elektron

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Elektron and elektrón

Afrikaans[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

elektron (plural elektrone)

  1. (physics) electron

Czech[edit]

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology[edit]

Borrowed from English electron.[1]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektron m inan

  1. (physics) electron (elementary particle)
  2. electron (alloy of magnesium and aluminum)

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ "elektron" in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007

Further reading[edit]

  • elektron in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • elektron in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • elektron in Internetová jazyková příručka

Danish[edit]

Danish Wikipedia has an article on:
Wikipedia da

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektron c (singular definite elektronen, plural indefinite elektroner)

  1. electron

Declension[edit]

References[edit]

Dutch[edit]

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from English electron. Equivalent to a blend of elektro- +‎ ion, subsequently analysable as elektro- +‎ -on.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌeːˈlɛk.trɔn/
  • (file)
  • Hyphenation: elek‧tron

Noun[edit]

elektron n (plural elektronen, diminutive elektrontje n or elektronnetje n)

  1. electron (the negatively charged subatomic particles that orbit nuclei of atoms)

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Indonesian: elektron

Esperanto[edit]

Noun[edit]

elektron

  1. accusative singular of elektro

Hungarian[edit]

 elektron on Hungarian Wikipedia

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɛlɛktron]
  • Hyphenation: elekt‧ron
  • Rhymes: -on

Noun[edit]

elektron (countable and uncountable, plural elektronok)

  1. (physics) electron (negatively charged subatomic particle)
  2. (chemistry) electron (alloys of magnesium and other metals, like aluminum or zinc, that were manufactured by the German company Chemische Fabrik Griesheim-Elektron)

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative elektron elektronok
accusative elektront elektronokat
dative elektronnak elektronoknak
instrumental elektronnal elektronokkal
causal-final elektronért elektronokért
translative elektronná elektronokká
terminative elektronig elektronokig
essive-formal elektronként elektronokként
essive-modal
inessive elektronban elektronokban
superessive elektronon elektronokon
adessive elektronnál elektronoknál
illative elektronba elektronokba
sublative elektronra elektronokra
allative elektronhoz elektronokhoz
elative elektronból elektronokból
delative elektronról elektronokról
ablative elektrontól elektronoktól
non-attributive
possessive - singular
elektroné elektronoké
non-attributive
possessive - plural
elektronéi elektronokéi
Possessive forms of elektron
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. elektronom elektronjaim
2nd person sing. elektronod elektronjaid
3rd person sing. elektronja elektronjai
1st person plural elektronunk elektronjaink
2nd person plural elektronotok elektronjaitok
3rd person plural elektronjuk elektronjaik

Derived terms[edit]

Compound words

Further reading[edit]

  • (particle): elektron in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • (alloy): elektron in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • elektron in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)

Indonesian[edit]

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology[edit]

From Dutch elektron, electron, from English electron.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɛlɛk̚trɔn]
  • Hyphenation: èlèk‧tron

Noun[edit]

èlèktron (first-person possessive elektronku, second-person possessive elektronmu, third-person possessive elektronnya)

  1. (physics) electron: The subatomic particle having a negative charge and orbiting the nucleus; the flow of electrons in a conductor constitutes electricity.

Hyponyms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

Italian[edit]

Italian Wikipedia has an article on:
Wikipedia it

Noun[edit]

elektron m (uncountable)

  1. Alternative form of electron

Malay[edit]

Etymology[edit]

From English electron, from Ancient Greek ἤλεκτρον (ḗlektron).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektron (plural elektron-elektron)

  1. (physics) electron (the negatively charged subatomic particles that orbit atoms)

Norwegian Bokmål[edit]

Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology[edit]

From English electric +‎ -on.

Noun[edit]

elektron n (definite singular elektronet, indefinite plural elektron or elektroner, definite plural elektrona or elektronene)

  1. (physics) an electron

References[edit]

Norwegian Nynorsk[edit]

Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

Etymology[edit]

From English electric +‎ -on.

Noun[edit]

elektron n (definite singular elektronet, indefinite plural elektron, definite plural elektrona)

  1. (physics) an electron

References[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from English electron.

Noun[edit]

elektron m inan

  1. (particle physics) electron (the negatively charged subatomic particles that orbit atoms)
    Coordinate term: antyelektron
Derived terms[edit]
adjective

Etymology 2[edit]

Borrowed from Ancient Greek ἤλεκτρον (ḗlektron). Doublet of elektrum.

Noun[edit]

elektron m inan

  1. electrum (alloy of gold and silver)
    Synonym: elektrum
  2. electrum (mineral)
    Synonym: elektrum
  3. Elektron (the registered trademark of a wide range of magnesium alloys manufactured by a British company Magnesium Elektron Limited)
Declension[edit]

Further reading[edit]

  • elektron in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • elektron in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /elěktroːn/
  • Hyphenation: e‧lek‧tron

Noun[edit]

elèktrōn m (Cyrillic spelling елѐктро̄н)

  1. (physics) electron

Declension[edit]

Slovene[edit]

Etymology 1[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektrọ́n m inan

  1. electron
Inflection[edit]
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. elektrón
gen. sing. elektróna
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
elektrón elektróna elektróni
genitive
(rodȋlnik)
elektróna elektrónov elektrónov
dative
(dajȃlnik)
elektrónu elektrónoma elektrónom
accusative
(tožȋlnik)
elektrón elektróna elektróne
locative
(mẹ̑stnik)
elektrónu elektrónih elektrónih
instrumental
(orọ̑dnik)
elektrónom elektrónoma elektróni

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elẹ̑ktron m inan

  1. electrum (alloy of gold and silver)
Inflection[edit]
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nominative eléktron
genitive eléktrona
singular
nominative
(imenovȃlnik)
eléktron
genitive
(rodȋlnik)
dative
(dajȃlnik)
accusative
(tožȋlnik)
locative
(mẹ̑stnik)
eléktronu
instrumental
(orọ̑dnik)
eléktronom

Further reading[edit]

  • elektron”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

Swedish[edit]

Swedish Wikipedia has an article on:
Wikipedia sv

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektron c

  1. (physics) electron (the negatively charged subatomic particles that orbit atoms)

Declension[edit]

Declension of elektron 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative elektron elektronen elektroner elektronerna
Genitive elektrons elektronens elektroners elektronernas

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French électron.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

elektron (definite accusative elektronu, plural elektronlar)

  1. (physics) electron (the negatively charged subatomic particles that orbit atoms)