angustio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: angustió and angustiò

Italian[edit]

Verb[edit]

angustio

  1. first-person singular present indicative of angustiare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Etymology[edit]

From angustus (narrow) +‎ -iō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

angustiō (present infinitive angustiāre, perfect active angustiāvī, supine angustiātum); first conjugation

  1. to make narrow, straiten, compress, narrow
    Synonym: angustō
  2. (figuratively, Ecclesiastical Latin) to hamper, distress, harrow, torment, afflict, anguish

Conjugation[edit]

   Conjugation of angustiō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present angustiō angustiās angustiat angustiāmus angustiātis angustiant
imperfect angustiābam angustiābās angustiābat angustiābāmus angustiābātis angustiābant
future angustiābō angustiābis angustiābit angustiābimus angustiābitis angustiābunt
perfect angustiāvī angustiāvistī angustiāvit angustiāvimus angustiāvistis angustiāvērunt,
angustiāvēre
pluperfect angustiāveram angustiāverās angustiāverat angustiāverāmus angustiāverātis angustiāverant
future perfect angustiāverō angustiāveris angustiāverit angustiāverimus angustiāveritis angustiāverint
passive present angustior angustiāris,
angustiāre
angustiātur angustiāmur angustiāminī angustiantur
imperfect angustiābar angustiābāris,
angustiābāre
angustiābātur angustiābāmur angustiābāminī angustiābantur
future angustiābor angustiāberis,
angustiābere
angustiābitur angustiābimur angustiābiminī angustiābuntur
perfect angustiātus + present active indicative of sum
pluperfect angustiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect angustiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present angustiem angustiēs angustiet angustiēmus angustiētis angustient
imperfect angustiārem angustiārēs angustiāret angustiārēmus angustiārētis angustiārent
perfect angustiāverim angustiāverīs angustiāverit angustiāverīmus angustiāverītis angustiāverint
pluperfect angustiāvissem angustiāvissēs angustiāvisset angustiāvissēmus angustiāvissētis angustiāvissent
passive present angustier angustiēris,
angustiēre
angustiētur angustiēmur angustiēminī angustientur
imperfect angustiārer angustiārēris,
angustiārēre
angustiārētur angustiārēmur angustiārēminī angustiārentur
perfect angustiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect angustiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present angustiā angustiāte
future angustiātō angustiātō angustiātōte angustiantō
passive present angustiāre angustiāminī
future angustiātor angustiātor angustiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives angustiāre angustiāvisse angustiātūrum esse angustiārī angustiātum esse angustiātum īrī
participles angustiāns angustiātūrus angustiātus angustiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
angustiandī angustiandō angustiandum angustiandō angustiātum angustiātū

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • French: angoisser
  • Italian: angosciare
  • Italian: angustiare
  • Portuguese: angustiar
  • Spanish: angustiar

References[edit]

  • angustio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • angustio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to place some one in an embarrassing position: in angustias adducere aliquem
    • (ambiguous) to be reduced to extreme financial embarrassment: in maximas angustias (pecuniae) adduci

Portuguese[edit]

Verb[edit]

angustio

  1. first-person singular present indicative of angustiar

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /anˈɡustjo/ [ãŋˈɡus.t̪jo]
  • Rhymes: -ustjo
  • Syllabification: an‧gus‧tio

Verb[edit]

angustio

  1. first-person singular present indicative of angustiar