specio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 11:22, 1 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Esperanto

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): [speˈt͡sio]
  • Rhymes: -io
  • Hyphenation: spe‧ci‧o

Noun

specio (accusative singular specion, plural specioj, accusative plural speciojn)

  1. species

Derived terms


Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=speḱ
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

From Proto-Italic *spekjō, from Proto-Indo-European *spéḱyeti.

Cognates include Ancient Greek σκέπτομαι (sképtomai), Avestan 𐬯𐬞𐬀𐬯𐬫𐬈𐬌𐬙𐬌 (spasyeiti), and Sanskrit पश्यति (páśyati).

Pronunciation

Verb

speciō (present infinitive specere, perfect active spexī, supine spectum); third conjugation iō-variant

  1. I observe, watch, look at
    Synonym: spectō

Conjugation

   Conjugation of speciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present speciō specis specit specimus specitis speciunt
imperfect speciēbam speciēbās speciēbat speciēbāmus speciēbātis speciēbant
future speciam speciēs speciet speciēmus speciētis specient
perfect spexī spexistī spexit speximus spexistis spexērunt,
spexēre
pluperfect spexeram spexerās spexerat spexerāmus spexerātis spexerant
future perfect spexerō spexeris spexerit spexerimus spexeritis spexerint
passive present specior speceris,
specere
specitur specimur speciminī speciuntur
imperfect speciēbar speciēbāris,
speciēbāre
speciēbātur speciēbāmur speciēbāminī speciēbantur
future speciar speciēris,
speciēre
speciētur speciēmur speciēminī specientur
perfect spectus + present active indicative of sum
pluperfect spectus + imperfect active indicative of sum
future perfect spectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present speciam speciās speciat speciāmus speciātis speciant
imperfect specerem specerēs speceret specerēmus specerētis specerent
perfect spexerim spexerīs spexerit spexerīmus spexerītis spexerint
pluperfect spexissem spexissēs spexisset spexissēmus spexissētis spexissent
passive present speciar speciāris,
speciāre
speciātur speciāmur speciāminī speciantur
imperfect specerer specerēris,
specerēre
specerētur specerēmur specerēminī specerentur
perfect spectus + present active subjunctive of sum
pluperfect spectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present spece specite
future specitō specitō specitōte speciuntō
passive present specere speciminī
future specitor specitor speciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives specere spexisse spectūrum esse specī spectum esse spectum īrī
participles speciēns spectūrus spectus speciendus,
speciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
speciendī speciendō speciendum speciendō spectum spectū

Derived terms

Descendants

  • English: speculate, spectate

References

  • specio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • specio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Venetian

Etymology

From Vulgar Latin *speclum, from Latin speculum. Compare Italian specchio

Noun

specio m (plural speci)

  1. mirror