuratively) embroil

Inflection

   Present: καρυκεύω, καρυκεύομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καρυκεύω	καρυκεύεις	καρυκεύει	καρυκεύετον	καρυκεύετον	καρυκεύομεν	καρυκεύετε	καρυκεύουσῐ(ν)
	subjunctive	καρυκεύω	καρυκεύῃς	καρυκεύῃ	καρυκεύητον	καρυκεύητον	καρυκεύωμεν	καρυκεύητε	καρυκεύωσῐ(ν)
	optative	καρυκεύοιμῐ	καρυκεύοις	καρυκεύοι	καρυκεύοιτον	καρυκευοίτην	καρυκεύοιμεν	καρυκεύοιτε	καρυκεύοιεν
	imperative		καρύκευε	καρυκευέτω	καρυκεύετον	καρυκευέτων		καρυκεύετε	καρυκευόντων
middle/ passive	indicative	καρυκεύομαι	καρυκεύῃ, καρυκεύει	καρυκεύεται	καρυκεύεσθον	καρυκεύεσθον	καρυκευόμεθᾰ	καρυκεύεσθε	καρυκεύονται
	subjunctive	καρυκεύωμαι	καρυκεύῃ	καρυκεύηται	καρυκεύησθον	καρυκεύησθον	καρυκευώμεθᾰ	καρυκεύησθε	καρυκεύωνται
	optative	καρυκευοίμην	καρυκεύοιο	καρυκεύοιτο	καρυκεύοισθον	καρυκευοίσθην	καρυκευοίμεθᾰ	καρυκεύοισθε	καρυκεύοιντο
	imperative		καρυκεύου	καρυκευέσθω	καρυκεύεσθον	καρυκευέσθων		καρυκεύεσθε	καρυκευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		καρυκεύειν				καρυκεύεσθαι
participle	m	καρυκεύων				καρυκευόμενος
	f	καρυκεύουσᾰ				καρυκευομένη
	n	καρυκεῦον				καρυκευόμενον

   Imperfect: ἐκαρύκευον, ἐκαρυκευόμην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκαρύκευον	ἐκαρύκευες	ἐκαρύκευε(ν)	ἐκαρυκεύετον	ἐκαρυκευέτην	ἐκαρυκεύομεν	ἐκαρυκεύετε	ἐκαρύκευον
middle/ passive	indicative	ἐκαρυκευόμην	ἐκαρυκεύου	ἐκαρυκεύετο	ἐκαρυκεύεσθον	ἐκαρυκευέσθην	ἐκαρυκευόμεθᾰ	ἐκαρυκεύεσθε	ἐκαρυκεύοντο

   Future: καρυκεύσω, καρυκεύσομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καρυκεύσω	καρυκεύσεις	καρυκεύσει	καρυκεύσετον	καρυκεύσετον	καρυκεύσομεν	καρυκεύσετε	καρυκεύσουσῐ(ν)
	optative	καρυκεύσοιμῐ	καρυκεύσοις	καρυκεύσοι	καρυκεύσοιτον	καρυκευσοίτην	καρυκεύσοιμεν	καρυκεύσοιτε	καρυκεύσοιεν
middle	indicative	καρυκεύσομαι	καρυκεύσῃ, καρυκεύσει	καρυκεύσεται	καρυκεύσεσθον	καρυκεύσεσθον	καρυκευσόμεθᾰ	καρυκεύσεσθε	καρυκεύσονται
	optative	καρυκευσοίμην	καρυκεύσοιο	καρυκεύσοιτο	καρυκεύσοισθον	καρυκευσοίσθην	καρυκευσοίμεθᾰ	καρυκεύσοισθε	καρυκεύσοιντο
		active			middle
infinitive		καρυκεύσειν			καρυκεύσεσθαι
participle	m	καρυκεύσων			καρυκευσόμενος
	f	καρυκεύσουσᾰ			καρυκευσομένη
	n	καρυκεῦσον			καρυκευσόμενον

