yan

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by DTLHS (talk | contribs) as of 18:09, 12 January 2020.
Jump to navigation Jump to search
See also: Yan, yán, yàn, yān, yǎn, 'yan, ƴan, and þan

English

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Pronunciation

Etymology 1

Along with ane and yen, a Northumbrian form of one, from the (deprecated template usage) [etyl] Old English ān. An example is "yan, twee, tree" for "one, two, three".

Numeral

yan

  1. (Northumbria) One.
Derived terms
References
  • Griffiths, Bill (2004) A Dictionary of North East Dialect, Northumbria University Press, →ISBN, page 191
  • Leith, Dick (1997) A Social History of English, Routledge, →ISBN Invalid ISBN, page 45

Etymology 2

From Brythonic numerals, with influence from Old English ān or modern Northern English yan or yen.

Numeral

yan

  1. (Cumbria) One in Cumbrian sheep counting rhyme.
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia
Derived terms
See also
References
  • Wright, Peter (1995) Cumbrian Chat, Dalesman Publishing Company, →ISBN, page 7
  • Deakin, Michael A.B. (2007) Leigh-Lancaster, David, editor, The Name of the Number[1], Australian Council for Educational Research, →ISBN, retrieved 2008-05-17, page 75
  • Varvogli, Aliki (2002) Annie Proulx's The Shipping News: A Reader's Guide[2], Continuum International Publishing Group, →ISBN, retrieved 2008-05-17, pages 24-25

Anagrams


Azerbaijani

Etymology

from Proto-Turkic *yān (side). Cognate with Chuvash ҫум (śum), etc.

Noun

Template:az-head-noun

  1. side
    Synonym: tərəf
  2. (anatomy) buttock

Declension

    Declension of yan
singular plural
nominative yan
yanlar
definite accusative yanı
yanları
dative yana
yanlara
locative yanda
yanlarda
ablative yandan
yanlardan
definite genitive yanın
yanların
    Possessive forms of yan
nominative
singular plural
mənim (my) yanım yanlarım
sənin (your) yanın yanların
onun (his/her/its) yanı yanları
bizim (our) yanımız yanlarımız
sizin (your) yanınız yanlarınız
onların (their) yanı or yanları yanları
accusative
singular plural
mənim (my) yanımı yanlarımı
sənin (your) yanını yanlarını
onun (his/her/its) yanını yanlarını
bizim (our) yanımızı yanlarımızı
sizin (your) yanınızı yanlarınızı
onların (their) yanını or yanlarını yanlarını
dative
singular plural
mənim (my) yanıma yanlarıma
sənin (your) yanına yanlarına
onun (his/her/its) yanına yanlarına
bizim (our) yanımıza yanlarımıza
sizin (your) yanınıza yanlarınıza
onların (their) yanına or yanlarına yanlarına
locative
singular plural
mənim (my) yanımda yanlarımda
sənin (your) yanında yanlarında
onun (his/her/its) yanında yanlarında
bizim (our) yanımızda yanlarımızda
sizin (your) yanınızda yanlarınızda
onların (their) yanında or yanlarında yanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) yanımdan yanlarımdan
sənin (your) yanından yanlarından
onun (his/her/its) yanından yanlarından
bizim (our) yanımızdan yanlarımızdan
sizin (your) yanınızdan yanlarınızdan
onların (their) yanından or yanlarından yanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) yanımın yanlarımın
sənin (your) yanının yanlarının
onun (his/her/its) yanının yanlarının
bizim (our) yanımızın yanlarımızın
sizin (your) yanınızın yanlarınızın
onların (their) yanının or yanlarının yanlarının

Derived terms


Chamorro

Conjunction

yan

  1. and

Usage notes

Used to connect similar words or phrases. To indicate causation the alternate ya is used.

See also


Dalmatian

Alternative forms

Etymology

From Latin annus.

Noun

yan m

  1. year (Vegliot)

Mandarin

Romanization

yan

  1. Nonstandard spelling of yān.
  2. Nonstandard spelling of yán.
  3. Nonstandard spelling of yǎn.
  4. Nonstandard spelling of yàn.

Usage notes

  • Transcriptions of Mandarin into the Latin script often do not distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without indication of tone.

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish یان (yan), from Proto-Turkic *yān (side).

Noun

yan (definite accusative yanı, plural yanlar)

  1. side
    Erkek eşyalarımın yanında oturuyorduThe man was sitting next to my belongings
Declension
Inflection
Nominative yan
Definite accusative yanı
Singular Plural
Nominative yan yanlar
Definite accusative yanı yanları
Dative yana yanlara
Locative yanda yanlarda
Ablative yandan yanlardan
Genitive yanın yanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yanım yanlarım
2nd singular yanın yanların
3rd singular yanı yanları
1st plural yanımız yanlarımız
2nd plural yanınız yanlarınız
3rd plural yanları yanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yanımı yanlarımı
2nd singular yanını yanlarını
3rd singular yanını yanlarını
1st plural yanımızı yanlarımızı
2nd plural yanınızı yanlarınızı
3rd plural yanlarını yanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular yanıma yanlarıma
2nd singular yanına yanlarına
3rd singular yanına yanlarına
1st plural yanımıza yanlarımıza
2nd plural yanınıza yanlarınıza
3rd plural yanlarına yanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular yanımda yanlarımda
2nd singular yanında yanlarında
3rd singular yanında yanlarında
1st plural yanımızda yanlarımızda
2nd plural yanınızda yanlarınızda
3rd plural yanlarında yanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular yanımdan yanlarımdan
2nd singular yanından yanlarından
3rd singular yanından yanlarından
1st plural yanımızdan yanlarımızdan
2nd plural yanınızdan yanlarınızdan
3rd plural yanlarından yanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular yanımın yanlarımın
2nd singular yanının yanlarının
3rd singular yanının yanlarının
1st plural yanımızın yanlarımızın
2nd plural yanınızın yanlarınızın
3rd plural yanlarının yanlarının

Etymology 2

Verb

yan

  1. second-person singular imperative of yanmak

Volapük

Etymology

Probably borrowed from Latin iānua.

Pronunciation

Noun

yan (nominative plural yans)

  1. door

Declension

Derived terms