هب

Arabic

Etymology 1

Root
ه ب ب (h b b)
3 terms

Verb

هَبَّ • (habba) I (non-past يَهُبُّ (yahubbu), verbal noun هَبّ (habb) or هُبُوب (hubūb) or هَبِيب (habīb))

1. to blow violently
2. to rouse oneself
3. to awaken
4. to embark (الى) upon something
5. to begin (الى) something

Conjugation

    Conjugation of هَبَّ (I, geminate, a ~ u, impersonal passive (?), verbal nouns هَبّ, هُبُوب, هَبِيب)

verbal noun الْمَصْدَر						هَبّ, هُبُوب, هَبِيب habb, hubūb, habīb
active participle اِسْم الْفَاعِل						هَابّ hābb
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَهْبُوب mahbūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَبَبْتُ hababtu	هَبَبْتَ hababta	هَبَّ habba		هَبَبْتُمَا hababtumā	هَبَّا habbā		هَبَبْنَا hababnā	هَبَبْتُمْ hababtum	هَبُّوا habbū
	f		هَبَبْتِ hababti	هَبَّتْ habbat			هَبَّتَا habbatā			هَبَبْتُنَّ hababtunna	هَبَبْنَ hababna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهُبُّ ʔahubbu	تَهُبُّ tahubbu	يَهُبُّ yahubbu		تَهُبَّانِ tahubbāni	يَهُبَّانِ yahubbāni		نَهُبُّ nahubbu	تَهُبُّونَ tahubbūna	يَهُبُّونَ yahubbūna
	f		تَهُبِّينَ tahubbīna	تَهُبُّ tahubbu			تَهُبَّانِ tahubbāni			تَهْبُبْنَ tahbubna	يَهْبُبْنَ yahbubna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهُبَّ ʔahubba	تَهُبَّ tahubba	يَهُبَّ yahubba		تَهُبَّا tahubbā	يَهُبَّا yahubbā		نَهُبَّ nahubba	تَهُبُّوا tahubbū	يَهُبُّوا yahubbū
	f		تَهُبِّي tahubbī	تَهُبَّ tahubba			تَهُبَّا tahubbā			تَهْبُبْنَ tahbubna	يَهْبُبْنَ yahbubna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهُبَّ, أَهُبِّ, أَهْبُبْ ʔahubba, ʔahubbi, ʔahbub	تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahubba, tahubbi, tahbub	يَهُبَّ, يَهُبِّ, يَهْبُبْ yahubba, yahubbi, yahbub		تَهُبَّا tahubbā	يَهُبَّا yahubbā		نَهُبَّ, نَهُبِّ, نَهْبُبْ nahubba, nahubbi, nahbub	تَهُبُّوا tahubbū	يَهُبُّوا yahubbū
	f		تَهُبِّي tahubbī	تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahubba, tahubbi, tahbub			تَهُبَّا tahubbā			تَهْبُبْنَ tahbubna	يَهْبُبْنَ yahbubna
imperative الْأَمْر	m		هُبَّ, هُبِّ, اُهْبُبْ hubba, hubbi, uhbub			هُبَّا hubbā				هُبُّوا hubbū
	f		هُبِّي hubbī							اُهْبُبْنَ uhbubna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	هُبَّ hubba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُهَبُّ yuhabbu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُهَبَّ yuhabba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُهَبَّ, يُهَبِّ, يُهْبَبْ yuhabba, yuhabbi, yuhbab		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Verb

هَبَّ • (habba) I (non-past يَهِبُّ (yahibbu) or يَهُبُّ (yahubbu), verbal noun هِبَاب (hibāb) or هِبَّة (hibba) or هُبُوب (hubūb) or هَبِيب (habīb))

1. to groan from rut

Conjugation

    Conjugation of هَبَّ (I, geminate, a ~ i/u, impersonal passive (?), verbal nouns هِبَاب, هِبَّة, هُبُوب, هَبِيب)

