isim

See also: işim

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		исим
Abjad		ایسیم

Etymology

Ultimately from Arabic اِسْم (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Noun

1. name
2. (grammar) noun

Declension

Declension of isim

	singular	plural
nominative	isim	isimlər
definite accusative	ismi	isimləri
dative	ismə	isimlərə
locative	isimdə	isimlərdə
ablative	isimdən	isimlərdən
definite genitive	ismin	isimlərin

Possessive forms of isim

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ismim	isimlərim
sənin (“your”)	ismin	isimlərin
onun (“his/her/its”)	ismi	isimləri
bizim (“our”)	ismimiz	isimlərimiz
sizin (“your”)	isminiz	isimləriniz
onların (“their”)	ismi or isimləri	isimləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ismimi	isimlərimi
sənin (“your”)	ismini	isimlərini
onun (“his/her/its”)	ismini	isimlərini
bizim (“our”)	ismimizi	isimlərimizi
sizin (“your”)	isminizi	isimlərinizi
onların (“their”)	ismini or isimlərini	isimlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ismimə	isimlərimə
sənin (“your”)	isminə	isimlərinə
onun (“his/her/its”)	isminə	isimlərinə
bizim (“our”)	ismimizə	isimlərimizə
sizin (“your”)	isminizə	isimlərinizə
onların (“their”)	isminə or isimlərinə	isimlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ismimdə	isimlərimdə
sənin (“your”)	ismində	isimlərində
onun (“his/her/its”)	ismində	isimlərində
bizim (“our”)	ismimizdə	isimlərimizdə
sizin (“your”)	isminizdə	isimlərinizdə
onların (“their”)	ismində or isimlərində	isimlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ismimdən	isimlərimdən
sənin (“your”)	ismindən	isimlərindən
onun (“his/her/its”)	ismindən	isimlərindən
bizim (“our”)	ismimizdən	isimlərimizdən
sizin (“your”)	isminizdən	isimlərinizdən
onların (“their”)	ismindən or isimlərindən	isimlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ismimin	isimlərimin
sənin (“your”)	isminin	isimlərinin
onun (“his/her/its”)	isminin	isimlərinin
bizim (“our”)	ismimizin	isimlərimizin
sizin (“your”)	isminizin	isimlərinizin
onların (“their”)	isminin or isimlərinin	isimlərinin

Synonyms

• ad

---

Hungarian

Etymology

isi +‎ -m (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈiʃim]
• Hyphenation: isim

Noun

isim

1. first-person singular (single possession) possessive of isi

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	isim	—
accusative	isimet	—
dative	isimnek	—
instrumental	isimmel	—
causal-final	isimért	—
translative	isimmé	—
terminative	isimig	—
essive-formal	isimként	—
essive-modal	isimül	—
inessive	isimben	—
superessive	isimen	—
adessive	isimnél	—
illative	isimbe	—
sublative	isimre	—
allative	isimhez	—
elative	isimből	—
delative	isimről	—
ablative	isimtől	—
non-attributive possessive - singular	isimé	—
non-attributive possessive - plural	isiméi	—

---

Malay

Etymology

From Arabic اِسْم (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Pronunciation

• IPA^(key): /isem/
• IPA^(key): /isɪm/
• Rhymes: -isem, -sem, -em

Noun

isim (Jawi spelling اسم, plural isim-isim, informal 1st possessive isimku, 2nd possessive isimmu, 3rd possessive isimnya)

1. name (word or phrase indicating a particular person, place, class or thing)

Synonyms

• nama / نام

---

Turkish

Etymology 1

Ultimately from Arabic اِسْم (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Noun

isim (definite accusative ismi, plural isimler)

1. name
2. (grammar) noun

Declension

Inflection
Nominative	isim
Definite accusative	ismi
	Singular	Plural
Nominative	isim	isimler
Definite accusative	ismi	isimleri
Dative	isme	isimlere
Locative	isimde	isimlerde
Ablative	isimden	isimlerden
Genitive	ismin	isimlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ismim isimlerim 2nd singular ismin isimlerin 3rd singular ismi isimleri 1st plural ismimiz isimlerimiz 2nd plural isminiz isimleriniz 3rd plural isimleri isimleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ismimi isimlerimi 2nd singular ismini isimlerini 3rd singular ismini isimlerini 1st plural ismimizi isimlerimizi 2nd plural isminizi isimlerinizi 3rd plural isimlerini isimlerini Dative Singular Plural 1st singular ismime isimlerime 2nd singular ismine isimlerine 3rd singular ismine isimlerine 1st plural ismimize isimlerimize 2nd plural isminize isimlerinize 3rd plural isimlerine isimlerine Locative Singular Plural 1st singular ismimde isimlerimde 2nd singular isminde isimlerinde 3rd singular isminde isimlerinde 1st plural ismimizde isimlerimizde 2nd plural isminizde isimlerinizde 3rd plural isimlerinde isimlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ismimden isimlerimden 2nd singular isminden isimlerinden 3rd singular isminden isimlerinden 1st plural ismimizden isimlerimizden 2nd plural isminizden isimlerinizden 3rd plural isimlerinden isimlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ismimin isimlerimin 2nd singular isminin isimlerinin 3rd singular isminin isimlerinin 1st plural ismimizin isimlerimizin 2nd plural isminizin isimlerinizin 3rd plural isimlerinin isimlerinin

Synonyms

• ad

Derived terms

Derived terms

• isimci
• isimcilik
• isimli
• isimlik

• isimlilik
• isimsiz
• isimsizlik

Etymology 2

Noun

isim

1. first-person singular possessive of is

Usage notes

• When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: isim. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, isim, means "I am [a(n)/the] smut.")

---

Turkmen

Etymology

From Arabic اِسْم (ism), from Proto-Semitic *šim-.

Noun

isim (definite accusative isimi, plural isimler)

1. name
2. (grammar) noun

Declension

Declension of isim

	singular	plural
nominative	isim	isimler
accusative	isimi	isimleri
genitive	isimiň	isimleriň
dative	isime	isimlere
locative	isimde	isimlerde
ablative	isimden	isimlerden

Synonyms

• at