Catalan[edit]
Etymology[edit]
From French constater.
Pronunciation[edit]
constatar (first-person singular present constato, past participle constatat)
- to verify, to confirm
Conjugation[edit]
Further reading[edit]
Portuguese[edit]
Etymology[edit]
From French constater.
constatar (first-person singular present indicative constato, past participle constatado)
- to verify
Conjugation[edit]
Notes:[edit]
- This is a regular verb of the -ar group.
- Verbs with this conjugation include: amar, cantar, gritar, marchar, mostrar, nadar, parar, participar, retirar, separar, viajar.
|
|
Singular |
Plural |
First-person
(eu) |
Second-person
(tu) |
Third-person
(ele / ela / você) |
First-person
(nós) |
Second-person
(vós) |
Third-person
(eles / elas / vocês) |
Infinitive |
Impersonal |
constatar |
Personal |
constatar |
constatares |
constatar |
constatarmos |
constatardes |
constatarem |
Gerund |
|
constatando |
Past participle |
Masculine |
constatado |
constatados |
Feminine |
constatada |
constatadas |
Indicative |
Present |
constato |
constatas |
constata |
constatamos |
constatais |
constatam |
Imperfect |
constatava |
constatavas |
constatava |
constatávamos |
constatáveis |
constatavam |
Preterite |
constatei |
constataste |
constatou |
constatamos
constatámos |
constatastes |
constataram |
Pluperfect |
constatara |
constataras |
constatara |
constatáramos |
constatáreis |
constataram |
Future |
constatarei |
constatarás |
constatará |
constataremos |
constatareis |
constatarão |
Conditional |
|
constataria |
constatarias |
constataria |
constataríamos |
constataríeis |
constatariam |
Subjunctive |
Present |
constate |
constates |
constate |
constatemos |
constateis |
constatem |
Imperfect |
constatasse |
constatasses |
constatasse |
constatássemos |
constatásseis |
constatassem |
Future |
constatar |
constatares |
constatar |
constatarmos |
constatardes |
constatarem |
Imperative |
Affirmative |
- |
constata |
constate |
constatemos |
constatai |
constatem |
Negative (não) |
- |
constates |
constate |
constatemos |
constateis |
constatem |
Quotations[edit]
For quotations of use of this term, see Citations:constatar.
See also[edit]
Spanish[edit]
Etymology[edit]
From French constater.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /konstaˈtaɾ/, [kõnst̪aˈt̪aɾ]
constatar (first-person singular present constato, first-person singular preterite constaté, past participle constatado)
- to verify, to confirm
Conjugation[edit]
- 1 Mostly obsolete form, still used in legal jargon and set phrases.
- 2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular |
plural |
1st person |
2nd person |
3rd person |
1st person |
2nd person |
3rd person |
with infinitive constatar |
dative |
constatarme |
constatarte |
constatarle, constatarse |
constatarnos |
constataros |
constatarles, constatarse |
accusative |
constatarme |
constatarte |
constatarlo, constatarla, constatarse |
constatarnos |
constataros |
constatarlos, constatarlas, constatarse |
|
with gerund constatando |
dative |
constatándome |
constatándote |
constatándole, constatándose |
constatándonos |
constatándoos |
constatándoles, constatándose |
accusative |
constatándome |
constatándote |
constatándolo, constatándola, constatándose |
constatándonos |
constatándoos |
constatándolos, constatándolas, constatándose |
|
with informal second-person singular imperative constata |
dative |
constátame |
constátate |
constátale |
constátanos |
not used |
constátales |
accusative |
constátame |
constátate |
constátalo, constátala |
constátanos |
not used |
constátalos, constátalas |
|
with formal second-person singular imperative constate |
dative |
constáteme |
not used |
constátele, constátese |
constátenos |
not used |
constáteles |
accusative |
constáteme |
not used |
constátelo, constátela, constátese |
constátenos |
not used |
constátelos, constátelas |
|
with first-person plural imperative constatemos |
dative |
not used |
constatémoste |
constatémosle |
constatémonos |
constatémoos |
constatémosles |
accusative |
not used |
constatémoste |
constatémoslo, constatémosla |
constatémonos |
constatémoos |
constatémoslos, constatémoslas |
|
with informal second-person plural imperative constatad |
dative |
constatadme |
not used |
constatadle |
constatadnos |
constataos |
constatadles |
accusative |
constatadme |
not used |
constatadlo, constatadla |
constatadnos |
constataos |
constatadlos, constatadlas |
|
with formal second-person plural imperative constaten |
dative |
constátenme |
not used |
constátenle |
constátennos |
not used |
constátenles, constátense |
accusative |
constátenme |
not used |
constátenlo, constátenla |
constátennos |
not used |
constátenlos, constátenlas, constátense |
See also[edit]
Further reading[edit]