verbal noun الْمَصْدَر						هِبَاب, هِبَّة, هُبُوب, هَبِيب hibāb, hibba, hubūb, habīb
active participle اِسْم الْفَاعِل						هَابّ hābb
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَهْبُوب mahbūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَبَبْتُ hababtu	هَبَبْتَ hababta	هَبَّ habba		هَبَبْتُمَا hababtumā	هَبَّا habbā		هَبَبْنَا hababnā	هَبَبْتُمْ hababtum	هَبُّوا habbū
	f		هَبَبْتِ hababti	هَبَّتْ habbat			هَبَّتَا habbatā			هَبَبْتُنَّ hababtunna	هَبَبْنَ hababna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهِبُّ, أَهُبُّ ʔahibbu, ʔahubbu	تَهِبُّ, تَهُبُّ tahibbu, tahubbu	يَهِبُّ, يَهُبُّ yahibbu, yahubbu		تَهِبَّانِ, تَهُبَّانِ tahibbāni, tahubbāni	يَهِبَّانِ, يَهُبَّانِ yahibbāni, yahubbāni		نَهِبُّ, نَهُبُّ nahibbu, nahubbu	تَهِبُّونَ, تَهُبُّونَ tahibbūna, tahubbūna	يَهِبُّونَ, يَهُبُّونَ yahibbūna, yahubbūna
	f		تَهِبِّينَ, تَهُبِّينَ tahibbīna, tahubbīna	تَهِبُّ, تَهُبُّ tahibbu, tahubbu			تَهِبَّانِ, تَهُبَّانِ tahibbāni, tahubbāni			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهِبَّ, أَهُبَّ ʔahibba, ʔahubba	تَهِبَّ, تَهُبَّ tahibba, tahubba	يَهِبَّ, يَهُبَّ yahibba, yahubba		تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā	يَهِبَّا, يَهُبَّا yahibbā, yahubbā		نَهِبَّ, نَهُبَّ nahibba, nahubba	تَهِبُّوا, تَهُبُّوا tahibbū, tahubbū	يَهِبُّوا, يَهُبُّوا yahibbū, yahubbū
	f		تَهِبِّي, تَهُبِّي tahibbī, tahubbī	تَهِبَّ, تَهُبَّ tahibba, tahubba			تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهِبَّ, أَهِبِّ, أَهْبِبْ, أَهُبَّ, أَهُبِّ, أَهْبُبْ ʔahibba, ʔahibbi, ʔahbib, ʔahubba, ʔahubbi, ʔahbub	تَهِبَّ, تَهِبِّ, تَهْبِبْ, تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahibba, tahibbi, tahbib, tahubba, tahubbi, tahbub	يَهِبَّ, يَهِبِّ, يَهْبِبْ, يَهُبَّ, يَهُبِّ, يَهْبُبْ yahibba, yahibbi, yahbib, yahubba, yahubbi, yahbub		تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā	يَهِبَّا, يَهُبَّا yahibbā, yahubbā		نَهِبَّ, نَهِبِّ, نَهْبِبْ, نَهُبَّ, نَهُبِّ, نَهْبُبْ nahibba, nahibbi, nahbib, nahubba, nahubbi, nahbub	تَهِبُّوا, تَهُبُّوا tahibbū, tahubbū	يَهِبُّوا, يَهُبُّوا yahibbū, yahubbū
	f		تَهِبِّي, تَهُبِّي tahibbī, tahubbī	تَهِبَّ, تَهِبِّ, تَهْبِبْ, تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahibba, tahibbi, tahbib, tahubba, tahubbi, tahbub			تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
imperative الْأَمْر	m		هِبَّ, هِبِّ, اِهْبِبْ, هُبَّ, هُبِّ, اُهْبُبْ hibba, hibbi, ihbib, hubba, hubbi, uhbub			هِبَّا, هُبَّا hibbā, hubbā				هِبُّوا, هُبُّوا hibbū, hubbū
	f		هِبِّي, هُبِّي hibbī, hubbī							اِهْبِبْنَ, اُهْبُبْنَ ihbibna, uhbubna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	هُبَّ hubba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُهَبُّ yuhabbu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُهَبَّ yuhabba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُهَبَّ, يُهَبِّ, يُهْبَبْ yuhabba, yuhabbi, yuhbab		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Verb

هَبَّ • (habba) I (non-past يَهِبُّ (yahibbu) or يَهُبُّ (yahubbu), verbal noun هَبّ (habb) or هِبَاب (hibāb))

1. to pace along briskly
2. to come
3. to depart
4. to be absent
5. to be brandished
6. to be beaten, to flee
7. to begin, set oneself to

