greiða

Faroese

Etymology

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

Verb

greiða (third person singular past indicative greiddi, third person plural past indicative greiddu, supine greitt)

1. to straighten out, to order, to arrange, to unknot
2. to comb
3. to answer, to resolve
4. to prepare
5. to commit, to deliver, to give over
6. greiða frá: to tell, to report, to recount, to explain

   Hann dugir væl at greiða frá.

   He can explain things well.

Conjugation

Conjugation of greiða (group v-3)
infinitive	greiða
supine	greitt
participle (a18)1	greiðandi	greiddur
	present	past
first singular	greiði	greiddi
second singular	greiðir	greiddi
third singular	greiðir	greiddi
plural	greiða	greiddu
	imperative
singular	greið!
plural	greiðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse greiða (“to arrange; fit out; comb”), from Proto-Germanic *garaidijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkreiːða/

  Rhymes: -eiːða

Noun

greiða f (genitive singular greiðu, nominative plural greiður)

1. comb

Declension

declension of greiða

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	greiða	greiðan	greiður	greiðurnar
accusative	greiðu	greiðuna	greiður	greiðurnar
dative	greiðu	greiðunni	greiðum	greiðunum
genitive	greiðu	greiðunnar	greiða/greiðna	greiðanna/greiðnanna

Synonyms

• (comb): kambur

Verb

greiða (weak verb, third-person singular past indicative greiddi, supine greitt)

1. to comb

   Þú ættir að greiða hárið á þér. Það er orðið svo úfið.

   You should comb your hair. It’s become really ruffled.

2. to pay, to discharge (a debt)

   Ég greiddi 1206 krónur fyrir matinn.

   I paid 1206 krónur for the food.

Conjugation

greiða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að greiða
supine (sagnbót)		greitt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greiðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greiði	við greiðum	present (nútíð)	ég greiði	við greiðum
	þú greiðir	þið greiðið		þú greiðir	þið greiðið
	hann, hún, það greiðir	þeir, þær, þau greiða		hann, hún, það greiði	þeir, þær, þau greiði
past (þátíð)	ég greiddi	við greiddum	past (þátíð)	ég greiddi	við greiddum
	þú greiddir	þið greidduð		þú greiddir	þið greidduð
	hann, hún, það greiddi	þeir, þær, þau greiddu		hann, hún, það greiddi	þeir, þær, þau greiddu
imperative (boðháttur)	greið (þú)	greiðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	greiddu	greiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greiðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að greiðast
supine (sagnbót)		greiðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greiðist	við greiðumst	present (nútíð)	ég greiðist	við greiðumst
	þú greiðist	þið greiðist		þú greiðist	þið greiðist
	hann, hún, það greiðist	þeir, þær, þau greiðast		hann, hún, það greiðist	þeir, þær, þau greiðist
past (þátíð)	ég greiddist	við greiddumst	past (þátíð)	ég greiddist	við greiddumst
	þú greiddist	þið greiddust		þú greiddist	þið greiddust
	hann, hún, það greiddist	þeir, þær, þau greiddust		hann, hún, það greiddist	þeir, þær, þau greiddust
imperative (boðháttur)	greiðst (þú)	greiðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	greiðstu	greiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greiddur	greidd	greitt		greiddir	greiddar	greidd
accusative (þolfall)	greiddan	greidda	greitt		greidda	greiddar	greidd
dative (þágufall)	greiddum	greiddri	greiddu		greiddum	greiddum	greiddum
genitive (eignarfall)	greidds	greiddrar	greidds		greiddra	greiddra	greiddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greiddi	greidda	greidda		greiddu	greiddu	greiddu
accusative (þolfall)	greidda	greiddu	greidda		greiddu	greiddu	greiddu
dative (þágufall)	greidda	greiddu	greidda		greiddu	greiddu	greiddu
genitive (eignarfall)	greidda	greiddu	greidda		greiddu	greiddu	greiddu

Synonyms

• (to comb): kemba
• (to pay): borga

Derived terms

• endurgreiða
• greiðsla

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *garaidijaną (“to arrange, set in order”).

Verb

greiða (singular past indicative greiddi, plural past indicative greiddu, past participle greiddr)

1. to unravel, disentangle, arrange
2. (with hár) to comb or dress the hair
3. to make or get ready

   Greiða til vað

   To get ready a fishing line

   Greiða til um vápn

   To get the weapons ready

4. to speed, to further
   1. (reflexive) to be successful, get on

      Greiddist honum vel

      He got on well

      (literally, “It sped well with him”)

5. to pay
   1. (with fram) to pay out
6. to discharge, perform
   1. (with skírsl) to perform the ordeal
   2. (with vörður) to keep watch
   3. (with róðr) to pull at the oars
   4. (with atróðr, atlaga) to attack (in a sea-fight)
   5. (with mál) to settle a case

Conjugation

Conjugation of greiða — active (weak class 1)

infinitive	greiða
present participle	greiðandi
past participle	greiddr
indicative	present	past
1st-person singular	greiði	greidda
2nd-person singular	greiðir	greiddir
3rd-person singular	greiðir	greiddi
1st-person plural	greiðum	greiddum
2nd-person plural	greiðið	greidduð
3rd-person plural	greiða	greiddu
subjunctive	present	past
1st-person singular	greiða	greidda
2nd-person singular	greiðir	greiddir
3rd-person singular	greiði	greiddi
1st-person plural	greiðim	greiddim
2nd-person plural	greiðið	greiddið
3rd-person plural	greiði	greiddi
imperative	present
2nd-person singular	greið, greiði
1st-person plural	greiðum
2nd-person plural	greiðið

Conjugation of greiða — mediopassive (weak class 1)

infinitive	greiðask
present participle	greiðandisk
past participle	greiðzk
indicative	present	past
1st-person singular	greiðumk	greiddumk
2nd-person singular	greiðisk	greiddisk
3rd-person singular	greiðisk	greiddisk
1st-person plural	greiðumsk	greiddumsk
2nd-person plural	greiðizk	greidduzk
3rd-person plural	greiðask	greiddusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	greiðumk	greiddumk
2nd-person singular	greiðisk	greiddisk
3rd-person singular	greiðisk	greiddisk
1st-person plural	greiðimsk	greiddimsk
2nd-person plural	greiðizk	greiddizk
3rd-person plural	greiðisk	greiddisk
imperative	present
2nd-person singular	greiðsk, greiðisk
1st-person plural	greiðumsk
2nd-person plural	greiðizk

Descendants

• Icelandic: greiða
• Faroese: greiða
• Norwegian: (dialectal) greia, greide
  • Norwegian Nynorsk: greia, greida
  • Norwegian Bokmål: greie
  • → Danish: greje
  • → Swedish: greja
• Swedish: gre, greda
• Danish: grede
  • Norwegian Bokmål: gre
• → Middle English: graithen, greithen
  • English: graith
  • Scots: graith
• → Old French: greer, greier
  • French: gréer

References

• “greiða”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press