zenden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch senden, from Old Dutch senden, from Proto-Germanic *sandijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɛndə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zen‧den
• Rhymes: -ɛndən

Verb

zenden

1. (transitive) to send
2. (intransitive, communication) to transmit

Inflection

Conjugation of zenden (strong class 3)
infinitive	zenden
past singular	zond
past participle	gezonden
infinitive	zenden
gerund	zenden n
	present tense	past tense
1st person singular	zend	zond
2nd person sing. (jij)	zendt, zend2	zond
2nd person sing. (u)	zendt	zond
2nd person sing. (gij)	zendt	zondt
3rd person singular	zendt	zond
plural	zenden	zonden
subjunctive sing.1	zende	zonde
subjunctive plur.1	zenden	zonden
imperative sing.	zend
imperative plur.1	zendt
participles	zendend	gezonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (send): sturen

Derived terms

• afzenden
• inzenden
• uitzenden
• verzenden
• zendamateur
• zendbrief
• zendeling
• zender
• zending
• zendmast
• zendpiraat
• zendtijd