قعد

Arabic

Etymology

From the root ق ع د (q-ʕ-d)

Pronunciation

• IPA^(key): /qa.ʕa.da/
  • IPA^(key): /ɡa.ʕad/

Verb

قَعَدَ • (qaʕada) I, non-past يَقْعُدُ‎ (yaqʕudu)

1. to sit down
2. to sit
3. to remain sitting, to abide, to dwell
4. to be pensioned
5. to roost
6. to invite to sit, to seat
7. to stand
8. to be stiff
9. to be idle
10. to desist (عَن (ʕan) from), to cease
11. to bear no fruit every second year
12. to make a stand (بِ (bi) against)
13. to neglect
14. to keep from
15. to prepare a plan (intransitive)

Conjugation

Conjugation of

قَعَدَ

(form-I sound, verbal nouns قُعُود or مَقْعَد)

verbal nouns الْمَصَادِر						قُعُود or مَقْعَد quʕūd or maqʕad
active participle اِسْم الْفَاعِل						قَاعِد qāʕid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَقْعُود maqʕūd
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَعَدْتُ qaʕadtu	قَعَدْتَ qaʕadta	قَعَدَ qaʕada		قَعَدْتُمَا qaʕadtumā	قَعَدَا qaʕadā		قَعَدْنَا qaʕadnā	قَعَدْتُمْ qaʕadtum	قَعَدُوا qaʕadū
	f		قَعَدْتِ qaʕadti	قَعَدَتْ qaʕadat			قَعَدَتَا qaʕadatā			قَعَدْتُنَّ qaʕadtunna	قَعَدْنَ qaʕadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَقْعُدُ ʔaqʕudu	تَقْعُدُ taqʕudu	يَقْعُدُ yaqʕudu		تَقْعُدَانِ taqʕudāni	يَقْعُدَانِ yaqʕudāni		نَقْعُدُ naqʕudu	تَقْعُدُونَ taqʕudūna	يَقْعُدُونَ yaqʕudūna
	f		تَقْعُدِينَ taqʕudīna	تَقْعُدُ taqʕudu			تَقْعُدَانِ taqʕudāni			تَقْعُدْنَ taqʕudna	يَقْعُدْنَ yaqʕudna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَقْعُدَ ʔaqʕuda	تَقْعُدَ taqʕuda	يَقْعُدَ yaqʕuda		تَقْعُدَا taqʕudā	يَقْعُدَا yaqʕudā		نَقْعُدَ naqʕuda	تَقْعُدُوا taqʕudū	يَقْعُدُوا yaqʕudū
	f		تَقْعُدِي taqʕudī	تَقْعُدَ taqʕuda			تَقْعُدَا taqʕudā			تَقْعُدْنَ taqʕudna	يَقْعُدْنَ yaqʕudna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَقْعُدْ ʔaqʕud	تَقْعُدْ taqʕud	يَقْعُدْ yaqʕud		تَقْعُدَا taqʕudā	يَقْعُدَا yaqʕudā		نَقْعُدْ naqʕud	تَقْعُدُوا taqʕudū	يَقْعُدُوا yaqʕudū
	f		تَقْعُدِي taqʕudī	تَقْعُدْ taqʕud			تَقْعُدَا taqʕudā			تَقْعُدْنَ taqʕudna	يَقْعُدْنَ yaqʕudna
imperative الْأَمْر	m		اُقْعُدْ uqʕud			اُقْعُدَا uqʕudā				اُقْعُدُوا uqʕudū
	f		اُقْعُدِي uqʕudī							اُقْعُدْنَ uqʕudna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُعِدْتُ quʕidtu	قُعِدْتَ quʕidta	قُعِدَ quʕida		قُعِدْتُمَا quʕidtumā	قُعِدَا quʕidā		قُعِدْنَا quʕidnā	قُعِدْتُمْ quʕidtum	قُعِدُوا quʕidū
	f		قُعِدْتِ quʕidti	قُعِدَتْ quʕidat			قُعِدَتَا quʕidatā			قُعِدْتُنَّ quʕidtunna	قُعِدْنَ quʕidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقْعَدُ ʔuqʕadu	تُقْعَدُ tuqʕadu	يُقْعَدُ yuqʕadu		تُقْعَدَانِ tuqʕadāni	يُقْعَدَانِ yuqʕadāni		نُقْعَدُ nuqʕadu	تُقْعَدُونَ tuqʕadūna	يُقْعَدُونَ yuqʕadūna
	f		تُقْعَدِينَ tuqʕadīna	تُقْعَدُ tuqʕadu			تُقْعَدَانِ tuqʕadāni			تُقْعَدْنَ tuqʕadna	يُقْعَدْنَ yuqʕadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقْعَدَ ʔuqʕada	تُقْعَدَ tuqʕada	يُقْعَدَ yuqʕada		تُقْعَدَا tuqʕadā	يُقْعَدَا yuqʕadā		نُقْعَدَ nuqʕada	تُقْعَدُوا tuqʕadū	يُقْعَدُوا yuqʕadū
	f		تُقْعَدِي tuqʕadī	تُقْعَدَ tuqʕada			تُقْعَدَا tuqʕadā			تُقْعَدْنَ tuqʕadna	يُقْعَدْنَ yuqʕadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقْعَدْ ʔuqʕad	تُقْعَدْ tuqʕad	يُقْعَدْ yuqʕad		تُقْعَدَا tuqʕadā	يُقْعَدَا yuqʕadā		نُقْعَدْ nuqʕad	تُقْعَدُوا tuqʕadū	يُقْعَدُوا yuqʕadū
	f		تُقْعَدِي tuqʕadī	تُقْعَدْ tuqʕad			تُقْعَدَا tuqʕadā			تُقْعَدْنَ tuqʕadna	يُقْعَدْنَ yuqʕadna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “قعد”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen