sekta

Azerbaijani

Etymology

From Russian се́кта (sékta).

Noun

sekta (definite accusative sektanı, plural sektalar)

1. cult (a group, sect or movement following an unorthodox religious or philosophical system of beliefs, especially one in which members remove and exclude themselves from greater society, including family members not part of the cult, and show extreme devotion to a charismatic leader)

   Synonym: təriqət

Declension

Declension of sekta

	singular	plural
nominative	sekta	sektalar
definite accusative	sektanı	sektaları
dative	sektaya	sektalara
locative	sektada	sektalarda
ablative	sektadan	sektalardan
definite genitive	sektanın	sektaların

Possessed forms of sekta

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sektam	sektalarım
sənin (“your”)	sektan	sektaların
onun (“his/her/its”)	sektası	sektaları
bizim (“our”)	sektamız	sektalarımız
sizin (“your”)	sektanız	sektalarınız
onların (“their”)	sektası or sektaları	sektaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sektamı	sektalarımı
sənin (“your”)	sektanı	sektalarını
onun (“his/her/its”)	sektasını	sektalarını
bizim (“our”)	sektamızı	sektalarımızı
sizin (“your”)	sektanızı	sektalarınızı
onların (“their”)	sektasını or sektalarını	sektalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sektama	sektalarıma
sənin (“your”)	sektana	sektalarına
onun (“his/her/its”)	sektasına	sektalarına
bizim (“our”)	sektamıza	sektalarımıza
sizin (“your”)	sektanıza	sektalarınıza
onların (“their”)	sektasına or sektalarına	sektalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sektamda	sektalarımda
sənin (“your”)	sektanda	sektalarında
onun (“his/her/its”)	sektasında	sektalarında
bizim (“our”)	sektamızda	sektalarımızda
sizin (“your”)	sektanızda	sektalarınızda
onların (“their”)	sektasında or sektalarında	sektalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sektamdan	sektalarımdan
sənin (“your”)	sektandan	sektalarından
onun (“his/her/its”)	sektasından	sektalarından
bizim (“our”)	sektamızdan	sektalarımızdan
sizin (“your”)	sektanızdan	sektalarınızdan
onların (“their”)	sektasından or sektalarından	sektalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sektamın	sektalarımın
sənin (“your”)	sektanın	sektalarının
onun (“his/her/its”)	sektasının	sektalarının
bizim (“our”)	sektamızın	sektalarımızın
sizin (“your”)	sektanızın	sektalarınızın
onların (“their”)	sektasının or sektalarının	sektalarının

Further reading

• “sekta” in Obastan.com.

---

Crimean Tatar

Etymology

Latin secta religious followers, secta, from Latin secta following, from sequi follow.

Noun

sekta

1. Sect.

Declension

Declension of sekta

nominative	sekta
genitive	sektanıñ
dative	sektağa
accusative	sektanı
locative	sektada
ablative	sektadan

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛk.ta/

Noun

sekta f

1. sect, cult

Declension

Declension

	singular	plural
nominative	sekta	sekty
genitive	sekty	sekt
dative	sektě	sektám
accusative	sektu	sekty
vocative	sekto	sekty
locative	sektě	sektách
instrumental	sektou	sektami

Related terms

• See sekce
• sektářský

---

Faroese

Verb

sekta (third person singular past indicative sektaði, third person plural past indicative sektað, supine sektað)

1. to punish

Conjugation

Conjugation of sekta (group v-30)
infinitive	sekta
supine	sektað
participle (a6)1	sektandi	sektaður
	present	past
first singular	sekti	sektaði
second singular	sektar	sektaði
third singular	sektar	sektaði
plural	sekta	sektaðu
	imperative
singular	sekta!
plural	sektið!
1Only the past participle being declined.