   Aorist: ἐκαρύκευσᾰ, ἐκαρυκευσᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκαρύκευσᾰ	ἐκαρύκευσᾰς	ἐκαρύκευσε(ν)	ἐκαρυκεύσᾰτον	ἐκαρυκευσᾰ́την	ἐκαρυκεύσᾰμεν	ἐκαρυκεύσᾰτε	ἐκαρύκευσᾰν
	subjunctive	ῶ	ῇς	ῇ	ῆτον	ῆτον	ῶμεν	ῆτε	ῶσῐ(ν)
	optative	αῖμῐ	εῖᾰς, αῖς	εῖε(ν), αῖ	αῖτον	αίτην	αῖμεν	αῖτε	εῖᾰν, αῖεν
	imperative		όν	ᾰ́τω	ᾰ́τον	ᾰ́των		ᾰ́τε	ᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκαρυκευσᾰ́μην	ἐκαρυκεύσω	ἐκαρυκεύσᾰτο	ἐκαρυκεύσᾰσθον	ἐκαρυκευσᾰ́σθην	ἐκαρυκευσᾰ́μεθᾰ	ἐκαρυκεύσᾰσθε	ἐκαρυκεύσᾰντο
	subjunctive	ῶμαι	ῇ	ῆται	ῆσθον	ῆσθον	ώμεθᾰ	ῆσθε	ῶνται
	optative	αίμην	αῖο	αῖτο	αῖσθον	αίσθην	αίμεθᾰ	αῖσθε	αῖντο
	imperative		αῖ	ᾰ́σθω	ᾰ́σθον	ᾰ́σθων		ᾰ́σθε	ᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		αῖ			ᾰ́σθαι
participle	m	ᾶς			ᾰ́μενος
	f	ᾶσᾰ			ᾰμένη
	n	ᾰ́ν			ᾰ́μενον

Further reading

• “καρυκεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• καρυκεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καρυκεύω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek κᾰρῡκεύω (karūkeúō), from κᾰρῡ́κη (karū́kē).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.ɾiˈce.vo/
• Hyphenation: κα‧ρυ‧κεύ‧ω

Verb

καρυκεύω • (karykévo) (past καρύκεψα, passive καρυκεύομαι)

1. (transitive) to add spice, to flavour

   Synonyms: αρταίνω (artaíno), αρτύνω (artýno), αρωματίζω (aromatízo), νοστιμεύω (nostimévo), νοστιμίζω (nostimízo)

2. (transitive, figuratively) to spice up
3. (transitive, figuratively, of speech) to embellish with details and nice words

Conjugation

καρυκεύω   καρυκεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	καρυκεύω	καρυκέψω	καρυκεύομαι	καρυκευτώ
2 sg	καρυκεύεις	καρυκέψεις	καρυκεύεσαι	καρυκευτείς
3 sg	καρυκεύει	καρυκέψει	καρυκεύεται	καρυκευτεί
1 pl	καρυκεύουμε, [‑ομε]	καρυκέψουμε, [‑ομε]	καρυκευόμαστε	καρυκευτούμε
2 pl	καρυκεύετε	καρυκέψετε	καρυκεύεστε, καρυκευόσαστε	καρυκευτείτε
3 pl	καρυκεύουν(ε)	καρυκέψουν(ε)	καρυκεύονται	καρυκευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	καρύκευα	καρύκεψα	καρυκευόμουν(α)	καρυκεύτηκα
2 sg	καρύκευες	καρύκεψες	καρυκευόσουν(α)	καρυκεύτηκες
3 sg	καρύκευε	καρύκεψε	καρυκευόταν(ε)	καρυκεύτηκε
1 pl	καρυκεύαμε	καρυκέψαμε	καρυκευόμασταν, (‑όμαστε)	καρυκευτήκαμε
2 pl	καρυκεύατε	καρυκέψατε	καρυκευόσασταν, (‑όσαστε)	καρυκευτήκατε
3 pl	καρύκευαν, καρυκεύαν(ε)	καρύκεψαν, καρυκέψαν(ε)	καρυκεύονταν, (καρυκευόντουσαν)	καρυκεύτηκαν, καρυκευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα καρυκεύω ➤	θα καρυκέψω ➤	θα καρυκεύομαι ➤	θα καρυκευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καρυκεύεις, …	θα καρυκέψεις, …	θα καρυκεύεσαι, …	θα καρυκευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καρυκέψει   έχω, έχεις, … καρυκευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … καρυκευτεί   είμαι, είσαι, … καρυκευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καρυκέψει   είχα, είχες, … καρυκευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … καρυκευτεί   ήμουν, ήσουν, … καρυκευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καρυκέψει   θα έχω, θα έχεις, … καρυκευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … καρυκευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … καρυκευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	καρύκευε	καρύκεψε	—	καρυκέψου
2 pl	καρυκεύετε	καρυκέψτε	καρυκεύεστε	καρυκευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	καρυκεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας καρυκέψει ➤		καρυκευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	καρυκέψει		καρυκευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ακαρύκευτος (akarýkeftos, “unseasoned”, adjective)
• καρυκευμένος (karykevménos, “seasoned”, participle)
• καρύκευμα n (karýkevma, “seasoning, dressing”)
• καρύκευση f (karýkefsi, “the act of seasoning”)

Further reading

• καρυκεύω - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
• καρυκεύω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.