лапа

Macedonian

Etymology 1

From Proto-Slavic *olpati.

Verb

лапа • (lapa) impf

1. (transitive) to eat gluttonously, gobble
2. (transitive) to place in one's mouth
3. (transitive) to make out with

Conjugation

Conjugation of лапа (imperfective, present in -а)

л-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	лапал	—	verbal adjective m.sg.	лапан
feminine	лапала	—	verbal adverb	лапајќи
neuter	лапало	—	verbal noun	лапање
plural	лапале	—
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	лапам	лапав	—	—
2nd singular	лапаш	лапаше	—	лапај
3rd singular	лапа	лапаше	—	—
1st plural	лапаме	лапавме	—	—
2nd plural	лапате	лапавте	—	лапајте
3rd plural	лапаат	лапаа	—	—
Compound tenses
perfect	сум лапал		present of сум (except in the third person) + imperfect л-participle
има-perfect	имам лапано		present of има + neuter singular verbal adjective
pluperfect	бев лапал		imperfect of сум + imperfect л-participle
има-pluperfect	имав лапано		imperfect of има + neuter singular verbal adjective
има-perfect reported	сум имал лапано		perfect of има + neuter singular verbal adjective
future	ќе лапам		ќе + present
има-future	ќе имам лапано		future of има + neuter singular verbal adjective
future in the past	ќе лапав		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав лапано		ќе + има-pluperfect
future reported	ќе сум лапал		ќе + imperfect л-participle
има-future reported	ќе сум имал лапано		ќе + има-perfect reported
conditional	би лапал		би + imperfect л-participle
има-conditional	би имал лапано		би + л-participle of има + neuter singular verbal adjective

Etymology 2

From Proto-Slavic *lapa. Cognate with Russian ла́па (lápa), Polish łapa.

Noun

лапа • (lapa) f

1. paw

Etymology 3

Possibly from Ottoman Turkish. Cognate with Turkish lapa, Greek λαπάς (lapás).

Noun

лапа • (lapa) f

1. a type of dish made with rise and poppy

---

Russian

Etymology

From Proto-Slavic *lapa, according to Vasmer, cognate with Proto-Germanic *lōfô (“the palm or hollow of the hand”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɫapə]

• Audio

  (file)

Noun

ла́па • (lápa) f inan (genitive ла́пы, nominative plural ла́пы, genitive plural лап, diminutive ла́пка or ла́почка)

1. paw

Declension

Declension of ла́па (inan fem-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	ла́па lápa	ла́пы lápy
genitive	ла́пы lápy	ла́п láp
dative	ла́пе lápe	ла́пам lápam
accusative	ла́пу lápu	ла́пы lápy
instrumental	ла́пой, ла́пою lápoj, lápoju	ла́пами lápami
prepositional	ла́пе lápe	ла́пах lápax

---

Ukrainian

Etymology

From Proto-Slavic *lapa, according to Vasmer, cognate with Proto-Germanic *lōfô (“the palm or hollow of the hand”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɫɑpɐ]

• Audio

  (file)

Noun

ла́па • (lápa) f inan (genitive ла́пи, nominative plural ла́пи, genitive plural лап)

1. paw

Declension

Declension of ла́па (inan hard fem-form accent-a)

	singular	plural
nominative	ла́па lápa	ла́пи lápy
genitive	ла́пи lápy	лап lap
dative	ла́пі lápi	ла́пам lápam
accusative	ла́пу lápu	ла́пи lápy
instrumental	ла́пою lápoju	ла́пами lápamy
locative	ла́пі lápi	ла́пах lápax
vocative	ла́по lápo	ла́пи lápy