Related terms

• sekt (penalty)
• sekur (guilty)

---

Icelandic

Etymology

From sekt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛxta/
• Rhymes: -ɛxta

Verb

sekta (weak verb, third-person singular past indicative sektaði, supine sektað)

1. to fine (impose a fine on)

Conjugation

sekta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sekta
supine (sagnbót)		sektað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sektandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sekta	við sektum	present (nútíð)	ég sekti	við sektum
	þú sektar	þið sektið		þú sektir	þið sektið
	hann, hún, það sektar	þeir, þær, þau sekta		hann, hún, það sekti	þeir, þær, þau sekti
past (þátíð)	ég sektaði	við sektuðum	past (þátíð)	ég sektaði	við sektuðum
	þú sektaðir	þið sektuðuð		þú sektaðir	þið sektuðuð
	hann, hún, það sektaði	þeir, þær, þau sektuðu		hann, hún, það sektaði	þeir, þær, þau sektuðu
imperative (boðháttur)	sekta (þú)	sektið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sektaðu	sektiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sektast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sektast
supine (sagnbót)		sektast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sektandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sektast	við sektumst	present (nútíð)	ég sektist	við sektumst
	þú sektast	þið sektist		þú sektist	þið sektist
	hann, hún, það sektast	þeir, þær, þau sektast		hann, hún, það sektist	þeir, þær, þau sektist
past (þátíð)	ég sektaðist	við sektuðumst	past (þátíð)	ég sektaðist	við sektuðumst
	þú sektaðist	þið sektuðust		þú sektaðist	þið sektuðust
	hann, hún, það sektaðist	þeir, þær, þau sektuðust		hann, hún, það sektaðist	þeir, þær, þau sektuðust
imperative (boðháttur)	sektast (þú)	sektist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sektastu	sektisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sektaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sektaður	sektuð	sektað		sektaðir	sektaðar	sektuð
accusative (þolfall)	sektaðan	sektaða	sektað		sektaða	sektaðar	sektuð
dative (þágufall)	sektuðum	sektaðri	sektuðu		sektuðum	sektuðum	sektuðum
genitive (eignarfall)	sektaðs	sektaðrar	sektaðs		sektaðra	sektaðra	sektaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sektaði	sektaða	sektaða		sektuðu	sektuðu	sektuðu
accusative (þolfall)	sektaða	sektuðu	sektaða		sektuðu	sektuðu	sektuðu
dative (þágufall)	sektaða	sektuðu	sektaða		sektuðu	sektuðu	sektuðu
genitive (eignarfall)	sektaða	sektuðu	sektaða		sektuðu	sektuðu	sektuðu

Further reading

• sekta in Icelandic dictionaries at ISLEX

---

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• sekten

Noun

sekta m or f

1. definite feminine singular of sekt

---

Norwegian Nynorsk

Noun

sekta f

1. definite singular of sekt

---

Polish

Etymology

From Latin secta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛk.ta/

Noun

sekta f

1. (derogatory) cult, sect

   Synonym: kult

Declension

Declension of sekta

	singular	plural
nominative	sekta	sekty
genitive	sekty	sekt
dative	sekcie	sektom
accusative	sektę	sekty
instrumental	sektą	sektami
locative	sekcie	sektach
vocative	sekto	sekty

Further reading

• sekta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sekta in Polish dictionaries at PWN

---

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /sêkta/
• Hyphenation: sek‧ta

Noun

sȅkta f (Cyrillic spelling се̏кта)

1. sect

Declension

Declension of sekta

	singular	plural
nominative	sȅkta	sekte
genitive	sekte	sȇktā / sȇktī
dative	sekti	sektama
accusative	sektu	sekte
vocative	sekto	sekte
locative	sekti	sektama
instrumental	sektom	sektama

---

Swahili

Etymology

From English sector.

Pronunciation

• Audio (Kenya)

  (file)

Noun

sekta (n class, plural sekta)

1. sector (section, esp. in industry)

---

Tok Pisin

Etymology

From English sector.

Noun

sekta

1. sector