durmir

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese dormir, durmir (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin dormīre, present active infinitive of dormiō (I sleep).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /duɾˈmiɾ/ [d̪uɾˈmiɾ]
  • Rhymes: -iɾ
  • Hyphenation: dur‧mir

Verb[edit]

durmir (first-person singular present durmo, third-person singular present dorme, first-person singular preterite durmín, past participle durmido)

  1. to sleep

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

References[edit]

  • durmir” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • dorm” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • durmir” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • durmir” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • durmir” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Ladino[edit]

Etymology[edit]

From Old Spanish, from Latin dormīre, present active infinitive of dormiō (I sleep).

Verb[edit]

durmir (Latin spelling)

  1. to sleep

Portuguese[edit]

Verb[edit]

durmir (first-person singular present durmo, first-person singular preterite durmi, past participle durmido)

  1. Obsolete form of dormir.

Usage notes[edit]

  • Nowadays an eye dialect or a misspelling.

Conjugation[edit]

Romansch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Latin dormīre (to sleep).

Verb[edit]

durmir

  1. (Rumantsch Grischun, Sursilvan, Sutsilvan, Puter, Vallader) to sleep