axo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:36, 17 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: axó and -axo-

Ido

Etymology

Borrowed from Esperanto aksoEnglish axis, axleFrench axeGerman AchseItalian asseRussian ось (osʹ)Spanish eje, most from Latin axis.

Pronunciation

Noun

axo (plural axi)

  1. (geometry) axis
  2. axle

Latin

Etymology

From Proto-Indo-European *h₁eǵ- (to say). Compare Latin aiō (I say), adagium (proverb), Ancient Greek ἠμί (ēmí, to say), Old Armenian ասեմ (asem, to say)[1], and Sanskrit आख्याति (ākhyāti, to name, speak, tell), Sanskrit अक्षर (akṣara, speech, word, syllable, letter).

Pronunciation

Verb

axō (present infinitive axāre, perfect active axāvī, supine axātum); first conjugation

  1. I name, I nominate

Conjugation

   Conjugation of axō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present axō axās axat axāmus axātis axant
imperfect axābam axābās axābat axābāmus axābātis axābant
future axābō axābis axābit axābimus axābitis axābunt
perfect axāvī axāvistī axāvit axāvimus axāvistis axāvērunt,
axāvēre
pluperfect axāveram axāverās axāverat axāverāmus axāverātis axāverant
future perfect axāverō axāveris axāverit axāverimus axāveritis axāverint
passive present axor axāris,
axāre
axātur axāmur axāminī axantur
imperfect axābar axābāris,
axābāre
axābātur axābāmur axābāminī axābantur
future axābor axāberis,
axābere
axābitur axābimur axābiminī axābuntur
perfect axātus + present active indicative of sum
pluperfect axātus + imperfect active indicative of sum
future perfect axātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present axem axēs axet axēmus axētis axent
imperfect axārem axārēs axāret axārēmus axārētis axārent
perfect axāverim axāverīs axāverit axāverīmus axāverītis axāverint
pluperfect axāvissem axāvissēs axāvisset axāvissēmus axāvissētis axāvissent
passive present axer axēris,
axēre
axētur axēmur axēminī axentur
imperfect axārer axārēris,
axārēre
axārētur axārēmur axārēminī axārentur
perfect axātus + present active subjunctive of sum
pluperfect axātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present axā axāte
future axātō axātō axātōte axantō
passive present axāre axāminī
future axātor axātor axantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives axāre axāvisse axātūrum esse axārī axātum esse axātum īrī
participles axāns axātūrus axātus axandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
axandī axandō axandum axandō axātum axātū

Derived terms

References

  • axare”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • axo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ Pokorny, Julius (1959) “ēg-”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 1, Bern, München: Francke Verlag, pages 290-291