मनुष्य

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit मनुष्य (manuṣya).

Pronunciation[edit]

  • (Delhi Hindi) IPA(key): /mə.nʊʂ.jə/, [mə.n̪ʊʃ.jə]

Noun[edit]

मनुष्य (manuṣyam (Urdu spelling منشیہ‎)

  1. human being, man; a descendant of Manu
    प्रति मनुष्य मरणशील है।prati manuṣy maraṇśīl hai.Every human being is mortal.
    Synonyms: see Thesaurus:मनुष्य

Declension[edit]

References[edit]

Marathi[edit]

Marathi Wikipedia has an article on:
Wikipedia mr

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit मनुष्य (manuṣya).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

मनुष्य (manuṣyam

  1. a man
  2. human being

Synonyms[edit]

References[edit]

  • Berntsen, Maxine, “मनुष्य”, in A Basic Marathi-English Dictionary, New Delhi: American Institute of Indian Studies, 1982-1983.
  • Molesworth, James Thomas (1857), “मनुष्य”, in A dictionary, Marathi and English, Bombay: Printed for government at the Bombay Education Society's Press

Sanskrit[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Indo-Aryan *manuṣyás, from Proto-Indo-Iranian *manušyás, from Proto-Indo-European *mon- (man). Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱(manuš). Related to मनु (mánu).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

मनुष्य (manuṣya)

  1. human, manly, useful or friendly to man

Declension[edit]

Masculine a-stem declension of मनुष्य
Nom. sg. मनुष्यः (manuṣyaḥ)
Gen. sg. मनुष्यस्य (manuṣyasya)
Singular Dual Plural
Nominative मनुष्यः (manuṣyaḥ) मनुष्यौ (manuṣyau) मनुष्याः (manuṣyāḥ)
Vocative मनुष्य (manuṣya) मनुष्यौ (manuṣyau) मनुष्याः (manuṣyāḥ)
Accusative मनुष्यम् (manuṣyam) मनुष्यौ (manuṣyau) मनुष्यान् (manuṣyān)
Instrumental मनुष्येण (manuṣyeṇa) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्यैः (manuṣyaiḥ)
Dative मनुष्याय (manuṣyāya) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्येभ्यः (manuṣyebhyaḥ)
Ablative मनुष्यात् (manuṣyāt) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्येभ्यः (manuṣyebhyaḥ)
Genitive मनुष्यस्य (manuṣyasya) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्याणाम् (manuṣyāṇām)
Locative मनुष्ये (manuṣye) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्येषु (manuṣyeṣu)
Feminine ā-stem declension of मनुष्य
Nom. sg. मनुष्या (manuṣyā)
Gen. sg. मनुष्यायाः (manuṣyāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative मनुष्या (manuṣyā) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याः (manuṣyāḥ)
Vocative मनुष्ये (manuṣye) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याः (manuṣyāḥ)
Accusative मनुष्याम् (manuṣyām) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याः (manuṣyāḥ)
Instrumental मनुष्यया (manuṣyayā) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्याभिः (manuṣyābhiḥ)
Dative मनुष्यायै (manuṣyāyai) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्याभ्यः (manuṣyābhyaḥ)
Ablative मनुष्यायाः (manuṣyāyāḥ) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्याभ्यः (manuṣyābhyaḥ)
Genitive मनुष्यायाः (manuṣyāyāḥ) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्याणाम् (manuṣyāṇām)
Locative मनुष्यायाम् (manuṣyāyām) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्यासु (manuṣyāsu)
Neuter a-stem declension of मनुष्य
Nom. sg. मनुष्यम् (manuṣyam)
Gen. sg. मनुष्यस्य (manuṣyasya)
Singular Dual Plural
Nominative मनुष्यम् (manuṣyam) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याणि (manuṣyāṇi)
Vocative मनुष्य (manuṣya) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याणि (manuṣyāṇi)
Accusative मनुष्यम् (manuṣyam) मनुष्ये (manuṣye) मनुष्याणि (manuṣyāṇi)
Instrumental मनुष्येण (manuṣyeṇa) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्यैः (manuṣyaiḥ)
Dative मनुष्याय (manuṣyāya) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्येभ्यः (manuṣyebhyaḥ)
Ablative मनुष्यात् (manuṣyāt) मनुष्याभ्याम् (manuṣyābhyām) मनुष्येभ्यः (manuṣyebhyaḥ)
Genitive मनुष्यस्य (manuṣyasya) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्याणाम् (manuṣyāṇām)
Locative मनुष्ये (manuṣye) मनुष्ययोः (manuṣyayoḥ) मनुष्येषु (manuṣyeṣu)

Noun[edit]

मनुष्य (manuṣyam

  1. a man, human being
  2. a man (as opposed to woman)
  3. a husband
  4. a class of deceased ancestors (those who receive the पिण्ड (piṇḍa) offering)

Declension[edit]

Masculine a-stem declension of मनुष्य (manuṣyá)
Singular Dual Plural
Nominative मनुष्यः
manuṣyáḥ
मनुष्यौ
manuṣyaú
मनुष्याः / मनुष्यासः¹
manuṣyā́ḥ / manuṣyā́saḥ¹
Vocative मनुष्य
mánuṣya
मनुष्यौ
mánuṣyau
मनुष्याः / मनुष्यासः¹
mánuṣyāḥ / mánuṣyāsaḥ¹
Accusative मनुष्यम्
manuṣyám
मनुष्यौ
manuṣyaú
मनुष्यान्
manuṣyā́n
Instrumental मनुष्येण
manuṣyéṇa
मनुष्याभ्याम्
manuṣyā́bhyām
मनुष्यैः / मनुष्येभिः¹
manuṣyaíḥ / manuṣyébhiḥ¹
Dative मनुष्याय
manuṣyā́ya
मनुष्याभ्याम्
manuṣyā́bhyām
मनुष्येभ्यः
manuṣyébhyaḥ
Ablative मनुष्यात्
manuṣyā́t
मनुष्याभ्याम्
manuṣyā́bhyām
मनुष्येभ्यः
manuṣyébhyaḥ
Genitive मनुष्यस्य
manuṣyásya
मनुष्ययोः
manuṣyáyoḥ
मनुष्याणाम्
manuṣyā́ṇām
Locative मनुष्ये
manuṣyé
मनुष्ययोः
manuṣyáyoḥ
मनुष्येषु
manuṣyéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants[edit]

Further reading[edit]