huy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: hủy, huþ, and hûy

Jutiapa[edit]

Noun[edit]

huy

  1. water

References[edit]

  • Vocabularios de la lengua xinca de Sinacantan (1868, D. Juan Gavarrete)

Lushootseed[edit]

Adverb[edit]

huy

  1. then, next; for; because (sentential adverb; used especially to introduce sentences in long narratives, often in combination with other sentential adverbs)

Middle English[edit]

Pronoun[edit]

huy

  1. Alternative form of he (they)

Middle French[edit]

Etymology[edit]

Old French hui.

Adverb[edit]

huy

  1. today

Descendants[edit]

  • French: hui (obsolete)

Naga Pidgin[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Assamese শো (), from Sanskrit स्वपति (svapati).

Verb[edit]

huy

  1. sleep

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From Latin hui.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈui/ [ˈui̯]
  • Rhymes: -ui
  • Syllabification: huy

Interjection[edit]

¡huy!

  1. expression of pain, anguish, fright

Alternative forms[edit]

Further reading[edit]

Tagalog[edit]

Etymology[edit]

Probably a variation of hoy.

Pronunciation[edit]

Interjection[edit]

huy (Baybayin spelling ᜑᜓᜌ᜔)

  1. (colloquial, informal) Alternative form of hoy: expression used to call the attention of somebody: hey!
    Huy! Gising ka na!
    Hey! Wake up already!
  2. (colloquial, informal) Alternative form of hoy: expression used as a warning or as a protest: hey!
    Huy, hindi ako ang kumuha ng pera mo!
    Hey, it's not me who took your money!

Usage notes[edit]

  • Compared to hoy which can be perceived as disrespectful in some contexts, the expression huy is perceived as more low-key, thus more casual.

Related terms[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish خوی (huy), from Persian خو (xu).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

huy (definite accusative huyu, plural huylar)

  1. temperament
  2. habit

Declension[edit]

Inflection
Nominative huy
Definite accusative huyu
Singular Plural
Nominative huy huylar
Definite accusative huyu huyları
Dative huya huylara
Locative huyda huylarda
Ablative huydan huylardan
Genitive huyun huyların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular huyum huylarım
2nd singular huyun huyların
3rd singular huyu huyları
1st plural huyumuz huylarımız
2nd plural huyunuz huylarınız
3rd plural huyları huyları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular huyumu huylarımı
2nd singular huyunu huylarını
3rd singular huyunu huylarını
1st plural huyumuzu huylarımızı
2nd plural huyunuzu huylarınızı
3rd plural huylarını huylarını
Dative
Singular Plural
1st singular huyuma huylarıma
2nd singular huyuna huylarına
3rd singular huyuna huylarına
1st plural huyumuza huylarımıza
2nd plural huyunuza huylarınıza
3rd plural huylarına huylarına
Locative
Singular Plural
1st singular huyumda huylarımda
2nd singular huyunda huylarında
3rd singular huyunda huylarında
1st plural huyumuzda huylarımızda
2nd plural huyunuzda huylarınızda
3rd plural huylarında huylarında
Ablative
Singular Plural
1st singular huyumdan huylarımdan
2nd singular huyundan huylarından
3rd singular huyundan huylarından
1st plural huyumuzdan huylarımızdan
2nd plural huyunuzdan huylarınızdan
3rd plural huylarından huylarından
Genitive
Singular Plural
1st singular huyumun huylarımın
2nd singular huyunun huylarının
3rd singular huyunun huylarının
1st plural huyumuzun huylarımızın
2nd plural huyunuzun huylarınızın
3rd plural huylarının huylarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular huyum huylarım
2nd singular huysun huylarsın
3rd singular huy
huydur
huylar
huylardır
1st plural huyuz huylarız
2nd plural huysunuz huylarsınız
3rd plural huylar huylardır

Derived terms[edit]