yem

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English

[edit]

Etymology 1

[edit]
A young woman wearing a yem as an outer garment.
Models showing the back (left) and front of a yem.

Borrowed from Vietnamese yếm, from Proto-Vietic *ʔiɛmʔ (breastplate), from Old Chinese (/*qromʔ/, /*qoms/, bib worn by infants).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

yem (plural yems)

  1. (clothing) A Vietnamese bodice with a halterneck and a V-shaped bottom worn by women on the torso, originally as an underbodice and now also as an outer garment.
    Hypernyms: bib, bodice, haltertop
    (underbodice): Synonyms: (both in Chinese contexts) dudou, tu-tou
    (outer garment): Synonym: ao yem
Translations
[edit]

Etymology 2

[edit]

See hyem.[1]

Pronunciation

[edit]

Adverb

[edit]

yem (not comparable)

  1. (Geordie) Alternative spelling of hyem (home)

References

[edit]
  1. ^ Bill Griffiths (2004) “hame”, in A Dictionary of North East Dialect, Newcastle upon Tyne, Tyne and Wear: Northumbria University Press, →ISBN, page 73.

Further reading

[edit]

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

By surface analysis, ye +‎ -m.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

yem (definite accusative yemi, plural yemlər)

  1. fodder

Declension

[edit]
    Declension of yem
singular plural
nominative yem
yemlər
definite accusative yemi
yemləri
dative yemə
yemlərə
locative yemdə
yemlərdə
ablative yemdən
yemlərdən
definite genitive yemin
yemlərin
    Possessive forms of yem
nominative
singular plural
mənim (my) yemim yemlərim
sənin (your) yemin yemlərin
onun (his/her/its) yemi yemləri
bizim (our) yemimiz yemlərimiz
sizin (your) yeminiz yemləriniz
onların (their) yemi or yemləri yemləri
accusative
singular plural
mənim (my) yemimi yemlərimi
sənin (your) yemini yemlərini
onun (his/her/its) yemini yemlərini
bizim (our) yemimizi yemlərimizi
sizin (your) yeminizi yemlərinizi
onların (their) yemini or yemlərini yemlərini
dative
singular plural
mənim (my) yemimə yemlərimə
sənin (your) yeminə yemlərinə
onun (his/her/its) yeminə yemlərinə
bizim (our) yemimizə yemlərimizə
sizin (your) yeminizə yemlərinizə
onların (their) yeminə or yemlərinə yemlərinə
locative
singular plural
mənim (my) yemimdə yemlərimdə
sənin (your) yemində yemlərində
onun (his/her/its) yemində yemlərində
bizim (our) yemimizdə yemlərimizdə
sizin (your) yeminizdə yemlərinizdə
onların (their) yemində or yemlərində yemlərində
ablative
singular plural
mənim (my) yemimdən yemlərimdən
sənin (your) yemindən yemlərindən
onun (his/her/its) yemindən yemlərindən
bizim (our) yemimizdən yemlərimizdən
sizin (your) yeminizdən yemlərinizdən
onların (their) yemindən or yemlərindən yemlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) yemimin yemlərimin
sənin (your) yeminin yemlərinin
onun (his/her/its) yeminin yemlərinin
bizim (our) yemimizin yemlərimizin
sizin (your) yeminizin yemlərinizin
onların (their) yeminin or yemlərinin yemlərinin

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • yem” in Obastan.com.

Middle English

[edit]

Etymology 1

[edit]

Noun

[edit]

yem

  1. (Early Middle English) Alternative form of em (uncle)

Etymology 2

[edit]

Pronoun

[edit]

yem

  1. (Northern, northern East Midlands) Alternative form of þem (them)

Etymology 3

[edit]

Noun

[edit]

yem

  1. Alternative form of yeme (attention, care)

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish یم (yem, food, ration, bait; primer (for a gun)),[1][2][3] from Proto-Turkic *yēm,[4][5] *yē- (to eat).[6]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈjem/
  • Hyphenation: yem

Noun

[edit]

yem (definite accusative yemi, plural yemler)

  1. feed, fodder
    Synonym: yeygi
  2. bait (substance used to allure animals)
  3. (figuratively) bait (anything which allures)

Declension

[edit]
Inflection
Nominative yem
Definite accusative yemi
Singular Plural
Nominative yem yemler
Definite accusative yemi yemleri
Dative yeme yemlere
Locative yemde yemlerde
Ablative yemden yemlerden
Genitive yemin yemlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yemim yemlerim
2nd singular yemin yemlerin
3rd singular yemi yemleri
1st plural yemimiz yemlerimiz
2nd plural yeminiz yemleriniz
3rd plural yemleri yemleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yemimi yemlerimi
2nd singular yemini yemlerini
3rd singular yemini yemlerini
1st plural yemimizi yemlerimizi
2nd plural yeminizi yemlerinizi
3rd plural yemlerini yemlerini
Dative
Singular Plural
1st singular yemime yemlerime
2nd singular yemine yemlerine
3rd singular yemine yemlerine
1st plural yemimize yemlerimize
2nd plural yeminize yemlerinize
3rd plural yemlerine yemlerine
Locative
Singular Plural
1st singular yemimde yemlerimde
2nd singular yeminde yemlerinde
3rd singular yeminde yemlerinde
1st plural yemimizde yemlerimizde
2nd plural yeminizde yemlerinizde
3rd plural yemlerinde yemlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yemimden yemlerimden
2nd singular yeminden yemlerinden
3rd singular yeminden yemlerinden
1st plural yemimizden yemlerimizden
2nd plural yeminizden yemlerinizden
3rd plural yemlerinden yemlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yemimin yemlerimin
2nd singular yeminin yemlerinin
3rd singular yeminin yemlerinin
1st plural yemimizin yemlerimizin
2nd plural yeminizin yemlerinizin
3rd plural yemlerinin yemlerinin

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “یم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2209
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “یم”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1358
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “یم”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1554
  4. ^ Clauson, Gerard (1972) “2 yé:m”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 934
  5. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “yem”, in Nişanyan Sözlük
  6. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jē-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

[edit]