Conjugation

    Conjugation of هَبَّ (I, geminate, a ~ i/u, impersonal passive (?), verbal nouns هَبّ, هِبَاب)

verbal noun الْمَصْدَر						هَبّ, هِبَاب habb, hibāb
active participle اِسْم الْفَاعِل						هَابّ hābb
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَهْبُوب mahbūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَبَبْتُ hababtu	هَبَبْتَ hababta	هَبَّ habba		هَبَبْتُمَا hababtumā	هَبَّا habbā		هَبَبْنَا hababnā	هَبَبْتُمْ hababtum	هَبُّوا habbū
	f		هَبَبْتِ hababti	هَبَّتْ habbat			هَبَّتَا habbatā			هَبَبْتُنَّ hababtunna	هَبَبْنَ hababna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهِبُّ, أَهُبُّ ʔahibbu, ʔahubbu	تَهِبُّ, تَهُبُّ tahibbu, tahubbu	يَهِبُّ, يَهُبُّ yahibbu, yahubbu		تَهِبَّانِ, تَهُبَّانِ tahibbāni, tahubbāni	يَهِبَّانِ, يَهُبَّانِ yahibbāni, yahubbāni		نَهِبُّ, نَهُبُّ nahibbu, nahubbu	تَهِبُّونَ, تَهُبُّونَ tahibbūna, tahubbūna	يَهِبُّونَ, يَهُبُّونَ yahibbūna, yahubbūna
	f		تَهِبِّينَ, تَهُبِّينَ tahibbīna, tahubbīna	تَهِبُّ, تَهُبُّ tahibbu, tahubbu			تَهِبَّانِ, تَهُبَّانِ tahibbāni, tahubbāni			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهِبَّ, أَهُبَّ ʔahibba, ʔahubba	تَهِبَّ, تَهُبَّ tahibba, tahubba	يَهِبَّ, يَهُبَّ yahibba, yahubba		تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā	يَهِبَّا, يَهُبَّا yahibbā, yahubbā		نَهِبَّ, نَهُبَّ nahibba, nahubba	تَهِبُّوا, تَهُبُّوا tahibbū, tahubbū	يَهِبُّوا, يَهُبُّوا yahibbū, yahubbū
	f		تَهِبِّي, تَهُبِّي tahibbī, tahubbī	تَهِبَّ, تَهُبَّ tahibba, tahubba			تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهِبَّ, أَهِبِّ, أَهْبِبْ, أَهُبَّ, أَهُبِّ, أَهْبُبْ ʔahibba, ʔahibbi, ʔahbib, ʔahubba, ʔahubbi, ʔahbub	تَهِبَّ, تَهِبِّ, تَهْبِبْ, تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahibba, tahibbi, tahbib, tahubba, tahubbi, tahbub	يَهِبَّ, يَهِبِّ, يَهْبِبْ, يَهُبَّ, يَهُبِّ, يَهْبُبْ yahibba, yahibbi, yahbib, yahubba, yahubbi, yahbub		تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā	يَهِبَّا, يَهُبَّا yahibbā, yahubbā		نَهِبَّ, نَهِبِّ, نَهْبِبْ, نَهُبَّ, نَهُبِّ, نَهْبُبْ nahibba, nahibbi, nahbib, nahubba, nahubbi, nahbub	تَهِبُّوا, تَهُبُّوا tahibbū, tahubbū	يَهِبُّوا, يَهُبُّوا yahibbū, yahubbū
	f		تَهِبِّي, تَهُبِّي tahibbī, tahubbī	تَهِبَّ, تَهِبِّ, تَهْبِبْ, تَهُبَّ, تَهُبِّ, تَهْبُبْ tahibba, tahibbi, tahbib, tahubba, tahubbi, tahbub			تَهِبَّا, تَهُبَّا tahibbā, tahubbā			تَهْبِبْنَ, تَهْبُبْنَ tahbibna, tahbubna	يَهْبِبْنَ, يَهْبُبْنَ yahbibna, yahbubna
imperative الْأَمْر	m		هِبَّ, هِبِّ, اِهْبِبْ, هُبَّ, هُبِّ, اُهْبُبْ hibba, hibbi, ihbib, hubba, hubbi, uhbub			هِبَّا, هُبَّا hibbā, hubbā				هِبُّوا, هُبُّوا hibbū, hubbū
	f		هِبِّي, هُبِّي hibbī, hubbī							اِهْبِبْنَ, اُهْبُبْنَ ihbibna, uhbubna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	هُبَّ hubba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُهَبُّ yuhabbu		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُهَبَّ yuhabba		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُهَبَّ, يُهَبِّ, يُهْبَبْ yuhabba, yuhabbi, yuhbab		—	—		—	—	—
	f		—	—			—			—	—

Noun

هَبّ • (habb) m

1. verbal noun of هَبَّ (habba) (form I)

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “هب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb

هَبْ • (hab) (form I) /hab/

1. second-person masculine singular imperative of وَهَبَ (wahaba)