พราย

Thai

Etymology

From Old Khmer brāya, from Angkorian Old Khmer vrāy (“(1) a type of spirit, recognised by the light it emits; (2) to glitter, to sparkle; (3) to scatter, to spread; etc”). Cognate with Modern Khmer ព្រាយ (priəy), Lao ພາຍ (phāi), Shan ၽၢႆး (pháai), Phake ၸႝ (phay, “giant, monster”), Aiton ၸႝ (phay, “giant, monster”), Ahom 𑜇𑜩 (phay, “giant”). Compare Proto-Tai *praːiᴬ.

Pronunciation

Orthographic		พราย b r ā y
Phonemic		พฺราย b ̥ r ā y
Romanization	Paiboon	praai
	Royal Institute	phrai
(standard) IPA(key)		/pʰraːj˧/(R)

Noun

พราย • (praai) (classifier ตน)

1. (Thailand folklore) (ผี~; if being a female: นาง~) a type of ghost, generally conceived of as being the ghost of a person, especially a woman, who died violently.
2. (folklore, mythology, loosely) a type of imaginary creature, conceived of as inhabiting the rivers, mountains, trees, etc, as nymph, elf, naiad, etc.
3. (now rare) circle on the surface of water: ripple, riffle, etc.

Adjective

พราย • (praai)

1. (figurative) dazzling; sparkling; glittering; twinkling; shining.

Verb

พราย • (praai)

1. (figurative) to dazzle; to sparkle; to glitter; to twinkle; to shine.
2. (figurative) to spread, scatter, or disperse, like a ripple on the surface of water.

Derived terms

• กระจัดพลัดพราย
• กลเม็ดเด็ดพราย
• น้ำมันพราย (nám-man-praai)
• พรายกระซิบ
• พรายตานี
• พรายทะเล
• พรายน้ำ
• พรายแพรว
• พรายย้ำ
• พริ้งพราย
• พริ้มพราย
• พลัดพราย
• เพริศพราย
• เพรี้ยมพราย
• แพร่งพราย
• แพรวพราย
• เม็ดพราย
• แย้มพราย (yɛ́ɛm-praai)
• รุ้งพราย
• เลื่อมพราย
• สมิงพราย
• โหงพราย